«Είναι απόγευμα και οι φίλοι σου έχουν έρθει για να περάσετε χρόνο μαζί. Είσαι περικυκλωμένος από άτομα που δεν γνωρίζω-φίλους που γνώρισες στο γυμνάσιο. Σε βλέπω να μιλάς μαζί τους και συνειδητοποιώ πόσο έχεις μεγαλώσει. Καμιά φορά με κοιτάζεις για να δεις την αντίδρασή μου σε κάποιο αστείο σας ή απλώς φοβάσαι πως θα πω κάτι και θα σε ντροπιάσω.
Δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω. Πραγματικά σε καμαρώνω και νιώθω ένα πολύ περίεργο συναίσθημα. Το ίδιο είχα και με την αδερφή σου όταν ήταν στην ηλικία σου. Τώρα είναι 21 ετών και έχει την δική της ζωή. Μεγαλώνετε και θα μου φύγετε, έτσι αισθάνομαι και, για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι έτοιμη. Είσαι όμως εσύ.
Αυτό σημαίνει να είσαι μαμά. Από τη μια να χαίρεσαι που το παιδί σου μεγαλώνει και ανεξαρτητοποιείται και από την άλλη να σου λείπει τότε που ήταν μικρό και εσύ ήσουν όλος του ο κόσμος.
Πόσο αλλάζει μια γυναίκα όταν γίνεται μαμά. Δεν έχεις ιδέα! Για αρκετά χρόνια δεν ήθελα παιδιά όμως η μοίρα τα έφερε αλλιώς και έμεινα έγκυος στην αδερφή σου και αργότερα σε σένα. Και από τη στιγμή που σας κράτησα στην αγκαλιά μου όλα άλλαξαν! Ζω και αναπνέω για σας. Eίστε η χαρά και η περηφάνια μου.
Κάθε μέρα κάνω στον εαυτό μου τις ίδιες ερωτήσεις: Είμαι καλή μαμά; Άραγε σας έδωσα αρκετά εφόδια για να αντιμετωπίσετε τις διάφορες προκλήσεις που θα έρθουν στον δρόμο σας; Όταν δεν θα είμαι δίπλα σας για να σας προστατεύω, θα τα καταφέρετε;
Είμαι σίγουρη ότι θα πετύχεις στη ζωή σου ό,τι σκαρφιστεί το κεφαλάκι σου. Είμαι περήφανη για σένα, αλλά μου λείπουν οι εποχές που μου κρατούσες το χέρι, που με έπαιρνες αυθόρμητες αγκαλιές και με αποκαλούσες ''μανούλα'' αντί για ''μάνα.''
Μου είναι ακόμα δύσκολο να αφήσω την εικόνα του μικρού αγοριού μου. Μεταμορφώνεσαι όμως σε άντρα και θέλω να ξέρεις ότι και το βλέπω και το χαίρομαι. Απλά μου λείπεις...»
Πληροφορίες από herviewfromhome.gr
