Όλοι οι γονείς που έχουν πάνω από ένα παιδί κάποια στιγμή καλούνται να χειριστούν τα αισθήματα ζήλειας του ενός παιδιού τους προς το άλλο. Η ζήλεια είναι ένα πολύ φυσιολογικό συναίσθημα που δεν χρειάζεται να το «διώξουμε» αλλά απλά να το διαχειριστούμε.
Σε παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί κανείς να συζητήσει μαζί τους, στην περίπτωση όμως των μικρών παιδιών, η διαχείριση θα πρέπει να είναι πρακτική: αποφεύγουμε να μαλώσουμε το παιδί που ζηλεύει, αλλά όταν εκδηλώνει μη-επιθυμητές συμπεριφορές, τραβάμε την προσοχή του σε ένα νέο, «ενδιαφέρον» ερέθισμα, προκειμένου να του αποσπάσουμε την προσοχή και να διακόψουμε την κακή συμπεριφορά.
Σε μικρά παιδιά, αρνητικές συμπεριφορές όπως το χτύπημα, μπορεί να είναι και αδέξιος τρόπος αλληλεπίδρασης. Ο γονιός με την συμπεριφορά του μπορεί να δείξει στα παιδιά του κατάλληλους τρόπους αλληλεπίδρασης. Για παράδειγμα την ώρα που το ένα παιδί αρχίζει να δείχνει εκνευρισμό προσκαλεί και τα δύο παιδιά σε ένα κοινό παιχνίδι.
Τέλος, συχνά γονείς διδύμων αναφέρουν ότι κατά καιρούς οι εκδηλώσεις ζήλειας μεταξύ των αδελφιών μπορεί να εντείνονται, αλλά με το πέρασμα του χρόνου υποχωρούν.
Η Έλενα Γιουρούκου είναι Νευροψυχολόγος Ευρωκλινικής Παίδων
