Όταν μαγειρεύω εγώ εκείνος πλένει τα πιάτα και καθαρίζει την αυλή επειδή ξέρει το σιχαίνομαι. Δουλεύει πάνω από 60 ώρες τη βδομάδα αλλά όταν ανοίγει την πόρτα του σπιτιού τρέχει να με φιλήσει, παίζει με τα παιδιά και ρωτάει «Τι μπορώ να κάνω για να βοηθήσω;».
Τις νύχτες είναι πρόθυμος να σηκωθεί για να ταΐσει και να νανουρίσει το μωρό μας, κάνει μπάνιο και βάζει για ύπνο τα μεγαλύτερα παιδιά μας κι έπειτα περνάει χρόνο μαζί μου χωρίς να παραπονιέται για την κούρασή του.
Είναι ο στυλοβάτης του σπιτιού μας, μου φέρεται ισότιμα, μας παρέχει ό,τι χρειαζόμαστε, μας αγαπά και μας προστατεύει.
Είμαι πολύ χαρούμενη που παντρεύτηκα αυτόν τον άντρα. Έναν άντρα που αναγνωρίζει τη σκληρή δουλειά που προσφέρω καθημερινά στο σπίτι μας μεγαλώνοντας τα τρία μας παιδιά. Όλα είναι μοιρασμένα στη μέση και μαθαίνει και στους γιους μας πώς πρέπει να φέρεται στη γυναίκα και στα παιδιά του ένα καλός σύζυγος και πατέρας.
Η καρδιά μου ραγίζει κάθε φορά που ακούω από άλλες γυναίκες να επαινούν τον άντρα μου ή να αναφέρονται σ' αυτόν σαν να είναι η εξαίρεση.
Ο άντρας μου, δεν θα έπρεπε να είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας. Κι αν ο δικός σας άντρας δεν συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών, στις δουλειές του σπιτιού ή στους λογαριασμούς, αν σας παραμελεί και σας φέρεται σαν να είστε υποχρεωμένη να τα κάνετε όλα μόνη σας, πρέπει να τον πείσετε να αλλάξει!
Ο γάμος είναι δουλειά για δύο, όχι μόνο για έναν! Ο άντρας μου και εγώ φροντίζουμε ο ένας τον άλλον, ξέρουμε τι συμβιβασμούς θα κάνουμε και μοιραζόμαστε τα πάντα. Γι' αυτό είμαστε κι οι δυο πολύ χαρούμενοι.
Μετάφραση από Her View From Home
