700 ολόκληρα στρέμματα πνιγμένα στα πεύκα, χωμάτινα μονοπάτια ιδανικά για εξερευνήσεις, ξύλινα γεφυράκια, απαράμιλλη θέα στην Ακρόπολη, το Ηρώδειο και το Λυκαβηττό, καταπράσινο γκαζόν για να στρώσετε τραπεζομάντιλο στο αγαπημένο σας σημείο και ησυχία σχεδόν ονειρική – σε σημείο να αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν μια τέτοια όαση στην καρδιά της πόλης να μη σφύζει από ζωή, λες κι έχουμε πολλές. Στα συν, το αρχαιολογικό και αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι χώροι του και τα περιώνυμα έργα του Δημήτρη Πικιώνη, και η πλούσια χλωρίδα και πανίδα που καθιστούν το λόφο παράδεισο των φυσιολατρών – αρκεί μόνο να αναφέρουμε ότι φιλοξενεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, 128 διαφορετικά είδη ενδημικών και αποδημητικών πουλιών, καθώς και πολλές χελώνες.
Στο Άλσος Συγγρού
Στα σύνορα των δήμων Αμαρουσίου, Μελισσίων και Κηφισιάς, ένα φυσικό δάσος του οποίου την ύπαρξη λίγοι Αθηναίοι γνωρίζουν, και το οποίο ακόμα λιγότεροι εκτιμούν, προσφέρεται τόσο για πικνίκ όσο και για απογευματινές βόλτες αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος. Μέσα στα όριά του βρίσκεται η μοναδική στην Ελλάδα ορθόδοξη εκκλησία νεογοτθικού ρυθμού, καθώς και το αρχοντικό της οικογένειας Συγγρού, έργο του Ερνέστου Τσίλερ. Ιδανικό για πικνίκ, το δάσος σφύζει από πεύκα, αμυγδαλιές, ελαιώνες και περιβόλια που επιμελούνται κηπουροί τους οποίους κατά πάσα πιθανότητα θα συναντήσετε στις βόλτες σας. Μέσα στο χώρο υπάρχει επίσης μια μικρή παιδική χαρά για να απασχολούνται τα πιτσιρίκια και ειδυλλιακά μονοπάτια για βόλτες με φόντο πράσινο.
Στο Αττικό Άλσος (Τουρκοβούνια)
Ανηφορίζεις τον περιφερειακό του Γαλατσίου και ξαφνικά το σκηνικό αρχίζει να αλλάζει. Η πόλη δίνει την θέση της στην εξοχή. Μακριά, όμως, από εμάς το κλισέ που σε θέλει να «ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στην Αθήνα». Το μάλλον άχαρο όνομά της η περιοχή πάνω από το Γαλάτσι το χρωστάει στον στρατό του τούρκου Πασά Ομάρ, που είχε στρατοπεδεύσει εδώ πάνω για πολλούς μήνες το μακρινό 1456, πριν την πτώση της Αθήνας. Ό,τι όμως χάνει σε όνομα το κερδίζει σε γοητεία: 550 στρέμματα πρασίνου απλωμένα σε δύο λοφάκια, με τα πεύκα και τα κωνοφόρα του να προσφέρουν απλόχερα την δροσιά που λαχταράμε τα καλοκαίρια.
Στον Εθνικό Κήπο
Μεγάλος και καταπράσινος, ο Εθνικός Κήπος έχει έκταση 155 στρεμμάτων – ή 285, αν προσθέσουμε και τα στρέμματα του Κήπου του Ζαππείου, με τον οποίο επικοινωνεί – ενώ φιλοξενεί έναν μίνι ζωολογικό κήπο, παιδική χαρά και δύο λιμνούλες με πάπιες. Εντυπωσιακά σιντριβάνια και μαρμάρινες προτομές, μεταξύ άλλων, του Καποδίστρια, του Σολωμού και του Βαλαωρίτη, συμπληρώνουν την εικόνα. Ο Εθνικός Κήπος παραμένει ανοιχτός έως τη δύση του ηλίου, σύμφωνα με βασιλικό (sic) διάταγμα.
Στο Άλσος Τατοΐου
Είναι λίγο πιο μακριά απ’ ότι συνθίσαμε να κινούμαστε τον τελευταίο καιρό, αλλά αν βρεθείτε ως εκεί θα σας αποζημιώσουν οι διαδρομές, τα καταπράσινα τοπία, τα σπάνια δέντρα που φυτεύτηκαν εδώ στα τέλη του 19ου αιώνα για να δημιουργήσουν ένα δάσος σχεδόν εκ του μηδενός, η ησυχία που όσο περισσότερο σκέφτεσαι πως βρίσκεσαι μόλις 18 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα τόσο περισσότερο σε εντυπωσιάζει, και η αρχιτεκτονική των πιο αναπάντεχων κτιρίων – από τους στάβλους μέχρι το οινοποιείο, και από το κτίριο της φρουράς μέχρι τον ξενώνα. «Τατόι» δεν είναι μόνο το ανάκτορο, αλλά σαράντα συνολικά κτίρια, εκ των οποίων τα εικοσιεννιά έχουν ανακηρυχθεί, δικαίως, διατηρητέα.
Πηγή: in2life.gr
.jpg)
