Κύριε Χριστοδούλου, γιατί επιλέξατε αυτή την παράσταση; Ποιο είναι το βασικό μήνυμα που θέλετε να περάσετε στους μικρούς θεατές;
Ανάμεσα στα παιδικά θεάματα δύσκολα θα βρεις συναυλίες για παιδιά.
Ήμουν από τους πρώτους που ξεκίνησαν να παρουσιάζουν μια αμιγώς μουσική παράσταση για παιδιά ήδη από τη δεκαετία του 90, σε μια υπέροχη αίθουσα του ωδείου Ateneum στην οδό Αμερικής. Άργησα όμως να γράψω τα δικά μου παιδικά τραγούδια, η πρώτη φορά ήταν το 2021 με το Καμπαρέ των Ζώων και τώρα έρχεται το μουσικό βιβλίο "Μα πού πήγε το φεγγάρι;" (εκδόσεις Φουρφούρι), με νανουρίσματα όχι όπως ενδεχομένως τα έχουμε συνηθίσει, αλλά διασκεδαστικά και με αρκετή δόση χιούμορ.
Στόχος είναι να εξοικειωθούν τα παιδιά με τη ζωντανή μουσική, τη μουσική που "φτιάχνεται" εκείνη τη στιγμή. Στις περισσότερες, αν όχι σε όλες τις παιδικές παραστάσεις, η μουσική ακούγεται προ-ηχογραφημένη και συνήθως με ηλεκτρονικούς ήχους που μιμιούνται τα φυσικά όργανα. Στο δικό μας Μα πού πήγε το φεγγάρι, το βάρος πέφτει στην ίδια τη μουσική και τα αληθινά ακουστικά όργανα, με στόχο να φτιάξουμε από τώρα τους αυριανούς ενήλικους μουσικόφιλους ακροατές
Πως ανταποκρίνονται τα παιδιά στις μουσικές σας παραστάσεις;
Τα παιδιά, άλλοτε τραγουδούν μαζί μας αν έχουν ήδη προμηθευτεί το βιβλίο κι άλλοτε χορεύουν, συμμετέχουν στα αινίγματα και απαντούν στις ερωτήσεις, γίνονται μέρος της παράστασης.
Θυμάστε κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο ή αντίδραση που σας έκανε εντύπωση ή σας συγκίνησε;
Ακούγονται πολλά "νόστιμα" κάθε φορά. Πολλές φορές συμμετέχουν και οι γονείς μαζί με τα παιδιά τους. Στην ερώτηση τί κάνουν οι αρκούδες τη χειμωνιάτικη περίοδο, ένα πιτσιρίκι απάντησε "πέφτουν σε χειμερινή ανάγκη"! Το βρήκα πολύ χαριτωμένο και μ έναν τρόπο, εύστοχο.
Οι πρώτες σας εμφανίζεις ήταν δίπλα στην Αρλέτα. Πόσο σας επηρέασε η σπουδαία αυτή τραγουδοποιός; Πείτε μας δυο λόγια γι’ αυτή τη συνεργασία…
Η Αρλέτα εκτός από μια μητρική φιγούρα ήταν και η "νονά μου στο τραγούδι", με έβγαλε δηλαδή στο πλάι της για πρώτη φορά. Ο τρόπος που επικοινωνούσε με το κοινό της, με σεβασμό αλλά χωρίς να το κολακεύει, άμεσα και ειλικρινά, είναι νομίζω το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα από αυτήν σε σχέση με τη σκηνική συμπεριφορά που πρέπει να έχει ένας καλλιτέχνης που ανεβαίνει στη σκηνή.
Η πορεία σας στον χώρο της μουσικής και της υποκριτικής μετράει ήδη πάνω από 30 χρόνια κι έχετε κάνει κι ένα πέρασμα από την Ισπανία. Πώς αποφασίσατε να επιστρέψετε στην Ελλάδα και να ασχοληθείτε με το παιδικό θέατρο;
Στην Ελλάδα επέστρεψα γύρω στο 2017 για τους δικούς μου ανθρώπους που εκείνη την εποχή με είχαν ανάγκη: τη γιαγιά μου και την Αρλέτα. Ήθελα να είμαι κοντά τους στις δύσκολες ώρες, δεν θα μπορούσα αλλιώς.
Επιστρέφοντας, ανάμεσα στα άλλα που κάνω, από το 2020 ένιωσα πως ήμουν έτοιμος να ασχοληθώ και με το παιδικό τραγούδι, ή αν θες με τα τραγούδια "δήθεν για παιδιά" όπως λέει η φίλη μου ποιήτρια Παυλίνα Παμπούδη, είδος που δεν είναι τόσο εύκολο όσο φαίνεται και νομίζω ότι δεν θα έπρεπε ποτέ να αντιμετωπίζεται ως κάτι εύκολο, ελαφρύ και εφήμερο.
Τι ρόλο παίζει η μουσική και γενικά οι τέχνες στο μεγάλωμα ενός παιδιού;
Τα παιδιά είναι σφουγγάρια, θα απορροφήσουν ό,τι υπάρχει στο άμεσο περιβάλλον τους. Αν υπάρχει ένα μουσικό όργανο μέσα στο σπίτι, ακόμα και παροπλισμένο, είναι δύσκολο να μην το "σκαλίσει" ένα παιδί. Αν υπάρχουν βινύλια, cd, αν ακούγεται με τον σωστό τρόπο (οποιουδήποτε είδους) μουσική μέσα στο σπίτι, τότε το παιδί θα ακολουθήσει. Η ενασχόλησή του με τη μουσική ή έστω την ακρόασή της, θα του προσφέρει την ευκαιρία να αντιληφθεί πολλά που μόνο τα βιβλία ή ο λόγος δεν μπορούν να του προσφέρουν. Αλλά αυτή είναι μια άλλη, μεγάλη συζήτηση.
Τι άλλο ετοιμάζει ο Γιώργης Χριστοδούλου για τη σεζόν 2024-2025;
Πολύ πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ (La noche que nunca llega) στη λατινική Αμερική, στο οποίο συμμετέχω μαζί με άλλους καταξιωμένους Κουβανούς και Χιλιανούς τραγουδοποιούς. Στις 16 του Δεκέμβρη παρουσιάζουμε την κλασική μουσική "αλλιώς" με ένα υπέροχο σχήμα που διασκευάζει τους μεγάλους κλασικούς συνθέτες με ευφάνταστο τρόπο, τους Pivert, στη μουσική βιβλιοθήκη του Μεγάρου Μουσικής. Συνεχίζεται η θεατρική παράσταση Το Ταγκαλάκι του Αντώνη Μποσκοΐτη για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο, στην οποία έχω γράψει τη μουσική ενώ σύντομα θα ανέβει ένας άλλος θεατρικός μονόλογος με τίτλο "Αριάδνη" (σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου). Μέσα στο 2025 θα ήθελα επίσης να γίνει μια μεγάλη συναυλία για το έργο της Αρλέτας. Θα κλείσουν 80 χρόνια από τη γέννησή της. Ελπίζω να το πετύχουμε.
