«Ακόμα και αν μια μαμά είχε ελεύθερο χρόνο, πάλι την οικογένεια και το σπίτι της θα φρόντιζε.
Θα έβρισκε ρούχα να πλύνει και καθώς μάζευε τα άπλυτα, θα μάζευε και τα πεταμένα παιχνίδια των παιδιών της.
Όταν καθίσει στον καναπέ για να χαλαρώσει, θα δει με την άκρη του ματιού της ένα μισογεμάτο φλιτζάνι με γάλα, παρατημένο σ' ένα δωμάτιο.
Θα το μαζέψει και θα πάει στην κουζίνα να το πλύνει επί τόπου.
Όταν τελειώσει με το πλύσιμο των πιάτων, θα καθαρίσει τους πάγκους. Και καθώς το κάνει, θα παρασυρθεί και θα καθαρίσει όλο το σπίτι για να το βρει η οικογένειά της καθαρό και αστραφτερό.
Όταν τελειώσει με τις δουλειές του σπιτιού, θα είναι κουρασμένη.
Θα ξαπλώσει για λίγο να ξεκουραστεί. Θα χαζέψει το κινητό και το λάπτοπ της και κυρίως τις φωτογραφίες των παιδιών της που είναι αποθηκευμένες εκεί.
Κάπου εκεί θα θυμηθεί ένα παιδικό πάρτι γενεθλίων που είχε ξεχάσει και θα πάει να αγοράσει το δώρο.
Όταν επιστρέψει στο σπίτι της, θα έχουν γυρίσει και τα παιδιά. Θα τα ταΐσει και θα τα διαβάσει. Θα παίξει μαζί τους και θα τα πάρει πολλές αγκαλιές.
Σε λίγο, θα γυρίσει και και ο άντρας της από την δουλειά. Θέλει να τον περιποιηθεί. Ακόμα και αν της πει ότι θα αναλάβει αυτός για να ξεκουραστεί η ίδια, εκείνη θα αρνηθεί.
Γιατί οι μαμάδες, ακόμα και όταν βρίσκουν ελάχιστο χρόνο για τον εαυτό τους, τον αφιερώνουν στην οικογένειά τους. Είναι στο DNA τους!»
