«Τελείωσα με τις εξηγήσεις. Επιλέγω ειρήνη...
Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω ότι, όσο κι αν εξηγώ την πλευρά μου, κάποιοι άνθρωποι θα τη διαστρεβλώνουν για να ταιριάζει στη δική τους αφήγηση.
Συνήθιζα να ανοίγω την καρδιά μου, απεγνωσμένα ελπίζοντας να δουν την αλήθεια, αλλά έμαθα με τον δύσκολο τρόπο—αν κάποιος ήθελε πραγματικά να καταλάβει, δεν θα με ανάγκαζε να τον παρακαλάω γι' αυτό.
Αν έχεις ήδη αποφασίσει ότι είμαι η λάθος πλευρά στην ιστορία σου, εντάξει. Δεν θα συνεχίσω να σκύβω το κεφάλι, προσπαθώντας να αποδείξω ότι είμαι αρκετά καλός/ή, άξιος/α ή αθώος/α.
Η αλήθεια είναι πως όσο περισσότερο εξηγώ, τόσο περισσότερη δύναμη δίνω σε κάποιον που δεν θέλει να ακούσει.
Άφησέ τους να πιστεύουν ό,τι θέλουν.
Άφησέ τους να πουν ότι ήταν όλα δικό μου λάθος.
Άφησέ τους να παραμείνουν κολλημένοι στη δική τους εκδοχή των γεγονότων.
Άφησέ τους.
Δεν θα υπερασπιστώ άλλο τον εαυτό μου. Γιατί συνειδητοποίησα κάτι κρίσιμο—το να εξηγώ ξανά και ξανά δεν φέρνει ειρήνη.
Μόνο με εξαντλεί.
Μόνο ενισχύει τη δική τους αφήγηση, γιατί αν πραγματικά νοιάζονταν να καταλάβουν, θα είχαν ακούσει την πρώτη φορά.
Ανακτώ την ενέργειά μου.
Φεύγω από τον ατέρμονο κύκλο των δικαιολογιών και των αντιπαραθέσεων.
Αξίζω σχέσεις στις οποίες δεν χρειάζεται να παλεύω για να φανεί η αλήθεια μου.
Αν η σιωπή μου σε κάνει να νιώθεις άβολα, τότε νιώσε άβολα.
Αν η απόφασή μου να μην εξηγήσω σου φαίνεται ήττα, αυτό είναι δικό σου θέμα.
Δεν με νοιάζει πια να κερδίσω μια μάχη στην οποία ποτέ δεν συμφώνησα να λάβω μέρος.
Τελείωσα με το να παρακαλάω να με καταλάβουν.
Τελείωσα με το να παρακαλάω για καλοσύνη, σεβασμό και ενσυναίσθηση που έπρεπε να δίνονται απλόχερα.
Τελείωσα με το να βάζω τον εαυτό μου σε δίκη, σε ένα δικαστήριο που ποτέ δεν ήταν δίκαιο.
ΤΕΛΕΙΩΣΑ!
Η μόνη εξήγηση που οφείλω είναι στον εαυτό μου: ότι επιλέγω την ειρήνη αντί για τον θόρυβό τους.
Επιλέγω να προχωρήσω χωρίς το βάρος του να προσπαθώ συνεχώς να με ακούσουν άνθρωποι που είναι αποφασισμένοι να με παρεξηγούν.
Άφησέ τους να πιστεύουν ό,τι θέλουν.
ΑΦΗΣΕ. ΤΟΥΣ. ΝΑ. ΦΥΓΟΥΝ.
Δεν θα εξηγήσω ξανά τον εαυτό μου.
Γιατί, ειλικρινά, δεν το χρειάζομαι.»