Δεν με νοιάζει αν το σπίτι σου μοιάζει με βομβαρδισμένο –θα μετακινήσω τα σιδερωμένα από τον καναπέ και θα σε βοηθήσω να τα τακτοποιήσεις, ενώ θα σιγοντάρω πόσο βαρετή είναι αυτή η δουλειά. Δεν με νοιάζει που ο σκύλος σου είναι τεράστιος και μαλλιαρός, θα δεχτώ τα φιλιά του και θα παίξω μαζί του. Δεν πειράζει που δεν έχεις τίποτα στο ψυγείο –έφαγα πριν έρθω. Δεν υπάρχει πρόβλημα που έχει μόνο γαλλικό καφέ, μου αρέσει πολύ.
Δεν με νοιάζει αν αγόρασες την τσάντα σου από τη λαϊκή, ή αν κοστίζει όσο όλα μου τα ρούχα. Δεν με ενοχλεί η περίεργη ελιά που έχεις στο πηγούνι, ούτε το ένοχο τατουάζ του σκοτεινού σου παρελθόντος. Δεν πειράζει που πήρες οκτώ κιλά (και, παρόλ' αυτά το νούμερο του σουτιέν σου παραμένει ίδιο).
Δεν δίνω δεκάρα για το τι τρως και τι δεν τρως, για το αν προτιμάς το βιολογικό γάλα ή όχι. Δεν με πειράζει η διατροφή των παιδιών σου, ούτε το ότι ακόμα κοιμάσαι μαζί τους. Δεν πειράζει αν τους πήρες ποδήλατο -κι ας είναι ακόμα μικρά- ή αν τους επιτρέπεις να βλέπουν τηλεόραση τα πρωινά του Σαββάτου. Δεν πειράζει που σταμάτησες νωρίς τον θηλασμό και δεν θα σε κρίνω αν είσαι τόσο κουρασμένη που τους έδωσες πίτσα για βραδινό. Έχω υπάρξει στη θέση σου και ξέρεις τι πιστεύω; Μερικές διατροφικές ατασθαλίες δεν θα φέρουν τη συντέλεια του κόσμου (ή της υγείας τους).
Αν ο γιος σου είναι υπερκινητικός και άτακτος, δεν με πειράζει καθόλου. Όλοι έχουμε κακές μέρες και εννοείται ότι μπορώ να προσέχω το μωρό όσο θα είσαι στο μπάνιο. Κι αν αργήσεις στο μπάνιο, κι αυτό χρειάζεται άλλαγμα, με χαρά θα το αλλάξω.
Δεν με πειράζει που δε σου αρέσει η δουλειά σου, ούτε που πιστεύεις ότι δεν έχεις βρει ακόμα την κλίση σου. Δεν μετράει για ΄μένα αν πηγαίνεις στο γυμναστήριο κάθε μέρα, ενώ στην Εκκλησία δύο φορές το χρόνο, μόνο και μόνο για να ευχαριστήσεις τη μαμά σου. Κάνω ακριβώς το ίδιο. Κάποια μέρα θα τελειώσεις το βιβλίο που γράφεις ή θα ανοίξεις το μαγαζί που ονειρεύεσαι και εγώ θα είμαι εκεί να χειροκροτώ και να φωνάζω από χαρά, ακόμα κι αν είμαστε ενενήντα δύο χρονών.
Μπορείς να κλάψεις μπροστά μου. Να μου πεις πόσο αναίσθητος είναι ο άντρας σου και πόσο επικριτική γίνεται η πεθερά σου. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μου ότι καμιά φορά, σε φαντάζεσαι να μπαίνεις στο αυτοκίνητο και να φεύγεις για κάπου μακριά. Μπορείς μετά να μετανιώσεις για όσα είπες και να κλάψεις περισσότερο. Θα σε καταλάβω. Στη δική μου φαντασίωση περιλαμβάνεται ένα μικρό, σκοτεινό δωμάτιο ξενοδοχείου, άπειρο φαγητό και αμέτρητες ανόητες τηλεοπτικές εκπομπές.
Δεν υπάρχει πρόβλημα αν δεν ξέρεις να μαγειρεύεις. Θα παραγγείλουμε. Όχι, δεν πιστεύω ότι είσαι άχρηστη επειδή έχασες από ένα ανόητο λάθος τη δουλειά σου και τώρα σερβίρεις καφέδες για να επιβιώσεις. Και είμαι περήφανη που πήρες τώρα το πτυχίο σου, κι ας σου έλεγαν φίλοι και συγγενείς ότι «είσαι πολύ μεγάλη για τέτοια».
Τίποτα απ' αυτά δε μετράει.
Αν είμαστε φίλες, για 'μενα μετρούν μόνο αυτά:
Μ' ενδιαφέρει που είσαι καλή κι ευγενική και πονόψυχη.
Είσαι καλοπροαίρετη και καλοδιάθετη όταν οι καιροί είναι δύσκολοι. Αυτό μετράει για'μενα.
Μετράει που αγαπάς πολύ, που είσαι φιλική με όποιο παιδάκι γνωρίσεις και ευγενική με τους σερβιτόρους στα εστιατόρια. Με νοιάζει που αγαπάς τα ζώα, ακόμα και τα αδέσποτα και τα άσχημα και τα άρρωστα.
Μετράει που δεν πληγώνεις κανέναν, ούτε με τις πράξεις, ούτε με τα λόγια σου. Μετράει που παραδέχεσαι τα λάθη σου και απολογείσαι ειλικρινά. Το να αντιλαμβανόμαστε τα λάθη μας είναι σημαντικότερο από το να είμαστε τέλειοι.
Οι πολιτικές σου απόψεις δεν με αφορούν. Η θρησκεία σου μου είναι αδιάφορη, αλλά ενδιαφέρομαι για τον τρόπο που συμπεριφέρεσαι στους ανθρώπους που είναι διαφορετικοί. Εκτιμώ και την συμπόνια σου και την κατανόηση.
Μετράει που μέσα στις θορυβώδεις, πολυάσχολες ζωές μας έχουμε η μία την άλλη. Που όταν καταφέρουμε να βρεθούμε για λίγο, ανάμεσα σε χαμόγελα και δάκρυα, νιώθουμε λίγο πιο δυνατές και αισιόδοξες, επειδή είμαστε μαζί.
Το μόνο που μετράει, είναι ότι μπορούμε να αντέξουμε τα πάντα -επειδή δεν είμαστε μόνες. Επειδή έχουμε η μία την άλλη.
