Παραποιούν την αλήθεια, κάνουν πως δεν σας ακούν ή ξεσπούν σε κλάματα για το τίποτα. Πειράζουν τους άλλους, μιλούν σαν 2χρονα και κάνουν σε μωρά. Τα παιδιά μερικές φορές επιδεικνύουν ανεξήγητες συμπεριφορές, για τις οποίες απαντήσεις δίνει η παιδίατρος Hansa Bhargava.
Λένε ψέματα
Τα ψέματα μπορεί να είναι μικρά («ναι, έστρωσα το κρεβάτι μου!» ή μεγάλα («όχι, δεν χτύπησα την αδερφή μου!»), όμως ξέρετε πως αυτό που ακούτε απέχει πολύ από την αλήθεια.
Γιατί το κάνουν: Επειδή φοβούνται την τιμωρία ή επειδή τη γλύτωσαν την τελευταία φορά που είπαν ψέματα, οπότε ελπίζουν πως μπορούν να το ξανακάνουν. Ακόμα, τα παιδιά λένε ψέματα επειδή δεν θέλουν να απογοητεύσουν τους γονείς.
Ενοχλούν
Πρόκειται για καλοπροαίρετο «πείραγμα» σε φίλους, αδέλφια ή άλλη μέλη της οικογένειας –όχι για επίθεση.
Γιατί το κάνουν: Επειδή έχει πλάκα και με αυτόν τον τρόπο νιώθουν κάποια ισχύ.
Τι να κάνετε γι'αυτό: Βοηθήστε το παιδί σας να κατανοήσει πότε ξεπερνά τα όρια και πώς να ευαισθητοποιηθεί ως προς το πώς νιώθουν οι άλλοι.
Όταν το παιδί πειράζει κάποιον που ενοχλείται, πάρτε το στην άκρη και εξηγήστε του πώς μπορεί να νιώθει ο άλλος. Ενισχύστε την ενσυναίθηση του παιδιού παροτρύνοντάς το να παρατηρήσει τις αντιδράσεις των άλλων παιδιών όταν τα πειράζουν και τις εκφράσεις του προσώπου τους.
Φυσικά, αν το πείραγμα ξεφεύγει από τον έλεγχο θα πρέπει να επέμβετε και να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά είναι ασφαλή. Στη συνέχεια μιλήστε στα παιδιά σας για το τι έγινε και άρχισαν να πειράζουν το ένα το άλλο, αλλά και πώς θα το αποτρέψετε από το να ξανασυμβεί.
Κάνουν φάρσες
Γιατί το κάνουν: Για να γελάσουν, να νιώσουν ισχυρά και να παρατηρήσουν τη συμπεριφορά του άλλου (που δέχεται τη φάρσα).
Τι να κάνετε γι'αυτό: Μιλήστε στα παιδιά για το πότε και το πώς είναι αποδεκτό να κάνουν φάρσες και πώς να καταλαβαίνουν ότι ξεφεύγουν από τα όρια.
Είναι η φάρσα ακίνδυνη ή έχει κακή πρόθεση; Κάνει τον άλλον να γελάσει ή τον στεναχωρεί; Μπορεί το παιδί σας να καταλάβει τη διαφορά;
Όπως λέει η ειδικός, τα παιδιά μερικές φορές έχουν πιο έντονη την αίσθηση του χιούμορ από αυτήν των επιπτώσεων, οπότε ίσως χρειάζονται λίγη βοήθεια από εσάς για να δουν ότι ο άλλος μπορεί να μην γελάσει με τη φάρσα τους.
Δραματοποιούν
Γιατί το κάνουν: Για να κερδίσουν την προσοχή ή επειδή ακόμα μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους. Κάποια παιδιά μπορεί να προσποιούνται. Άλλα πραγματικά νιώθουν πολύ έντονα συναισθήματα. Τη συγκεκριμένα στιγμή μπορεί να είναι συντετριμμένα.
Τι να κάνετε: Μην ανταμείβετε αυτή τη συμπεριφορά με την προσοχή σας. Αντίθετα, συζητήστε το με το παιδί και δείξτε του άλλους τρόπους να διαχειρίζεται συναισθήματα όπως ο θυμός, η ζήλεια ή ο εκνευρισμός. Να είστε εμπαθείς. Όπως λέει η δρ. Bhargava, αν τη στιγμή του ξεσπάσματος πείτε στο παιδί «έλα, δεν έγινε και τίποτα» θα νιώσετε ότι μειώνετε το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Είναι προτιμότερο να πείτε ότι κατανοείτε πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση ή ότι βλέπετε πόσο πολύ έχει συγχυστεί.
Συμπεριφορά μωρού
Γιατί το κάνουν: Για να κερδίσουν την προσοχή σας ή για να απέχουν από τις προσδοκίες που συνοδεύουν την ηλικία τους. Αν τα παιδιά νιώθουν καταπιεσμένα από κάποια απαίτηση ή από μία δουλειά που τους έχει ανατεθεί μπορεί να αρχίσουν να μιλούν σαν μωρά ή να λένε «δε μπορώ». Κάποια παιδιά μπορεί, βέβαια, να αντιδρούν έτσι λόγω κάποιας σημαντικής αλλαγής στη ζωή τους ή κάποιου τραύματος.
