Tη σημερινή εποχή, βέβαια, έχει γίνει σύνηθες ο γονιός να διορθώνει τον εκπαιδευτικό, παρά ο καθηγητής το παιδί, διαταράσσοντας τις ισορροπίες. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει οι γονείς να μάθουν να ξεχωρίζουν πότε πρέπει να επεμβαίνουν στη σχέση δασκάλας - παιδιού και πότε όχι.
Σε κάθε περίπτωση, αν αντιλαμβάνεστε ότι η δασκάλα δημιουργεί πρόβλημα στην εξέλιξη και εκπαίδευση του παιδιού ή το κάνει δυστυχισμένο, θα πρέπει να επικοινωνήσετε μαζί της για να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας και να διορθωθεί το πρόβλημα.
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού στην ζωή του παιδιού
Όπως αναφέρει σε σχετικό άρθρο της στο Iatronet.gr η ψυχολόγος-οικογενειακή θεραπεύτρια κ. Δήμητρα Σφήκα, όταν ένα παιδί εντάσσεται για πρώτη φορά στο σχολικό πλαίσιο δημιουργεί νέους δεσμούς με τους συμμαθητές και τους δασκάλους του. Υποσυνείδητα μεταφέρει στους εκπαιδευτικούς τις εικόνες των γονιών, αλλά και τα συναισθήματα που συνδέονται με αυτές. Έτσι, ο δάσκαλος σαν πατρική φιγούρα και η δασκάλα σαν μητρική φιγούρα, εισπράττουν από το παιδί συναισθήματα και συμπεριφορές που θα μπορούσε να εκδηλώσει και στους γονείς του.
Οι εκπαιδευτικοί που το αντιλαμβάνονται αυτό συνήθως καταφέρνουν να χτίζουν υγιείς σχέσεις με τους μαθητές τους και να εστιάζουν στις σχολικές τους επιδόσεις. Κάποιοι εκπαιδευτικοί, όμως, αντιδρούν στην καλή ή κακή στάση των μαθητών και αφήνουν τις αδυναμίες τους να εμποδίζουν το επάγγελμά τους. Όπως χαρακτηριστικά καταλήγει η κ. Σφήκα στο άρθρο της, «να είσαι κύριος του εαυτού σου πριν να είσαι δάσκαλος των άλλων».
Όπως η ίδια είπε στο Mama365, «είναι σημαντικό να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο δάσκαλος δεν στηρίζεται από πουθενά μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα. Είναι μόνος του με τους μαθητές, με τα όποια προβλήματα ο κάθε μαθητής φέρνει, χωρίς να υπάρχει κάποια βοήθεια προς αυτόν από κάποιον ειδικό. Ο δάσκαλος, λοιπόν, είναι μόνος του, κουβαλώντας συχνά και αυτός δικά του θέματα από την προσωπική του ζωή και όντας τόσο αβοηθήτος κάποιες φορές παύει να είναι επαρκής για τον ρόλο του.» Αν, λοιπόν, υπήρχαν στα σχολεία σύμβουλοι και προς τους εκπαιδευτικούς τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα για όλους.
Τι σημαίνει κακή δασκάλα
Το πρώτο ερώτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσουν γονείς και μαθητές είναι «τι σημαίνει κακή δασκάλα / κακός δάσκαλος;». Για παράδειγμα, βάζει πράγματα πολλά μαθήματα ή έτσι φαίνεται στο παιδί; Σε αυτό λύση μπορεί να δώσει η εγκύκλιος του υπουργείου παιδείας που ορίζει, μεταξύ άλλων, πόση ώρα πρέπει το παιδί να ασχολείται στο σπίτι με τις σχολικές εργασίες όλων των μαθημάτων (π.χ. για την Α’ και Β΄ τάξη του Δημοτικού δεν θα πρέπει απαιτούνται περισσότερα από 30 λεπτά).
Επίσης, είναι η δασκάλα αδιάφορη; Είναι πολύ αυστηρή; Είναι πολύ ελαστική; Και για ποιους λόγους έχει αυτή τη συμπεριφορά; Όλα αυτά πρέπει οι γονείς να τα συζητήσουν με τον εκπαιδευτικό και να αποφασίσουν από εκεί και πέρα πώς θα χειριστούν την κατάσταση.
Προσοχή! Σε οποιαδήποτε περίπτωση, όμως, οι γονείς δεν πρέπει να κακολογούν ή να μειώνουν τη δασκάλα μπροστά στο παιδί, ακόμη κι αν έχουν όλοι παραδεχτεί κάποια λάθη της, γιατί μετά το παιδί δεν θα την σέβεται, δεν θα την ακούει, δεν θα διαβάζει και όλο αυτό τελικά θα αποβεί εις βάρος του.
