«Είμαι η πρώτη που παραδέχομαι ότι δεν είμαι και η καλύτερη μαμά του κόσμου. Αλλά σε όλη τη ζωή μου απέφυγα να κρίνω τις άλλες μαμάδες – μπροστά τους τουλάχιστον. Το λέω γιατί πολλές φορές έχω σκεφτεί “μα τι κάνει αυτή τώρα;” αλλά συμμαζεύω τον εαυτό μου λέγοντας ότι κάποιον λόγο θα έχει που το κάνει. Όπως είχα κι εγώ όταν με “δίκαζαν” οι τέλειες μαμάδες που δεν έχουν πρόβλημα να σου το λένε κατάμουτρα ότι σε θεωρούν “κακή μαμά”.
Το έχω ζήσει στο πετσί μου, δυστυχώς, γι’ αυτό θα ήθελα να δώσω μια απάντηση σ’ όλες αυτές τις κυρίες, σήμερα που το παιδί είναι πλέον στην εφηβεία.
Σας ευχαριστώ για το “ενδιαφέρον” και τις “συμβουλές”, αλλά το παιδί μου μεγάλωσε με τον τρόπο που ήθελα και είναι μια χαρά – ένας δυνατός και ευγενικός έφηβος, γεμάτος αυτοπεποίθηση και καλοσύνη.
Μπορεί να σας εκπλήσσει, αλλά όχι μόνο επιβίωσε απ’ τις κακές επιλογές μου, έγινε και ένας υπέροχος, υγιέστατος νεαρός που το μέλλον του ανήκει. Κι ας είχε μόνο μια “κακή” μαμά για πρότυπο και κανέναν μπαμπά στη ζωή του.
Σε σας απευθύνομαι:
Τις μαμάδες που με δίκασαν επειδή έκανα καισαρική. Ήταν ιατρικοί οι λόγοι και έπρεπε να είστε πιο ευαίσθητες.
Τις μαμάδες που με κατέκριναν επειδή κοιμόμουν μαζί με το παιδί μου για χρόνια. Μην ανησυχείτε, δεν έχει κανένα οιδιπόδειο το αντράκι μου.
Τις μαμάδες που μου έριξαν το φταίξιμο για τις αλλεργίες του παιδιού μου. Έκανα όλα όσα μου είχε πει ο γιατρός, αλλά καμιά φορά συμβαίνει και αυτό.
Τις μαμάδες που με χλεύασαν επειδή ο γιος μου φορούσε πάνες μέχρι αργά. Αν και δεν ήταν δουλειά σας να ξέρετε, τις έβγαλε όταν ήθελε κι όλα πήγαν καλά.
Τις μαμάδες που θεωρούσαν ότι έκανα τον γιο μου μαμάκια. Έχουμε μια υπέροχη σχέση που εκτός των άλλων είναι και φιλική, αλλά ο γιος μου είναι ήδη πολύ ανεξάρτητος.
Τις μαμάδες που μου είπαν ότι η σχέση μου με τον γιο μου δεν με αφήνει να “ξαναφτιάξω” τη ζωή μου. Δεν είχε χαλάσει τίποτα για να πρέπει να το “φτιάξω”
Τις μαμάδες που ανησυχούσαν για τη σεξουαλικότητα του γιου μου. Αυτό είναι δική του υπόθεση και ευτυχώς, δεν του έδωσα ποτέ λόγο να κρύβεται από κανέναν.
Ναι έκανα λάθη και έχασα πολλές φορές τον έλεγχο, μέσα στην τρελή καθημερινότητα μιας μαμάς που μεγαλώνει ένα παιδί μόνη της. Αλλά είμαι περήφανη για τον γιο μου και εκείνος είναι περήφανος για μένα και αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα.
Και σίγουρα όχι με την επιδοκιμασία και την αναγνώριση κάποιας “τέλειας” μαμάς.»
Πηγή: kidspot.com.au