Τι να κάνετε γι'αυτό: Ζητήστε τους να χρησιμοποιούν την κανονική τους φωνή. Συνήθως πρόκειται για μία φάση που θα περάσει, όποτε μη δίνετε υπερβολική σημασία.
Σας αγνοούν
Γιατί το κάνουν: Μπορεί να είναι τόσο απορροφημένα με αυτό που κάνουν που πραγματικά δεν ακούν τι τους λέτε. Μπορεί, όμως, σκόπιμα να σας απορρίπτουν. Κι αυτό όχι μόνο επειδή δεν τους αρέσει αυτό που τους λέτε, αλλά επειδή πιστεύουν ότι μιλάτε υπερβολικά. «Όταν οι γονείς κάνουν συνεχώς σχόλια και κριτικές, ξανά και ξανά, μπορεί πραγματικά κάποια παιδιά να ακούνε όλο και λιγότερο», λέει η δρ. Bhargava.
Τι να κάνετε γι'αυτό: Κερδίστε την προσοχή του πριν ακόμα τους μιλήσετε. Πηγαίνετε κοντά στο παιδί. Ακουμπήστε το στον ώμο. Όταν τελειώσετε αυτό που έχετε να πείτε ζητήσετε από το παιδί να επαναλάβει ό,τι είπατε. Με το να λέτε λιγότερα, αλλά με πιο στρατηγικό τρόπο, μπορεί να βοηθήσετε το παιδί να σας προσέχει περισσότερο.
Διακόπτουν
Γιατί το κάνουν: Μπορεί να μην γνωρίζουν ακόμα πώς διεξάγεται σωστά μία συζήτηση και πώς να περιμένουν μέχρι να έρθει η σειρά τους να μιλήσουν. 'Η μπορεί απλά να θέλουν να πουν το δικό τους.
Τι να κάνετε γι'αυτό: Εξηγήστε τους ότι όταν κάποιος μιλάει, περιμένουμε να κάνει παύση ή να τελειώσει αυτό που έχει να πει και μετά μιλάμε εμείς. Αν το παιδί δεν είναι σίγουρο για το πότε τελείωσε ο άλλος αυτό που έλεγε μπορεί να πει «με συγχωρείτε» και να περιμένει να του δώσουν το λόγο. Επιπλέον, βεβαιωθείτε ότι και ούτε εσείς διακόπτετε τους άλλους όταν μιλούν, καθώς αποτελείτε το πιο ισχυρό πρότυπο για το παιδί σας.
«Τίποτα» ως απάντηση
Γιατί το κάνουν: Τα παιδιά μπορεί να μην ξέρουν τι να πουν για να ξεκινήσουν μία ενδιαφέρουσα κουβέντα. Ή μπορεί να μην έχουν τον χρόνο. Μπορεί να χρειάζονται χρόνο για να χαλαρώσουν και να γεμίσουν τις μπαταρίες πριν μιλήσουν, όταν π.χ. επιστρέφουν από το σχολείο και τα ρωτάτε «τι έγινε σήμερα;».
Τι να κάνετε γι'αυτό: Ρωτήστε τα συγκεκριμένα πράγματα για τα οποία θα έχουν κάποια απάντηση, τη σωστή στιγμή. Παρατηρήστε πότε το παιδί είναι πιο ομιλητικό. Είναι μετά το σχολείο; Αργότερα το απόγευμα; Έπειτα, κάντε συγκεκριμένες ερωτήσεις, π.χ. «Τι κάνατε στα Καλλιτεχνικά σήμερα;» ή «Πες μου κάτι που σε έκανε να νιώσεις υπερήφανος σήμερα!». Αποφύγετε τις ασαφείς ερωτήσεις ή αυτές που θα σας δώσουν για απάντηση ένα «ναι» ή ένα «όχι».
Αναβάλουν
Γιατί το κάνουν: Θέλουν να αποφύγουν μία δύσκολη ή δυσάρεστη δουλειά. Ή μπορεί να ενδιαφέρονται για κάτι πιο διασκεδαστικό. Μπορεί ακόμα, πραγματικά, να μην συνειδητοποιούν πόσος χρόνος χρειάζεται για να κάνουν μια δουλειά.
Τι να κάνετε γι'αυτό: Ξεκινήστε να τους αναθέτετε δουλειές που δεν «παίρνουν» αναβολές, π.χ. το ντύσιμο για το σχολείο γίνεται πριν το πρωινό, οι εργασίες για την άλλη μέρα γίνονται πριν το απογευματινό παιχνίδι, τα παιχνίδια μαζεύονται από όλο το σπίτι πριν το βραδινό παραμύθι κ.λ.π.
Πηγή: Webmd
