«Όταν σταμάτησα να αγχώνομαι για τα πάντα έγινα καλύτερη μαμά»

«Όταν έγινα μαμά για πρώτη φορά, ήθελα να τα κάνω όλα ‘’τέλεια’’. Διάβαζα κάθε βιβλίο και άρθρο που αφορούσε νέες μαμάδες και είδα πολλά ντοκιμαντέρ. Ενημερωνόμουν για τα πάντα και αποφάσιζα τι ήταν σωστό για μένα και το παιδί μου. Ήθελα πραγματικά να είμαι μια καταπληκτική μαμά που μεγαλώνει ένα καταπληκτικό παιδί!

Το πρόβλημα ωστόσο, όταν θες να τα κάνεις όλα σωστά, είναι ότι αμφισβητείς διαρκώς τον εαυτό σου. Θυμάμαι να αμφιβάλλω για κάθε μου απόφαση και να αυτομαστιγώνομαι κάθε φορά που τα πράγματα δεν πήγαιναν έτσι όπως τα είχα σχεδιάσει. Μεγάλωνα ένα πολύ ζωηρό παιδί, κοιμόμουν ελάχιστα και ένιωθα ράκος από την κούραση.

Καμία μέθοδος που δοκίμαζα δεν ‘’έπιανε’’ στον γιο μου. Συνέχιζε να είναι πεισματάρης και ανυπάκουος. Ήταν δυο χρονών όταν ανακάλυψα ότι είμαι ξανά έγκυος. Πανικοβλήθηκα! Δεν μπορούσα να κάνω καλά ένα παιδί, πώς θα τα κατάφερνα με δύο; Μόλις χρόνισε ο δεύτερος γιος μου, ανακάλυψα έντρομη ότι ήταν και αυτός ζωηρός και ξεροκέφαλος. Πέρασε ένας ακόμη χρόνος για να καταλάβω τι έκανα λάθος!

Όταν σταμάτησα να προσπαθώ να τα κάνω όλα σωστά, να διαβάζω ‘’πώς θα γίνω καλύτερος γονιός’’ και εμπιστεύτηκα το ένστικτό μου όλα άλλαξαν...προς το καλύτερο!

Άρχισα να κάνω πράγματα που θεωρούσα εγώ σωστά και όχι τα βιβλία για νέους γονείς.

Έβλεπα τι ταιριάζει στα δικά μου παιδιά μου και όχι των άλλων και το εφάρμοζα.

Τα ενθάρρυνα να είναι ο εαυτός τους και σταμάτησα να τα συγκρίνω!

Με λίγα λόγια ηρέμησα! Τότε μόνο άρχισα να απολαμβάνω τη μητρότητα. Και κακά τα ψέματα, να συνειδητοποιώ τι είναι αυτό που έχει πραγματικά σημασία…

Τα παιχνίδια, τα γέλια και οι αγκαλιές των παιδιών μου. Τα ‘’σ’ αγαπώ’’ τους που μου λιώνουν την καρδιά κάθε φορά που τα ακούω. Ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα και σύντομα τα μικρά μας θα μεγαλώσουν, θα ανοίξουν τα φτερά τους και θα ξεκινήσουν τη δική τους ζωή. Δεν πρέπει, λοιπόν, να αγχωνόμαστε γιατί χάνουμε πολύτιμες στιγμές μαζί τους.

Τα παιδιά μας δεν θέλουν μια τέλεια μαμά. Θέλουν μια καλή μαμά που να τα αγαπάει και να τους προσφέρει την ασφάλεια που χρειάζονται. Και επειδή ακριβώς κανείς μας δεν είναι τέλειος, πάντα υπάρχει χώρος για βελτίωση κι αυτό είναι κάτι που έχει τεράστια σημασία τόσο για εμάς, όσο και για τα παιδιά μας.

Η συμβουλή που δίνω στις νέες μαμάδες που με ρωτάνε είναι: ακούτε πάντα το ένστικτό σας και να ξέρετε ότι θα υπάρχουν φορές που θα τα θαλασσώσετε. Αποδεχτείτε το και γίνετε καλύτερες!

Εμείς οι μαμάδες έχουμε πολλές ενοχές. Πρέπει να μαθαίνουμε από τα λάθη μας για να προχωράμε παρακάτω. Να μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας και να αγκαλιάζουμε τις αδυναμίες τις δικές μας και των παιδιών μας.

Και φυσικά μην ξεχνάμε το πιο σημαντικό συστατικό: την αγάπη!»