Τι μπορεί να κάνει ο γονιός
Το πώς θα αντιμετωπίσει ο κάθε γονιός την κατάσταση έχει να κάνει με τους τρόπους που επιλέγει ο καθένας να επιλύει τα προβλήματά του: Άλλοι το κάνουν με διάλογο και άλλοι με τρομοκρατία και απειλές. Καθώς, όμως, στην προκειμένη περίπτωση διακυβεύεται το μέλλον του παιδιού σας και η «φήμη» του στην σχολική κοινότητα, δεν θέλετε να προκαλέσετε ρήξη που θα αποβεί εις βάρος του.
Για να καθοδηγήσει τους γονείς στην αντιμετώπιση τέτοιων δυσάρεστων καταστάσεων, ο Αμερικανικός Οργανισμός Great Schools έχει δημιουργήσει μία λίστα με συμβουλές στρατηγικής αντιμετώπισης του κακού εκπαιδευτικού, από την οποία ξεχωρίζουμε τις πιο χρήσιμες:
Αντιληφθείτε το πρόβλημα
Για να εξακριβώσετε αν όλα βαίνουν καλώς στην σχολική ζωή του παιδιού σας θα πρέπει τακτικά να το ρωτάτε. Παρατηρήστε αν οι απαντήσεις του διατηρούνται στα ίδια επίπεδα καθημερινά ή αν ξαφνικά σταματά να σας μιλά για ορισμένα θέματα, π.χ. για την σχέση του με τη δασκάλα.
Δεν θέλει να πάει στο σχολείο
Αν το παιδί αρχίσει ξαφνικά να εφευρίσκει λόγους για να μην πάει στο σχολείο, αυτό πιθανώς σημαίνει ότι έχει κάποιο πρόβλημα εκεί. Μιλήστε μαζί του και αν δεν βγάλετε άκρη απευθυνθείτε στον δάσκαλο ή τη δασκάλα του για να ανακαλύψετε μαζί το πρόβλημα.
Πληροφορίες από άλλες πηγές
Μιλώντας με την δασκάλα του παιδιού σας θα πάρετε μία καλή εικόνα από το αν μπορεί να υπάρχει κάποιο πρόβλημα στη μεταξύ τους σχέση. Μη βασιστείτε, όμως, μόνο σε αυτήν. Μιλήστε με άλλους γονείς ή και με συμμαθητές του παιδιού σας για να διασταυρώσετε πληροφορίες τόσο για την συμπεριφορά του παιδιού σας στο σχολείο όσο και για την σχέση του με τους εκπαιδευτικούς, αλλά και το πώς φέρονται αυτοί στα υπόλοιπα παιδιά.
Καλή προετοιμασία
Όταν πλέον έχετε βεβαιωθεί ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα ανάμεσα στο παιδί και τον εκπαιδευτικό θα πρέπει να επέμβετε οι ίδιοι για να διορθώσετε την κατάσταση, αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να μη φέρετε σε δύσκολη θέση το παιδί σας ούτε απέναντι στον εκπαιδευτικό ούτε απέναντι στους συμμαθητές του.
Προετοιμάστε, λοιπόν, καλά αυτά που έχετε να πείτε καταρχήν στον δάσκαλο και εφόσον χρειαστεί στον διευθυντή του σχολείου ή και στον σύλλογο γονέων. Μεταφέρετε με λεπτομέρειες τα πραγματικά προβλήματα του παιδιού, χωρίς να υπερβάλλετε και να βάλετε δικές σας «σάλτσες» και προτείνετε εφικτές και συγκεκριμένες λύσεις. Επίσης, προσπαθήστε οι συζητήσεις αυτές να μη γίνουν παρουσία του παιδιού.
Ευγένεια και καλοί τρόποι
Η ευγένεια και οι καλοί τρόποι είναι συνήθως βασικό όπλο αν θέλουμε να επιτύχουμε έναν σκοπό. Στην προκειμένη περίπτωση είναι ο μοναδικός τρόπος να εκφράσουμε την θέση μας με σοβαρότητα και πειθώ και να βρούμε με το άλλο «μέτωπο» μία κοινή λύση. Ακόμα κι αν η συζήτηση βγει εκτός ορίων και θυμώσετε μην γίνετε επιθετικοί και ευέξαπτοι γιατί και το δίκιο σας θα χάσετε και θα στιγματίσετε το παιδί που μεγαλώνετε.
Όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο
Ιδανικό είναι τα προβλήματα με τους εκπαιδευτικούς των παιδιών σας να λύνονται εντός σχολείου, και μάλιστα πίσω από κλειστές πόρτες, με ψυχραιμία και διάλογο. Αν, ωστόσο, το πρόβλημα δεν λυθεί στο πλαίσιο του σχολείου, αν π.χ. ο ίδιος ο δάσκαλος αλλά και ο διευθυντής δείξουν αδιαφορία ή και επιθετικότητα, το επόμενο βήμα σας μπορεί να είναι να απευθυνθείτε στο Γραφείο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης στο οποίο ανήκει το σχολείο του παιδιού σας και να παραπονεθείτε στο σχετικό τμήμα εκπαιδευτικών θεμάτων.
