Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν έρευνες και στοιχεία που να αποδεικνύουν αφενός την επιβίωση του ιού στο θαλασσινό νερό, αφετέρου τη μεταδοτικότητά του από αυτό.
Σύμφωνα με τον Αναπληρωτή Καθηγητή Επιδημιολογίας Δημήτρη Παρασκευή είναι γνωστό, έως τώρα, ότι τα σωματίδια και ο ιός μπορούν να επιβιώσουν στο γλυκό νερό μιας λίμνης ή ενός ποταμού για κάποια ώρα. Ωστόσο στο θαλασσινό νερό λόγω της τεράστιας αραίωσης ο κίνδυνος είναι πολύ μικρός.
Με αυτή την άποψη φαίνεται να συμφωνεί και το Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.
Το ίδιο υποστηρίζει και η παθολόγος – λοιμωξιολόγος Βησσαρία Σακκά, Επιμελήτρια Α στον Ερυθρό Σταυρό και το ίδιο έχει επισημάνει πριν μερικές μέρες και ο Πρύτανης του ΕΚΠΑ, Θάνος Δημόπουλος.
Επίσης, ο Μανώλης Δερμιτζάκης, καθηγητής γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Γενεύης, αναφέρει ότι «εάν κρατούνται οι αποστάσεις ανάμεσα στους κολυμβητές τότε νομίζω ότι είναι δύσκολη η μετάδοση του ιού μέσω του νερού της θάλασσας. Εκτός αν μιλάμε για λύματα από ξενοδοχεία με μεγάλο αριθμό κρουσμάτων που ρίχνονται παράνομα στη θάλασσα κτλ. Αυτό μάλλον δεν είναι πιθανό».
Πηγή: news247.gr
