«Κουράστηκα να δίνω ευκαιρίες σε φίλες που το μόνο που κάνουν είναι να με πληγώνουν.
Είμαι η φίλη που κάνει μαζώξεις σπίτι της, παίρνει τηλέφωνα και ''κυνηγάει'' την επικοινωνία. Θυμάμαι γενέθλια, επετείους, ακόμη και παλιούς αριθμούς σταθερού τηλεφώνου.
Οι σχέσεις είναι και ήταν πάντα πολύ σημαντικές για μένα, αλλά το να προσπαθώ μόνο εγώ για αυτές είναι πολύ κουραστικό. Αγαπάω τις φίλες μου πολύ. Τις σκέφτομαι και τις προσέχω. Πάντα θα τις υπερασπιστώ και ποτέ δεν θα πω τίποτα κακό πίσω από την πλάτη τους.
Αυτό το επίπεδο αγάπης και αφοσίωσης είναι κάτι για το οποίο είμαι περήφανη, αλλά είναι επίσης μια σημαντική επένδυση του χρόνου και της ενέργειάς μου.
Συνειδητοποιώ ότι είμαι πολύ μεγάλη και η ζωή είναι πολύ μικρή για μέτριες φιλίες.
Δεν μπορώ να συνεχίσω να δίνω σε εκείνους που δεν μου δίνουν και δεν μπορώ να συνεχίσω να είμαι τυφλά πιστή σε εκείνους που δεν μου το ανταποδίδουν.
Πρέπει να πω ''αντίο'' σε όσους και όσες δεν καταβάλλουν την ίδια προσπάθεια με εμένα. Όταν ραγίσει το γυαλί, δύσκολα κολλάει και για να κολλήσει, στη συγκεκριμένη περίπτωση, θέλει δύο άτομα.
Αξίζω ανθρώπους γύρω μου που θα μου προσφέρουν απλόχερα την αγάπη, τον χρόνο και το νοιάξιμό τους.»
Ελεύθερη μετάφραση από herviewfromhome.com
