Ο γιος της, Oliwier Kweicien, άρχισε να περπατάει όταν ήταν σχεδόν 2 ετών. Τότε, η Aleksandra παρατήρησε ότι ο μικρός της δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος όπως τα άλλα παιδιά και έπεφτε συνέχεια. Παρόλο που ο παιδίατρος την καθησύχασε, το πρόβλημα δεν διορθωνόταν και αποφάσισε να τον πάει στο νοσοκομείο.
Εκεί, οι γιατροί παρατήρησαν ότι το παιδί είχε μάθει να να περπατάει στις μύτες των ποδιών του με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πρόβλημα στους μυς. Αφού έβαλαν και τα δύο πόδια του μικρού σε γύψο, τον έμαθαν να χρησιμοποιεί αναπηρικό καροτσάκι για να μετακινείται, ενώ είπαν στη μητέρα ότι, μετά την αφαίρεση του γύψου, ο Oliwier θα έπρεπε να μάθει να περπατάει από την αρχή.
Αν και μπορούσε να περπατήσει και να τρέξει, εξακολουθούσε να υπάρχει πρόβλημα στους μυς και τα πόδια του μικρού παραμορφώθηκαν. Μάλιστα, η κατάστασή του θύμιζε τα πόδια μπαλαρίνας ύστερα από πολλά χρόνια χορού.
Η Aleksandra λέει ότι η κινητικότητα του Oliwier μειώνεται σιγά σιγά, προκαλώντας απώλεια ισορροπίας και ακραίο πόνο. «Δεν μπορώ να τον βλέπω να πονάει. Μακάρι να ήμουν εγώ στη θέση του», δήλωσε στην εφημερίδα Manchester Evening News και πρόσθεσε ότι τρέμει στην ιδέα ότι μια μέρα θα χρειαστεί να του πει ότι δεν θα μπορέσει ποτέ να σταθεί στα πόδια του χωρίς υποστήριξη.
Το αγόρι κάνει φυσικοθεραπείες και κοιμάται με ένα ειδικό ορθοπεδικό στήριγμα ποδιού και η μητέρα του προσπαθεί να συγκεντρώσει χρήματα, ώστε να κάνει ο Oliwier μια ειδική θεραπεία, η οποία θα του επιτρέψει να περπατήσει ξανά χωρίς να πονάει.
Πηγή: manchestereveningnews.co.uk
