Τους αρέσει η... επανάληψη
Έχετε ένα παιδί που σας κυνηγάει όλη μέρα φωνάζοντας «Μαμά… Μαμά… Μαμά… Μαμά!» μόνο και μόνο για να το προσέξετε; Ή μήπως έχετε ένα παιδί που σας ζητάει συνέχεια το ίδιο τραγούδι, το ίδιο βιβλίο ή την ίδια ταινία ξανά και ξανά;
Γενικά τα παιδιά αγαπούν την επανάληψη γιατί τους είναι οικεία και τους προσφέρει ασφάλεια. Μπορεί για εμάς αυτό να είναι από κουραστικό έως ανυπόφορο, αλλά είναι ο τρόπος του να μαθαίνουν να επεξεργάζονται πληροφορίες, να εμβαθύνουν αλλά και να εξασκούν βασικές δεξιότητες όπως η ομιλία ή η κίνηση. Εάν το παιδάκι σας λοιπόν, αγαπά την επανάληψη, σημαίνει ότι λαχταρά να εξερευνήσει τον κόσμο και να εξελιχθεί.
Ρωτούν συνέχει «Γιατί;»
Πολλά παιδιά είναι με ένα «γιατί;» στο στόμα, ενώ κάποια άλλα δεν σταματούν να ρωτούν και να αμφισβητούν τα πάντα, ακόμα κι όταν φέρνουν τους γονείς τους στα όριά τους. Ωστόσο, πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό που έχουν παιδιά με μεγάλη περιέργεια και δίψα να γνωρίσουν τον κόσμο.
Η αναλυτική τους σκέψη και η φιλομάθειά τους, δεν μπορεί παρά να τα τους βγει σε καλό, καθώς σημαίνει ότι «δουλεύουν» τον προμετωπιαίο φλοιό του εγκεφάλου. Ο συγκεκριμένος εγκεφαλικός μυς είναι υπεύθυνος για την επίλυση προβλημάτων, τον έλεγχο των παρορμήσεων και των συναισθημάτων, την προσοχή και την εστίαση, την πρόβλεψη των συνεπειών και τον μελλοντικό προγραμματισμό. Με κάθε γιατί αυτός ο μυς γίνεται πιο δυνατός.
Έχουν την γκρίνια στο τσεπάκι τους
Μερικές φορές είναι, τα νηπιάκια μας γκρινιάζουν για τα πάντα: επειδή τα κοίταξες, επειδή δεν τους αρέσει το φαγητό, επειδή τα ακούμπησε ο αέρας, ή για οποιονδήποτε ευφάνταστο και εξωπραγματικό λόγο. Εάν δεν πρόκειται για απλή κούραση αλλά για καθημερινή συνήθεια, σημαίνει ότι το μικρό σας δεν είναι ικανοποιημένο με τον εαυτό του.
Έχει αποδειχθεί ότι η γκρίνια δεν είναι μέσο χειραγώγησης, αλλά μια προσπάθεια για συναισθηματική σύνδεση. Αν ήταν μωρά, θα έκλαιγαν. Μεγαλώνοντας, όμως, παύουν να επικοινωνούν μόνο με το κλάμα και χρησιμοποιούν άλλα μέσα όπως η... ασταμάτητη μουρμούρα. Ουσιαστικά είναι ο τρόπος τους να σας πουν «θέλω να μπορώ να κάνω περισσότερα πράγματα μόνος μου, αλλά η ηλικία μου δεν το επιτρέπει».
Έχουν πολλά ξεσπάσματα
Τα περιβόητα tantrums, που συχνά αποσυντονίζουν και φέρνουν σε αμηχανία εμάς τους μεγάλους, είναι ο τρόπος των παιδιών να εκφραστούν. Τα φαινομενικά αδικαιολόγητα ξεσπάσματα των νηπίων, στην πραγματικότητα είναι μια συναισθηματική απελευθέρωση που βοηθά το παιδί να αποβάλει το στρες, τον θυμό ή την απογοήτευση που νιώθει. Με αυτόν τον τρόπο, διώχνει όλα τα αρνητικά συναισθήματα και αφήνει χώρα για πιο δημιουργικές και εποικοδομητικές σκέψεις.
Αλλάζουν γρήγορα γνώμη
Σας έχει τύχει να κλαίει το νηπιάκι σας επειδή θέλει τοστ αντί για κρέμα, κι όταν του φτιάχνετε επιτέλους τοστ, συνεχίζει να κλαίει επειδή τελικά προτιμούσε κρέμα αντί για τοστ; Εκείνη τη στιγμή νιώθετε απελπισμένη, αλλά το παιδί σας δεν κάνει τόση φασαρία επειδή του αρέσει να σας παιδεύει!
Ο πραγματικός λόγος της αναποφασιστικότητάς τους, είναι πως δυσκολεύονται να επιλέξουν και να αποφασίσουν τι θέλουν. Το μυαλό τους επηρεάζεται πολύ από τα συναισθήματά τους, ενώ τα συναισθήματά τους αλλάζουν συνεχώς (ακόμα και ανά δευτερόλεπτο!). Όλα αυτά είναι μέρος της αναπτυξιακής διαδικασίας που κάνουν το νηπιάκι σας εξυπνότερο.
Ξεπερνούν τα όρια
Υπάρχουν παιδιά που προσπαθούν να ξεπεράσουν διαρκώς τα όρια που τους βάζεις, ενώ παράλληλα δοκιμάζουν την υπομονή σου. Και μπορεί αυτό να είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους γονείς, όμως για τα παιδιά είναι κολό. Γιατί;
Επειδή έτσι μεγαλώνουν τα μέρη του εγκεφάλου τους που είναι υπεύθυνα για την αλληλουχία, την αιτία και το αποτέλεσμα, την επίλυση προβλημάτων, τον έλεγχο των παρορμήσεων, τον αυτοέλεγχο και την ενσυναίσθηση.
