Η αμερικανίδα εκπαιδευτική ψυχολόγος Dr. Jennifer Little συμβουλεύει τους γονείς αναφορικά με το νέο αυτό μεγάλο βήμα του παιδιού, δίνοντας έμφαση στη σημασία της καλής διαχείρισης της συμπεριφοράς του.
Ένας από όλους
Αυτό που ανησυχεί τους περισσότερους γονείς με παιδιά σε αυτό το στάδιο είναι το πώς θα καταφέρουν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Οι κλίκες και οι περιθωριοποιημένες ομάδες που θυμούνται από τα δικά τους μαθητικά χρόνια -οι σπασίκλες, οι δημοφιλείς, οι ταραξίες- υπάρχουν και σήμερα, μαζί με άλλες, λιγότερο γνωστές, υπο-κατηγορίες μαθητών, με δικά τους χαρακτηριστικά.
Και παρόλο που ως γονείς δε μπορείτε να προστατεύσετε το παιδί από κάθε κατάσταση που μπορεί να του δημιουργήσει αμηχανία ή να το φέρει σε δύσκολη θέση στον νέο του κοινωνικό περίγυρο, μπορείτε να το βοηθήσετε, ωστόσο, να κατανοήσει ότι η πραγματική αποδοχή έρχεται όταν κανείς βρίσκει τους σωστούς φίλους, και όχι απαραίτητα τους πιο δημοφιλείς.
«Οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν τις φιλίες των παιδιών», λέει η Little. «Τα παιδιά δημιουργούν φίλους που αντανακλούν το πώς τα ίδια νιώθουν για τον εαυτό τους. Όταν οι φίλοι είναι αμφισβητήσιμοι, ίσως έχει έρθει η ώρα για τους γονείς να επέμβουν».
Ένας καλός τρόπος για να ξεκινήσουν τα παιδιά με περισσότερη αυτοπεποίθηση το Γυμνάσιο και να αποφύγουν κάπως το άγχος των κοινωνικών σχέσεων είναι συμμετέχοντας σε δραστηριότητες που δίνουν χαρά και γεμίζουν ενέργεια το παιδί. Έτσι, ένα παιδί που ασχολείται σοβαρά με τη μουσική, το θέατρο ή κάποιο άθλημα δεν θα προβληματιστεί τόσο πολύ για το πώς θα τα καταφέρει να προσαρμοστεί στο Γυμνάσιο, ενώ θα έχει ήδη δημιουργήσει φιλίες με τα άτομα που μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα και έχουν το ίδιο ταμπεραμέντο με αυτό.
Οικογενειακές σχέσεις
Από τη στιγμή που τα παιδιά θα μπουν στο Γυμνάσιο, η επιρροή των γονιών πάνω τους μειώνεται σημαντικά, ενώ αντίστροφα αυξάνεται η επιρροή των συμμαθητών τους. Οι έφηβοι, βέβαια, συνεχίζουν να χρειάζονται τη στενή σχέση με τους γονείς τους, άρα το μυστικό εδώ είναι μετά από σκέψη να τους θέτουν οι γονείς όρια, ενώ ταυτόχρονα θα αυξάνουν λίγο-λίγο τις ελευθερίες τους.
Η Dr. Little, λοιπόν, συμβουλεύει τους γονείς να «δουλεύουν» καθημερινά στο να βελτιώνουν την σχέση με το παιδί τους. Να το ακούν και να μιλούν μαζί του όσο περισσότερο γίνεται. Αρκεί να μην περιμένουν αυτό να γίνεται «στημένα» και σε συγκεκριμένους χρόνους. Καλό είναι, μάλιστα να γνωρίζουν ότι για τα αγόρια είναι, κατά κανόνα, πιο δύσκολο να ανοιχτούν.
Έτσι, μην περιμένετε να καθίσετε με τον γιο σας δίπλα-δίπλα στον καναπέ, να τον ρωτήσετε τι τον απασχολεί και εκείνος απλά να σας πει. Η ειδικός συμβουλεύει να ξεκινήσετε μία τέτοια κουβέντα καθώς θα κάνετε μία εργασία παρέα, π.χ. θα καθαρίζετε την αποθήκη ή θα πλένετε το αυτοκίνητο.
Επίσης, φροντίστε να δώσετε στο παιδί σας να καταλάβει ότι του έχετε εμπιστοσύνη και ότι ενδιαφέρεστε για τους φίλους του. Για να το πείσετε, μάλιστα, μια καλή ιδέα είναι να έχετε το σπίτι σας ανοιχτό για τους φίλους του παιδιού.
Στις ηλικίες αυτές των παιδιών, είναι σημαντικό, λένε οι ειδικοί, να επαναλαμβάνετε συχνά τις οικογενειακές σας αξίες και να ανανεώνετε διαρκώς τους κανόνες, αφαιρώντας παλιούς και θέτοντας νέους.
«Οι γονείς που ακολουθούν θετικές μεθόδους διαχείρισης της συμπεριφοράς του παιδιού δυσκολεύονται λιγότερο όταν αυτό περνά εφηβεία, σε σχέση με γονείς που είναι πιο ασυνεπείς ή χαλαροί σε θέματα οικογενειακής διαχείρισης», λέει η Little και εξηγεί ότι «τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουν ευθύνες και ότι πρέπει να λογοδοτούν για τις πράξεις τους. Απλά αυτό χρειάζεται χρόνο για να καθιερωθεί».
