«Ο τρόπος που μιλάμε και φερόμαστε στα παιδιά, γίνεται ο τρόπος σκέψης τους»

«Ο τρόπος που μιλάμε και φερόμαστε στα παιδιά, γίνεται ο τρόπος σκέψης τους»

Τα παιδιά είναι ο «καθρέφτης» μας. Παραδειγματίζονται και μας μιμούνται καθημερινά και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε, καθώς πίσω από κάθε συμπεριφορά τους, καλή ή κακή, βρισκόμαστε εμείς. Ας γίνουν, λοιπόν, τα όμορφα λόγια και οι καλές πράξεις μας, ο τρόπος σκέψης τους, όπως λέει και αυτή η μαμά στο παρακάτω κείμενο.

«Ξέρετε γιατί τα παιδιά κρίνουν τα άλλα παιδιά;

Επειδή βλέπουν κάποιον να κρίνει τη μαμά τους για το "ανθυγιεινό σνακ" που τους έδωσε ή να την κοιτάζουν από πάνω μέχρι κάτω για το ασιδέρωτο πουκάμισο που φοράει.

Ξέρετε γιατί τα παιδιά δεν συμπεριλαμβάνουν στις παρέες τους άλλα παιδιά;

Επειδή βλέπουν τους ενήλικες να κάνουν ''πηγαδάκια'' στο προαύλιο του σχολείου τους και να μην μιλούν με γονείς που στέκονται μόνοι τους και περιμένουν τα παιδιά τους.

Ξέρετε γιατί τα παιδιά κοιτάζονται στον καθρέφτη και νιώθουν ότι δεν είναι όμορφα;

Επειδή ακούνε τους ενήλικες να γκρινιάζουν για τα κιλά τους, την κυτταρίτιδα και τις ατέλειες στο πρόσωπό τους. 

Ξέρετε γιατί τα παιδιά νιώθουν ότι δεν μπορούν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα;

Ακούνε τι ορίζουν οι ενήλικες ως επιτυχημένο και σχεδιάζουν την πορεία τους αναλόγως.

Ο τρόπος που μιλάμε και οι πράξεις μας γίνονται ο τρόπος που σκέφτονται.

Ας σκέφτονται, λοιπόν, με ευγένεια. Με αποδοχή. Με αυτοπεποίθηση για τον εαυτό τους και με αγάπη για τους ανθρώπους.»

v