«Πήρε το σφουγγάρι και άρχισε να πλένει τα πιάτα μου. Χωρίς να με ρωτήσει. Χωρίς να της το ζητήσω. Δεν έκανε κανένα σχόλιο γιατί τα χθεσινά πιάτα βρίσκονταν ακόμα στο νεροχύτη.
Πριν έρθει εδώ μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Δίπλωνε τα ρούχα της όσο με άκουγε να ξεσπάω, να κλαίω, να γελάω από τα νεύρα μου και να της εξομολογούμαι ότι νιώθω σαν να κουβαλάω ένα ασήκωτο βάρος. Η μέρα μου ήταν δύσκολη αλλά όταν κλείσαμε το τηλέφωνο ένιωθα καλύτερα.
(Μια μικρή παρένθεση: αυτό σημαίνει αληθινή φιλία. Να νιώθεις καλύτερα με κάποιον και όχι χειρότερα).
Λίγο αργότερα εμφανίστηκε στο σπίτι μου και άρχισε να πλένει τα πιάτα μου. Απλά και μόνο επειδή θα ήξερε ότι αυτό θα με ξεκούραζε.
Έχουμε την τάση να θεωρούμε τη φιλία πιο περίπλοκη από ό,τι πραγματικά είναι. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια καρδιά πρόθυμη να ακούσει και να συναισθανθεί μια άλλη καρδιά. Και μετά αυτές οι καρδιές αλλάζουν ρόλους, ανάλογα με την ημέρα και την καρδιά που χρειάζεται βοήθεια.
Η φίλη μου κυριολεκτικά έτρεξε δίπλα μου όταν δεν ήμουν καλά. Τι θα έκανα χωρίς εκείνη;»
Πηγή: herviewfromhome.com