Πρώτος στην τάξη
Όσο μεγαλώνουν οι τάξεις στο Γυμνάσιο, τόσο αυξάνεται και ο ανταγωνισμός μεταξύ των μαθητών. Οι εργασίες γίνονται πιο δύσκολες, το διάβασμα περισσότερο και οι καθηγητές δε δίνουν πια «μασημένη τροφή» στα παιδιά.
Ένας μαθητής που ενδιαφέρεται να σπουδάσει χρειάζεται ακέραιες βάσεις στα μαθηματικά, τη λογοτεχνία, την έκθεση, τις φυσικοχημείες, κάποια ξένη γλώσσα. Ενώ στο Γυμνάσιο μπορεί να υπάρχουν και μαθήματα για πιο συγκεκριμένα ενδιαφέροντα του παιδιού, π.χ. πληροφορική ή καλλιτεχνικά. Ο γονιός πρέπει τότε να βοηθήσει το παιδί να ανακαλύψει σε τι είναι καλό και να μην επικεντρωθεί αποκλειστικά σε αυτά που το παιδί μπορεί να βρίσκει δύσκολα ή και αδιάφορα.
Ένας ακόμα τρόπος που ο γονιός μπορεί να βοηθήσει το παιδί στο στάδιο αυτό, είναι με την οργάνωση του διαβάσματός του και των υπόλοιπων δραστηριοτήτων του. Ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα στο γραφείο, με τις δραστηριότητες και τις υποχρεώσεις του παιδιού κάθε ημέρα, μπορεί να αποδειχτεί πολύτιμο εργαλείο.
Η Little συμβουλεύει, ακόμα, τους γονείς να βρίσκονται δίπλα στο παιδί όταν ετοιμάζει κάποια εργασία ή όταν διαβάζει για την επόμενη ημέρα και να το βοηθούν, όταν εκείνο το ζητά. «Μην περιμένετε να πάρετε τους βαθμούς του πρώτου τριμήνου για να δείτε πώς τα πάει με τα μαθήματα. Δώστε του να καταλάβει ότι είστε δίπλα του, στο διάβασμά του, και ότι αν χρειαστεί μπορεί να κάνει και ιδιαίτερα ή να πάει φροντιστήριο».
Και παρόλο που οι βαθμοί είναι σημαντικοί, δεν είναι το παν. Η εμμονή για το πώς θα καταφέρει το παιδί να έχει το μεγαλύτερο βαθμό σε όλη την τάξη μπορεί να επισκιάσει άλλες σημαντικές πτυχές της σχολικής του εμπειρίας στο Γυμνάσιο, όπως το να κάνει φίλους, να αναπτύξει τα ταλέντα του και να ανακαλύψει τις πιθανές ηγετικές του ικανότητες.
Οι ειδικοί συνιστούν στους γονείς να αποφύγουν τις επιπλήξεις αν οι πρώτοι βαθμοί του παιδιού στο Γυμνάσιο είναι χαμηλότεροι από το αναμενόμενο. Ο πρώτος χρόνος στο Γυμνάσιο αποτελεί ένα μεγάλο μεταβατικό στάδιο, στο οποίο πολλά παιδιά μπορεί αρχικά να δυσκολευτούν.
Διαβεβαιώστε, λοιπόν, το παιδί ότι θα καταφέρει σιγά-σιγά να βελτιώσει και το διάβασμα και τους βαθμούς του και παροτρύνετέ το να έρχεται σε εσάς κάθε φορά που αντιμετωπίζει δυσκολίες σε κάποιο μάθημα.
Οδηγίες επιβίωσης για γονείς
Αν η σχέση σας με το παιδί σας είναι ιδιαίτερα επικοινωνιακή, θα έχετε πάντα καλή εικόνα του πώς προσαρμόζεται μέρα με τη μέρα στο σχολείο και θα μπορείτε να επέμβετε γρήγορα αν χρειαστεί.
Όπως λέει η Dr. Little, «οι περισσότεροι έφηβοι έχουν πολλές φορές ασταθή, ασυνεπή συμπεριφορά. Το μυστικό για να τα βγάζετε πέρα μαζί τους είναι να αποφεύγετε το αυστηρό, δικτατορικό ύφος και να προτιμάτε κάποιο που θα σας επιτρέπει να ακούτε και να δίνετε λύσεις».
Συμπτώματα που μπορεί να απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή από την πλευρά των γονιών, λένε οι ειδικοί, είναι αλλαγές του παιδιού στον ύπνο και στο φαγητό, έλλειψη ενδιαφέροντας στις δραστηριότητές του, υπερβολικός θυμός, επιθετική ή αυτοκαταστροφική συμπεριφορά και κοινωνική απομόνωση.
Όλα τα παιδιά μπορεί περιστασιακά να έχουν μία κακή μέρα, αλλά αν παρατηρήσετε αρνητικές αλλαγές στη συμπεριφορά τους που διαρκούν περισσότερο από δύο-τρεις εβδομάδες, θα σας βοηθήσει να μιλήσετε με τον παιδίατρό σας ή με κάποιον παιδοψυχολόγο. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να υποδεικνύουν κατάθλιψη ή κάποια διατροφική διαταραχή.
Πηγή: mom.me
