Από μόνη της κάθε μια συμπεριφορά που περιγράφετε δεν είναι απαραίτητα ανησυχητική. Μερικά παιδιά μπορεί να είναι πιο ανώριμα ως προς την προσαρμογή τους στο σχολικό πλαίσιο όπου υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες και όπου καλούνται να ακολουθούν εντολές.
Σε άλλα παιδιά μπορεί να υπάρχει ανωριμότητα ως προς την ανάπτυξη της κοινωνικής τους συμπεριφοράς. Παραδείγματα μιας τέτοιας ανωριμότητας μπορεί να είναι παιχνίδια αδέξια όπως τσιμπήματα ή σπρωξιές, αλλά και η απαίτηση του παιδιού να είναι πάντα νικητής ή πρώτος, συμπεριφορές που τελικά έχουν ως συνέπεια το παιδί να απομονώνεται από τα άλλα παιδιά γιατί η συμπεριφορά του είναι «ακατάλληλη».
Ωστόσο, κάποιες φορές βλέπουμε ότι παιδάκια μπορεί να εκδηλώνουν δυσκολίες παράλληλα σε διάφορους τομείς της ανάπτυξής τους. Εφόσον η μητέρα παρατηρεί δυσκολίες στην προσαρμογή και στις κοινωνικές δεξιότητες, θα πρότεινα να απευθυνθεί σε έναν παιδοψυχίατρο.
Ο λόγος που παραπέμπουμε το παιδί είναι ακριβώς για να γίνει μια καλή αξιολόγηση της ανάπτυξης του παιδιού και να διερευνηθούν τομείς που πιθανόν να είναι λίγο πιο ανώριμοι και θα οργανωθεί ένα σχέδιο στήριξης του παιδιού προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες που αναφέρονται.
Η Έλενα Γιουρούκου είναι Νευροψυχολόγος Ευρωκλινικής Παίδων.
