«Δε θα κουραστώ να φοράω τον εξοπλισμό και να μπαίνω στους θαλάμους, όσες φορές και αν χρειαστεί στη βάρδια μας για να πλησιάσω τους ασθενείς μας και να κάνω, όσο καλύτερα γίνεται, τη δουλειά μου...
Και ας είναι έντονο το καρδιοχτύπι κάθε φορά που περνάω την λευκή γραμμή που χωρίζει το "καθαρό" από το "μολυσμένο" πεδίο...
Και ας αρχίζω να ασφυκτιώ μετά από λίγη ώρα μέσα στη στολή...
Kι ας γίνεται βαριά η ανάσα μέσα στη μάσκα υψηλής αναπνευστικής προστασίας, η οποία μετά από λίγο αφήνει τα σημάδια της στο πρόσωπο μου...
Κι ας θολώνουν τα ειδικά γυαλιά προστασίας και δεν βλέπω μπροστά μου...
Κι ας ιδρώνω από την αγωνία και την ένταση μέχρι να δω στο βάθος τον συνάδελφο μου να μου κάνει νόημα πως όλα είναι εντάξει, η ακτινογραφία που έβγαλα ήταν καλή και μπορώ πλέον με προσεκτικά βήματα να αφαιρέσω τη στολή και να βγω έξω...
Άλλωστε, τι να πουν οι υπεύθυνοι γιατροί στη βάρδια, οι νοσηλευτές και οι νοσηλεύτριες μας, οι τραυματιοφορείς μας, οι κοπέλες μας της καθαριότητας που περνούν όλη την βάρδια τους μέσα εκεί, κάτω από δύσκολες συνθήκες που πολλοί από εσάς ούτε καν μπορείτε να φανταστείτε;
Την ώρα που η μάχη είναι σε εξέλιξη, την ώρα που ΟΛΟ το προσωπικό των νοσοκομείων, δίνει τα πάντα για την αντιμετώπιση της κρίσης και ήδη έχουμε έναν νεκρό συνάδελφο μας, την ώρα που ήδη συνάδελφοι σε όλη την χώρα βρίσκονται σε καραντίνα επειδή κόλλησαν τον ιό στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο, κάποιοι ξεχνούν την ΜΟΝΗ υποχρέωση τους απέναντι στον εαυτό τους, στην οικογένειά τους και στην κοινωνία σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάμε.
ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ...
Αν ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ κάνουμε τόσα για ΕΣΑΣ με κίνδυνο για την δική μας υγεία, σωματική και ψυχική, αν εμείς έχουμε χαθεί από τις οικογένειές μας, προκειμένου να μπορούμε να κάνουμε ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΣΑΣ σε ο,τι χρειαστείτε, για όσο χρειαστεί, πόσο δύσκολο είναι για εσάς να κάνετε το ΜΟΝΑΔΙΚΟ πράγμα που πρέπει;
ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, στο ασφαλές και υγιές περιβάλλον με τους δικούς σας;
Στα νοσοκομείο όσοι βρισκόμαστε σε αυτό που λέτε εσείς "1η γραμμή",
Δεν φοβόμαστε τον κοροναϊο!
Τον αντιμετωπίζουμε με δύναμη και σθένος κάθε μέρα!
Δεν κάνουμε πίσω, κάθε μέρα η εμπειρία μας μεγαλώνει και μας κάνει να έχουμε το πλεονέκτημα στη μάχη απέναντι του!
Δεν λυγίζουμε από κούραση, σωματική και ψυχική!
Δεν μας λυγίζουν οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στο να κάνουμε σωστά και με ασφάλεια τη δουλειά μας!
Σας ζητάμε ΜΟΝΟ αυτό:
ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ,
Ακολουθήστε τις οδηγίες του Ε.Ο.Δ.Υ, των ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΩΝ...
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ.
Για να μπορούμε ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ...»
