«Δεν πρέπει να αγνοούμε την γκρίνια των παιδιών, ακόμα κι όταν είναι προσποιητή»

«Δεν πρέπει να αγνοούμε την γκρίνια των παιδιών, ακόμα κι όταν είναι προσποιητή»

Η γκρίνια, είτε είναι προσποιητή είτε όχι, αποτελεί ένα μήνυμα από το παιδί. Αντί να την αγνοούμε, είναι πιο ωφέλιμο να την αναγνωρίζουμε, να την κατανοούμε και να την διαχειριζόμαστε, ώστε να βοηθήσουμε το παιδί να εκφράζεται καλύτερα και να νιώθει ότι οι ανάγκες του ικανοποιούνται.

Γιατί γκρινιάζουν (ή κάνουν ότι γκρινιάζουν)

Η γκρίνια των παιδιών, ακόμα κι όταν φαίνεται προσποιητή, δεν πρέπει να αγνοείται για τους παρακάτω λόγους:

Αναζήτηση προσοχής

Η γκρίνια συχνά είναι ένας τρόπος με τον οποίο τα παιδιά ζητούν προσοχή. Ακόμα και αν φαίνεται ότι υπερβάλλουν, η προσποιητή γκρίνια μπορεί να σηματοδοτεί μια ανάγκη για σύνδεση ή αναγνώριση. Αγνοώντας αυτή τη συμπεριφορά, το παιδί μπορεί να νιώσει παραμελημένο ή ότι δεν αξίζει την προσοχή των γονιών του.

Δεν ξέρουν πώς αλλιώς να εκφράσουν τα συναισθήματά τους

Τα παιδιά συχνά δεν έχουν αναπτύξει πλήρως τις λεκτικές ικανότητες ή τη συναισθηματική ωριμότητα για να εκφράσουν με σαφήνεια τι αισθάνονται. Η γκρίνια μπορεί να είναι ένας τρόπος με τον οποίο εκφράζουν την απογοήτευση, το άγχος, την κούραση ή τη ζήλεια. Αγνοώντας την, δεν θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ποιο είναι το πραγματικό τους πρόβλημα.

Νομίζει πως μόνο έτσι κερδίζει αυτό που θέλει 

Αν η γκρίνια αγνοείται συνεχώς, το παιδί μπορεί να αισθανθεί ότι η μόνη αποτελεσματική λύση για να λάβει την προσοχή ή την ανταπόκριση των ενηλίκων είναι να γκρινιάζει ή να υπερβάλλει. Έτσι, αυτή η συμπεριφορά μπορεί να γίνει συνήθεια και να διαιωνίζεται, αντί να μάθει να εκφράζεται με πιο υγιείς τρόπους.

Τι πρέπει να κάνουμε

«Η γκρίνια και το κλαψούρισμα είναι φυσιολογικές συμπεριφορές στις μικρές ηλικίες. Συχνά το παιδί δεν ξέρει καθόλου τι θέλει, απλά είναι κακοδιάθετο. ⁣Τα μικρά παιδιά δε μας λένε "Μαμά, άστα, ΧΑΛΙΑ μέρα σήμερα".  Θα γκρινιάζουν, θα κλαψουρίζουν, θα χτυπάνε τα πόδια ή το κεφάλι ή θα ζητάνε συνέχεια αγκαλιά», γράφει η παιδίατρος Dr. Σουζάννα Kemper και συνεχίζει: 

«Αξίζει πάντα να τους δώσουμε λίγη προσοχή, να προσφέρουμε κάτι που να τους αρέσει (όχι απαραίτητα αυτό που απαιτεί εκείνη τη στιγμή). Αυτό δίνει το μήνυμα πως νοιαζόμαστε για τα παιδιά μας, και συμμεριζόμαστε την κακή διάθεση - αλήθεια είναι άλλωστε! »

Η γκρίνια του παιδιού μπορεί να στρώσει το έδαφος για να συνδεθούμε με το παιδί μας και να χτίσουμε μια ασφαλή σχέση μαζί του: 

Είναι ευκαιρία για να... μιλήσουμε!

Αντί να αγνοούμε την γκρίνια, μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε ως ευκαιρία για να διδάξουμε στο παιδί πώς να εκφράζει τα συναισθήματα και τις ανάγκες του με πιο κατάλληλο τρόπο. Εξηγώντας στο παιδί ότι μπορεί να μιλήσει ήρεμα και να μας πει τι θέλει, του δίνουμε τα εργαλεία για καλύτερη επικοινωνία.

Ενισχύει τη συναισθηματική μας σύνδεση 

Δίνοντας προσοχή ακόμα και σε προσποιητή γκρίνια, δείχνουμε στο παιδί ότι το ακούμε και ότι οι ανάγκες του είναι σημαντικές. Αυτό ενισχύει τη συναισθηματική σύνδεση και δημιουργεί μια αίσθηση ασφάλειας και εμπιστοσύνης στη σχέση γονέα-παιδιού.

Δεν είναι απαραίτητο να δίνουμε πάντα στο παιδί αυτό που θέλει εκείνη την ώρα (το κινητό, το τάμπλετ, μια λιχουδιά)! Μπορούμε να δώσουμε προσοχή στο παιδί μας και θέτοντας κάποια όρια. ⁣Σημασία έχει από μέρους μας η παρουσία, η προσοχή και η αγάπη μας.

v