Κάποτε δεν με πείραζε γιατί πίστευα ότι αν κρατούσα το μίσος και τον πόνο για τον εαυτό μου δεν θα επηρέαζα κανέναν αρνητικά.
Είναι ωραίο να φερόμαστε καλά στους ανθρώπους. Να μην τους στενοχωρούμε και να μην τους πληγώνουμε.
Οι περισσότεροι λένε ότι πρέπει να παραμείνω ευγενική και ότι πρέπει να αφήνω κάποιους ανθρώπους να είναι αυτό που είναι, γιατί αν μου κάνουν κάτι κακό, αυτό είναι αντανάκλαση της δικής τους συμπεριφοράς και όχι της δικής μου.
Έμαθα να είμαι σιωπηλή, όταν είμαι θυμωμένη.
Μου είπαν να κρατάω τα συναισθήματά μου για τον εαυτό μου γιατί κανείς δεν θέλει να ακούσει το δράμα μου.
Μου είπαν να σταματήσω να υπεραναλύω καταστάσεις ή να μοιράζομαι τις ιστορίες μου γιατί ποτέ κανείς δεν θα ενδιαφερθεί πραγματικά.
Μου έμαθαν να μπαίνω στη θέση του άλλου κι ας βάζω σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό μου.
Να είμαι ευγενική ακόμα και με ανθρώπους που με πλήγωσαν πολύ.
Και το πιο σημαντικό, μου είπαν ότι πρέπει να συγχωρώ τους άλλους ξανά και ξανά γιατί είναι απλώς άνθρωποι και κάνουν λάθη.
Για πολύ καιρό, ένιωθα ότι δεν είχα το δικαίωμα να πληγωθώ ή να θυμώσω, επειδή είμαι καλός άνθρωπος. Επέλεξα να δίνω σε όλους αγάπη και γαλήνη, ενώ τους άφηνα να καταστρέφουν τη δική μου.
Και είναι τόσο λυπηρό να βλέπω τον εαυτό μου να καταστρέφεται από αυτούς που εκμεταλλεύτηκαν την καλή μου καρδιά.
Πλέον με πειράζει. Δεν θέλω άλλο να εκμεταλλεύονται την καλοσύνη μου. Συνειδητοποίησα ότι το να είμαι τόσο επιεικής δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να μου φέρεται άσχημα.
Το μίσος, η θλίψη, ο πόνος και όλα τα βαριά συναισθήματα που νιώθω είναι έγκυρα.
Μπορώ πλέον να κατανοήσω πλήρως ότι η καλοσύνη πρέπει να έχει και κάποιους περιορισμούς.
Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι απλά άξιοι της αγάπης, της καλοσύνης και της κατανόησής μου. Αλλά πάνω απ' όλα, ελπίζω ότι όλοι θα μάθουν ότι το να είσαι άνθρωπος, ο οποίος είναι ικανός να κάνει λάθη, δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για να πληγώσεις κάποιον.
Μην αφήνετε κανέναν να εκμεταλλεύεται την καλοσύνη σας!»
Πηγή: Fragments of a Writer's Soul
