«Θυμάμαι μεγαλώνοντας εκείνο το ανόητο αστείο που έλεγαν οι ενήλικες μεταξύ τους στα οικογενειακά τραπέζια, πως όταν τα παιδιά γίνουν 18 χρονών θα πρέπει να τους δώσεις τη βαλίτσα στο χέρι και να τα διώξεις απ' το σπίτι για να βρουν το δρόμο τους.
Αστειεύονταν με αυτό και μας ''απειλούσαν'' όταν ήμασταν μικρά. Φυσικά, οι γονείς μου ποτέ δεν μας έδιωξαν απ' το σπίτι. Από τα 4 αδέρφια μόνο εγώ έφυγα από το πατρικό μας στα 18 για να σπουδάσω.
Όταν έκανα το πρώτο μου παιδί, στη σκέψη ότι θα έφευγε κάποτε απ' το σπίτι, στενοχωριόμουν. Πέρασα από σαράντα κύματα για να γίνω μητέρα και δεν ήθελα να τον χάσω με τίποτα. Φανταζόμουν την ημέρα του αποχωρισμού και με έπιαναν τα κλάματα- κι ας ήταν ακόμα μωράκι.
Προσπάθησα να πείσω τον εαυτό μου ότι έχω πολύ χρόνο με τα παιδιά μου μέχρι να μεγαλώσουν. Και να, που τώρα, ετοιμάζομαι να αποχαιρετήσω τον μεγάλο μου γιο που είναι έτοιμος να ανοίξει τα φτερά του. Θα είμαι ειλικρινής, δεν το έχω πάρει καλά.
Δεν θα μου λείψει το ακατάστατο δωμάτιό του, ούτε τα παρατημένα δεξιά και αριστερά φούτερ του. Υπάρχουν μέρες που δεν αντέχω τους τρεις έφηβους γιους μου (και τις παραξενιές τους!), αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θέλω να φύγουν απ' το σπίτι μας.
Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι δεν θα βλέπω τις φατσούλες τους το πρωί και ότι θα περιμένω πώς και πώς ένα τηλεφώνημά τους για να ακούσω τουλάχιστον τη φωνή τους.
Τις προάλλες διάβασα μια ανάρτηση στο διαδίκτυο ενός ζευγαριού που έκανε πάρτι όταν τα παιδιά τους πήγαν σε άλλες πόλεις για να σπουδάσουν. Μου έκανε τρομερή εντύπωση που χάρηκαν. Εμένα αυτή η σκέψη με φοβίζει...
Όλα αυτά τα χρόνια ό,τι έκανα το έκανα για τα παιδιά μου. Τι θα κάνω όταν φύγουν και για ποιον; Αναρωτιέμαι αν είμαι μόνο εγώ που αισθάνομαι τέτοια θλίψη ή αν υπάρχουν κι άλλες μαμάδες που νιώθουν έτσι.
Έχω μάθει σ' ένα σπίτι γεμάτο φωνές και γέλια. Δεν θέλω να σκέφτομαι τη σιωπή που θα ακολουθήσει αφού φύγουν οι γιοι μου.
Δεν χαίρομαι που θα έχω λιγότερα ρούχα να πλύνω και να σιδερώσω, ούτε που δεν θα μαγειρεύω πια για έναν... λόχο. Θα μου λείψουν πολύ γι' αυτό και θέλω να ξέρουν πώς ακόμα και όταν φύγουν το σπίτι, αυτό παραμένει σπίτι τους και μπορούν να γυρίσουν όποτε θέλουν.»
Ελεύθερη μετάφραση από scarymommy.com
