Νισάφι πια με τις τέλειες μαμάδες: ή λένε ψέματα ή είναι εξωγήινες!

Νισάφι πια με τις τέλειες μαμάδες: ή λένε ψέματα ή είναι εξωγήινες!

Από μικρή με θυμάμαι να βλέπω στην τηλεόραση μαμάδες αστραφτερές, με δύσκολες δουλειές και απαιτητικά ωράρια, να φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα ως οι «τέλειες μαμάδες». Εικόνες που εκ διαμέτρου αντίθετες από την δική μου μαμά η οποία πάλευε καθημερινά να τα φέρει βόλτα με τα τρία της παιδιά, την 8ωρη εργασία της και το νοικοκυριό. Θυμάμαι, μάλιστα, πως την επέκρινα επειδή δεν φρόντιζε τον εαυτό της και έδειχνε πάντα κουρασμένη - σε αντίθεση με τα τηλεοπτικά μου είδωλα. Μέχρι που μεγάλωσα και έκανα δική μου οικογένεια.

Πλέον ξέρω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι να είσαι μητέρα. Είναι αδύνατο να τα έχεις όλα στην εντέλεια, να είσαι αλάνθαστη και να προλαβαίνεις τα πάντα. Όταν συναντώ μαμάδες που καυχιούνται για την «τελειότητά» τους και στάζουν φαρμάκι για τα λάθη όλων εμάς των «κοινών θνητών», νιώθω πως είτε λένε ψέματα είτε είναι εξωγήινες… 

Δεν μπορεί να τα κάνουν όλα σωστά με τα παιδιά…

Είναι φυσικό κι επόμενο να κάνεις λάθη στην ανατροφή των παιδιών σου. Η μητρότητα δεν έρχεται με οδηγίες χρήσης και όσο ζεις μαθαίνεις. ωστόσο, καλή μαμά είναι εκείνη που κάνει λάθη, τα αναγνωρίζει, τα παραδέχεται και σπεύδει να τα διορθώσει. 

Οι τέλειες μαμάδες,  που τα ξέρουν όλα και είναι έτοιμες να κρίνουν την κάθε λάθος κίνηση και το κάθε ξέσπασμα των άλλων μαμάδων, καλύτερα να σωπάσουν. Θα ήταν πιο εποικοδομητικό να θυμηθούν τις στιγμές που έκλαψαν από την κούραση ή γέμισαν ενοχές επειδή δεν είναι (και είναι αδύνατον να γίνουν) τέλειες και να σταθούν δίπλα στις υπόλοιπες με κατανόηση και τρυφερότητα. 

Να τα έχουν όλα στην εντέλεια…

Όλοι οι γονείς γνωρίζουμε από πρώτο χέρι ότι σπίτι στην εντέλεια με μικρά παιδιά δεν υπάρχει! Εκτός από το ότι η μέρα έχει μόνο 24 ώρες και δεν προλαβαίνεις να κάνεις όλες τις δουλειές ενώ παράλληλα ασχολείσαι με χίλια δυο πράγματα, τα παιδιά φροντίζουν να κάνουν άνω κάτω κι αυτά που βρήκες χρόνο να μαζέψεις. 

Εν ολίγοις, όταν μια μαμά περηφανεύεται πως  το σπίτι της είναι πεντακάθαρο και σε απόλυτη τάξη ενώ παράλληλα αφιερώνει ολόκληρη την μέρα στα παιδιά της (σε αντίθεση με εσάς…), μάλλον λέει ψέματα. Μην νιώσεις άσχημα και μην αφήσεις τις ενοχές να σε κατακλύζουν: είναι φυσιολογικό να έχεις το σπίτι άνω κάτω κατά τη διάρκεια της μέρας!  

Να είναι πάντα στην τρίχα…

Επίσης φυσιολογικό είναι να περιφέρεσαι με τη φόρμα, να δένεις τα μαλλιά σου σε γρήγορη αλογοουρά και να κυκλοφορείς χωρίς ίχνος μακιγιάζ. Κακά τα ψέματα, όταν πρέπει να μαγειρέψεις, να παίξεις με τα παιδιά, να τα ταΐσεις, να τ' αλλάξεις, να τα πας βόλτα, να τα παρηγορήσεις και να τα διαβάσεις, δεν μένει ελεύθερος χρόνος για τον εαυτό σου. Κι αν μείνει, θα τον εκμεταλλευτείς για να χαλαρώσεις και να ξεκουραστείς. 

Φυσικά λέμε μπράβο στην μαμά που έχει χρόνο και διάθεση να περιποιείται τον εαυτό της και να είναι στην τρίχα, αρκεί να μην κουνάει το δάχτυλο σε όσες επιλέγουμε να θέσουμε διαφορετικές προτεραιότητες - τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια των παιδιών. 

Να δουλεύουν σε απαιτητικές θέσεις...

Ένα άλλο παράδοξο που δυσκολεύομαι να καταλάβω είναι όταν μαμάδες συνάδελφοί μου, με απαιτητικές θέσεις εργασίας και αυστηρά ωράρια, μου λένε ότι ασχολούνται με τα παιδιά τους τον διπλάσιο χρόνο από μένα που δουλεύω λιγότερο. Στο παρελθόν, μάλιστα, έφευγα από τη δουλειά με δάκρυα στα μάτια νιώθοντας ανεπαρκής ως μητέρα. Η πραγματικότητα, όμως, είναι τελείως διαφορετική και ευτυχώς το κατάλαβα γρήγορα. 

Φυσικά δεν είμαι δίπλα στα παιδιά μου συνέχεια καθώς τη μισή μέρα εργάζομαι, αλλά κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να τους προσφέρω μια όμορφη ζωή, όπως όλες οι μαμάδες του κόσμου. Πλέον κλείνω τα αυτιά μου όταν άλλες εργαζόμενες μαμάδες  προσπαθούν να με μειώσουν επειδή δεν χάσαμε μια παιδική θεατρική παράσταση ή επειδή το προηγούμενο βράδυ φάγαμε σουβλάκια αντί να μαγειρέψω κάτι υγιεινό. 

Λέω, λοιπόν, νισάφι πια με τις τέλειες μαμάδες!

Μετράω ήδη 13 χρόνια ως μητέρα και μέσα σ' αυτό το διάστημα έχω γνωρίσει πολλές γυναίκες με παιδιά. Μπορεί να έχουμε διαφορετικό τρόπο παιδαγωγικής προσέγγισης, να θέτουμε διαφορετικές προτεραιότητες ή να ακολουθούμε διαφορετικό αξιακό σύστημα, όμως με όλες με συνδέει ένα κοινό χαρακτηριστικό: κάνουμε λάθη! Μέσα από τα λάθη μας μαθαίνουμε, εξελισσόμαστε, ζητάμε συγνώμη και προχωράμε παρακάτω. Τέλειες μαμάδες ούτε υπάρχουν ούτε θα υπάρξουν ποτέ - όπως δεν υπάρχουν (ευτυχώς) και τέλειοι άνθρωποι.

v