«Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις πρώτες ημέρες, τότε που άρχισε η καραντίνα. Ήμουν φοβισμένη, πολύ μπερδεμένη και φυσικά, απροετοίμαστη. Θυμάμαι να κοιτάζω τον άντρα μου και να του λέω ''τώρα, τη βάψαμε!''
Σύντομα έπρεπε να προσαρμοστούμε όλοι σε μια νέα και δύσκολη καθημερινότητα. Δυο γονείς εργαζόμενοι να προσπαθούν να δουλέψουν απ' το σπίτι και να διατηρήσουν ένα πρόγραμμα για όλη την οικογένεια και μια 12 χρονη να κάνει διαδικτυακό μάθημα, μακριά απ' τους συμμαθητές της χωρίς να μπορεί να βγει έξω και ν' αλλάξει παραστάσεις.
Δεν χρειάζεται να πω, πόσο ανησυχούσα για την ψυχική της υγεία...
Στενοχωριόμουν αφάνταστα να τη βλέπω να παίζει μόνη της, να μην μπορεί να δει τους φίλους και τις φίλες της και να έχει μια καθημερινότητα τόσο...μονότονη.
Σ' όλο αυτό το διάστημα προσπαθούσα απεγνωσμένα να βρω τρόπους να απασχολείται δημιουργικά, έτσι ώστε να μην βαριέται και να μην ''βουλιάξει'' στην μονοτονία.
Ήταν η τρίτη εβδομάδα της καραντίνας όταν συνειδητοποιήσα πως όλο αυτό το άγχος που με έτρωγε για την κόρη μου, ήταν υπερβολικό. Μόλις ηρέμησα, είδα ότι το παιδί μου είχε προσαρμοστεί, παρά την μοναξιά της, καλύτερα από εμάς τους ενήλικες.
Είναι ενημερωμένη για το τι συμβαίνει γύρω της, επιμελής με τα μαθήματά της και δεν γκρινιάζει που ήρθαν τα πάνω κάτω στη ζωή της. Απέναντι μου έχω ένα υπεύθυνο άτομο που οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής μας πριν, δεν μου είχαν επιτρέψει να δω καθαρά.
Έχει μεγαλώσει και αλλάξει και μόνο όταν άφησα στην άκρη τους φόβους και τα άγχη μου το παρατήρησα. Μέσα στην καραντίνα γνώρισα την κόρη μου απ' την αρχή και γι' αυτό είμαι πραγματικά ευγνώμων. Και απ 'ότι καταλαβαίνω και η ίδια είδε ένα άλλο πρόσωπο της μαμάς της.
Μου εκμυστηρεύτηκε μυστικά, ανησυχίες και όνειρα σαν να μου μιλούσε μια μεγάλη κοπέλα. Είναι σπουδαίο να επικοινωνείς ουσιαστικά με το παιδί σου δείχνοντάς του ότι είσαι εκεί ψυχή τε και σώματι για να σου πει όλα όσα σκέφτεται και νιώθει. Αρκετές φορές η απαιτητική καθημερινότητα στο στερεί αυτό.
Δεθήκαμε ξανά, αφιερώνοντας χρόνο η μία στην άλλη. Αφήσαμε για λίγο τους κανόνες και τα πρέπει και εστιάσαμε στο να περνάμε καλά και να κάνουμε όνειρα.Μαζί.
To παρόν είναι αυτό που μετράει και αξίζει να το ζήσουμε με τα παιδιά μας και ας γίνουμε και εμείς για λίγο παιδιά μαζί τους. Δεν πειράζει!»
