«Η καραντίνα δεν είναι για όλα τα πλάσματα το ίδιο, μην νιώθεις ενοχές αν σε τρομάζει»

«Η καραντίνα δεν είναι για όλα τα πλάσματα το ίδιο, μην νιώθεις ενοχές αν σε τρομάζει»

Στην πρώτη καραντίνα, παρά την δυσκολία της, αρκετοί άνθρωποι βρήκαν ευκαιρία να ξεκουραστούν, να περάσουν χρόνο με τα παιδιά τους, να φτιάξουν το σπίτι τους, να διαβάσουν ή να δουν ταινίες. Δυστυχώς, όμως, δεν πέρασαν όλοι το ίδιο ευχάριστα... Κάποιοι βίωσαν ενδοοικογενειακή βία, ένιωσαν την μοναξιά να τους τσακίζει ή ξανάζησαν παλιά τους τραύματα. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που, και μόνο στο άκουσμα του δεύτερου lockdown, ξανάζησαν τον ίδιο εφιάλτη. Σ΄αυτούς αναφέρεται το κείμενο που που ανέβασε η Β. Τσιριγώτη στην σελίδα της στο Facebook και έκανε τον γύρο του διαδικτύου:

«Η καραντίνα δεν είναι για όλα τα πλάσματα το ίδιο. Καραντίνα μπορεί να σημαίνει βιβλία και ταινίες, να σημαίνει συντροφικότητα και προσπάθειες επικοινωνίας, συνταγές μαγειρικής και αστεία για τη φάση μας, για σένα καραντίνα μπορεί να σημαίνει εγκλεισμός, υπενθύμιση μιας ζωής που προσπάθησες πολύ να αφήσεις πίσω σου και τώρα παίρνει αιφνίδια ξανά σάρκα και οστά, η καραντίνα μας θυμίζει τις τιμωρίες και τους αποχαιρετισμούς στους οποίους εξαναγκαστήκαμε.

Για τους ανθρώπους που έχουν περάσει κακοποίηση, έχουν φάει τιμωρίες κλειδώματος, για τα παιδιά που κάποτε τα κλείδωσαν μέσα απαγορεύοντας τους να βγουν, για τις έφηβες που τους απαγόρευσαν να βγαίνουν τα βράδια, για τους ανθρώπους που έχασαν άλλους ανθρώπους στην απόσταση, καραντίνα μπορεί να σημαίνει το ανεπεξέργαστο τραύμα μου βρίσκει ξανά εφιάλτη.

Σε έναν κόσμο που οι κυβερνήσεις δεν αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους σαν ξεχωριστές περιπτώσεις δίνοντας τους ευκαιρίες να μετριάσουν τη δυσκολία, αλλά οριζόντια και χωρίς παραμέτρους, καραντίνα δε σημαίνει για όλα τα πλάσματα το ίδιο. Έτσι, αυτό, δεν είναι διάστημα για μεγάλες προσδοκίες για όλα. Ίσως να μην αντέχεις να τα φτιάξεις όλα τώρα. Δε χρειάζεται να είσαι παραγωγικός. Δε χρειάζεται να βρεις ευκαιρίες μέσα στην καραντίνα για να την κάνεις κάτι ή να την γεμίσεις. Δεν χρειάζεται να πάρεις τώρα μεγάλες αποφασεις. Δεν χρειάζεται να αγωνιστείς για τα κινήματα αν δεν αντέχεις. Δεν χρειάζεται να το βιώνεις με τους ίδιους όρους.

Μπορείς να πάρεις χρόνο για λίγο. Υπάρχει ανάγκη να επικεντρωθείς σε όσα μπορείς να έχεις αυτή τη στιγμή και όχι σε όλα όσα πάνε στραβά. Αυτά να τα ακουμπήσεις στο όλοι μαζί. Άσε για λίγο τον πόνο του κόσμου αν σε πλημμυρίζει ο δικός σου. Μην νιώθεις ενοχές για αυτό. Χρειαζόμαστε όλες χρόνο επούλωσης. Χρόνο να αναστοχαστούμε. Χρειαζόμαστε όλα τα πλάσματα μια στάση όταν ανεβαίνουμε το βουνό μας. Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς χωρίς ενοχές για όλα όσα θα μπορούσες ακόμα να κάνεις. Έτσι θα ξανακερδίσεις χρόνο για εκείνα που δεν έκανες ακόμα.

Για τα πλάσματα που σήμερα ξύπνησαν με κρίσεις πανικού. Για τα πλάσματα που σήμερα ξύπνησαν με πόνο στο στήθος. Για εκείνα που φοβούνται ό,τι ακολουθεί. Υπάρχει τρόπος. Θα φτιάξουμε ανακούφιση, επούλωση, μια κάποια ησυχία

v