Καθόμουν δίπλα στον σύζυγό μου Ben και ήμασταν στο ιατρείο του γυναικολόγου μου για τον υπέρηχο των 12 εβδομάδων - έναν έλεγχο ρουτίνας, όπως πίστευα. Τότε ο γιατρός μου, με βαρύγδουπο ύφος, μου είπε «Πρέπει να πάρεις μια δύσκολη απόφαση».
Στην αρχή δεν κατάλαβα και τον ρώτησα ελαφρώς φοβισμένη τι εννοεί. Η απάντησή του με άφησε άναυδη. «Το μωρό σας έχει μεγάλες πιθανότητες να γεννηθεί με σύνδρομο Down».
Τα λόγια του αντηχούσαν μέσα στο κεφάλι μου και προσπαθούσα να σκεφτώ όλες τις πληροφορίες που γνώριζα για το σύνδρομο Down. Ο γιατρός μου είχε δίκιο. Έπρεπε να πάρω μια δύσκολη απόφαση. «Όχι», είπα καταρρακωμένη. «Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό».
Έχουμε ήδη έναν υπέροχο γιο και προσπαθούσαμε χρόνια να κάνουμε ένα δεύτερο παιδί. Τελικά ακολουθήσαμε τη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης και η χαρά μας ήταν τεράστια όταν μάθαμε πως είμαι έγκυος. Ο γιατρός μας υπέθεσε πως ήμασταν προετοιμασμένοι γι΄αυτό το ενδεχόμενο, πως το είχαμε σκεφτεί και είχαμε αποφασίσει τι θα κάνουμε, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν μας είχε περάσει ποτέ από το μυαλό.
Φύγαμε από το ιατρείο συγκλονισμένοι από τα απροσδόκητα νέα και αβέβαιοι για το πού να απευθυνθούμε για βοήθεια και συμβουλές. Παρόλο που ένιωθα σίγουρη ότι θα κρατούσα το μωρό μου, ήξερα πολύ λίγα για το σύνδρομο Down και πώς είναι να μεγαλώνεις ένα τέτοιο παιδί.
Αφού ξεκαθαρίσαμε στους ιατρούς μας ότι ναι, θα κρατούσαμε το μωρό μας, περάσαμε ένα διάστημα μπερδεμένο και μοναχικό. Ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε ανθρώπους να μας βοηθήσουν και να μας συμβουλεύσουν. Εκτός αυτού, έπρεπε να αντιμετωπίσουμε και τις αντιδράσεις των συγγενών και των φίλων για την απόφασή μας.
Ήταν μια δύσκολη περίοδος...
Οι άνθρωποι γύρω μας αμφισβήτησαν επανειλημμένα την απόφασή μου να κρατήσω το μωρό και μου είπαν ότι καταδικάζω τον εαυτό μου σε μια δύσκολη ζωή, γεμάτη απογοητεύσεις. Ακόμη και μέλη της στενής οικογένειάς μας προσπάθησαν να με πείσουν να αλλάξω γνώμη και να τερματίσω την εγκυμοσύνη.
Ήταν μια πραγματικά δύσκολη περίοδος και ήμουν σε ένα συνεχές συναισθηματικό τέλμα. Το μόνο που ήθελα ήταν να νιώσουν οι άνθρωποι ευτυχισμένοι για μένα και το μωρό μου και να μας αγαπούν και τους δύο άνευ όρων. Χρειαζόμουν τη στήριξή της περισσότερο από ποτέ και, δυστυχώς, ένιωθα πως δεν την είχα.
Στο μεταξύ, μάθαμε πως το μωρό μας έχει μια μεγάλη τρύπα στην καρδιά και, αν κατάφερνε να ζήσει, θα χρειαζόταν εγχείρηση αμέσως μετά τη γέννα. Ούτε αυτό με πτόησε όμως. Τον Μάρτιο του 2017 γεννήθηκε το όμορφο αγοράκι μας και στα μάτια μας ήταν τέλειος. Αμέσως, μας κυρίευσε η αγάπη μας γι' αυτόν.
Και οι δύο μου γιοι μου είναι υπέροχοι
Τέσσερα χρόνια μετά και ο μικρός μας πηγαίνει στον παιδικό σταθμό, του αρέσει η μουσική, τα βιβλία, να τραγουδάει και να κολυμπάει. Επιπλέον, του αρέσει να ενοχλεί τον μεγάλο του αδερφό!
Η ανατροφή ενός παιδιού με σύνδρομο Down μπορεί να είναι δύσκολη. Δεν είναι όλα τέλεια, προφανώς. Έτσι, όμως, δεν είναι όλα τα παιδιά; Το καθένα γεννιέται με τη δική του, μοναδική προσωπικότητα και έχει εύκολα αλλά και δύσκολα.
Η δική μας αποστολή είναι να μεγαλώσουμε τα δύο αγόρια μας όσο καλύτερα μπορούμε, και παράλληλα να βοηθήσουμε όλες τις οικογένειες που έρχονται αντιμέτωπες με μία τέτοια πρόκληση να ενημερωθεί σωστά και να νιώσει την υποστήριξη που χρειάζεται.
Μετάφραση από kidspot.com.au
