.jpg)
Δεν σε φωνάζει τόσο συχνά, δεν ζητά τη γνώμη σου για τα πάντα, και κάποιες φορές μοιάζει να προτιμά τη μοναξιά του ή την παρέα των φίλων του από τη δική σου. Μπορεί να πονάει, έτσι δεν είναι;
Είναι η φυσική εξέλιξη, αλλά πώς να το διαχειριστείς;
Η προεφηβεία (γύρω στα 9-12 χρόνια) είναι μια περίοδος γεμάτη αλλαγές. Το παιδί σου αρχίζει να ψάχνει τον εαυτό του, να ανακαλύπτει τον κόσμο με διαφορετικό τρόπο και, ναι, να διεκδικεί περισσότερη ανεξαρτησία. Δεν σημαίνει ότι δεν σε αγαπά πια. Σημαίνει ότι σιγά-σιγά προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του.
Είναι δύσκολο για εσένα. Είναι δύσκολο και για εκείνο. Γιατί ενώ θέλει να είναι «μεγάλο», ακόμα φοβάται λίγο. Ακόμα σε χρειάζεται, απλώς με διαφορετικό τρόπο.
Να είσαι δίπλα του, χωρίς να το πιέζεις
Το πιο σημαντικό σε αυτή τη φάση είναι να βρεις την ισορροπία ανάμεσα στο να είσαι εκεί και στο να του δίνεις χώρο. Μην προσπαθείς να το κρατήσεις κοντά σου με το ζόρι. Αντί γι’ αυτό:
-
Δώσε του χώρο, αλλά με διακριτική παρουσία. Άφησέ το να έρθει σε εσένα όταν είναι έτοιμο.
-
Άκου το χωρίς να το διακόπτεις. Μπορεί να σου μιλήσει για κάτι που δεν καταλαβαίνεις (όπως το αγαπημένο του παιχνίδι ή ένα αστείο στο TikTok), αλλά το κάνει γιατί θέλει να μοιραστεί κάτι μαζί σου.
-
Δείξε του ότι είσαι διαθέσιμη, ακόμα κι αν δεν σε χρειάζεται τόσο όσο πριν.
-
Μην παίρνεις την απομάκρυνσή του προσωπικά. Δεν σε απορρίπτει. Απλώς μεγαλώνει.
Από γονιός-καθοδηγητής σε γονιό-συνοδοιπόρο
Μέχρι τώρα ήσουν το άτομο που έδειχνε στο παιδί σου πώς να κάνει τα πάντα. Από το να δένει τα παπούτσια του μέχρι το πώς να χειρίζεται τις απογοητεύσεις του. Τώρα, δεν θέλει πάντα συμβουλές. Θέλει να βρει μόνο του τις απαντήσεις, με εσένα στο φόντο, έτοιμη να το στηρίξεις όταν χρειαστεί.
Πώς να κρατήσεις τη σύνδεση ζωντανή
-
Σεβάσου τον προσωπικό του χώρο – Μπορεί να θέλει περισσότερη ιδιωτικότητα. Μην το παίρνεις κατάκαρδα.
-
Βρες νέους τρόπους να συνδεθείτε – Αν δεν θέλει πια να βλέπετε μαζί κινούμενα σχέδια, ίσως μπορείτε να μιλήσετε για κάτι που το ενδιαφέρει.
-
Μην βιάζεσαι να δώσεις λύσεις. Μερικές φορές, το μόνο που χρειάζεται είναι να νιώθει ότι το ακούς.
-
Διατήρησε τις οικογενειακές στιγμές. Ένα οικογενειακό γεύμα ή μια βόλτα μαζί, έστω και αν δεν το δείχνει, είναι σημαντικά για εκείνο.
-
Δώσε του την ευκαιρία να κάνει λάθη. Έτσι θα μάθει να εμπιστεύεται τον εαυτό του.
Και τι γίνεται με εσένα;
Όσο το παιδί σου μεγαλώνει, ίσως νιώσεις ένα κενό. Μπορεί να νιώθεις λιγότερο απαραίτητη. Όμως η σχέση σας δεν τελειώνει εδώ. Αλλάζει.
Ίσως τώρα είναι η στιγμή να θυμηθείς ξανά και τον δικό σου εαυτό. Να ασχοληθείς με πράγματα που αγαπάς, να ανακαλύψεις νέες πλευρές της ζωής σου. Και να θυμάσαι: αν μεγαλώσεις το παιδί σου με αγάπη και ελευθερία, θα επιστρέφει πάντα σε εσένα. Όχι από ανάγκη, αλλά επειδή θέλει.
Το πιο σημαντικό;
Το παιδί σου σε χρειάζεται ακόμα. Όχι για να του κρατάς το χέρι, αλλά για να ξέρει ότι είσαι πάντα εκεί – όποτε και αν σε χρειαστεί. Και αυτό είναι ανεκτίμητο.
