Το κλείσιμο των σχολείων έχει νόημα, ΜΟΝΟ αν τα παιδιά μείνουν στο σπίτι

Το κλείσιμο των σχολείων έχει νόημα, ΜΟΝΟ αν τα παιδιά μείνουν στο σπίτι

Οι μέρες που διανύουμε είναι κρίσιμες και οφείλουμε να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας το γεγονός πως τα σχολεία, τα φροντιστήρια, τα πάρκα και όλες οι δομές και οι χώροι, όπου συγκεντρώνονται παιδιά έκλεισαν με έναν και μοναδικό σκοπό: να μην έρχονται τα παιδιά σε επαφή μεταξύ τους, αλλά και με τους ενήλικες. Είναι ένα δραστικό, αλλά απολύτως αναγκαίο μέτρο που αποσκοπεί στον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού, ο οποίος έχει ήδη ανακηρυχθεί σε πανδημία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, και την προστασία όλων μας από τη νόσο που προκαλεί (Covid-19).

Είναι δύσκολο να τηρηθεί το μέτρο, αλλά πρέπει!

Ωστόσο, φαίνεται πως πάρα πολλοί γονείς δυσκολεύονται στην σχολαστική εφαρμογή αυτών των μέτρων. Για παράδειγμα, πολλοί εργαζόμενοι εξακολουθούν να αφήνουν τα παιδιά τους στον παππού και τη γιαγιά, οι οποίοι, όμως, ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες και πρέπει να προστατευθούν από μια πιθανή μόλυνση. 

Έπειτα, σε πολλούς μοιάζει ακατόρθωτο το να κρατήσουν τα μικρά παιδιά μέσα στο σπίτι για πολλές ώρες – πόσο μάλλον για 14 και πλέον μέρες! Οπότε, υποκύπτουν εύκολα στην γκρίνια τους και έτσι παρατηρούμε τα παιδιά της γειτονιάς να μαζεύονται σε πιλοτές, πάρκα ή ζαχαροπλαστεία κατά τη διάρκεια της ημέρας. 

Τέλος, οι έφηβοι δεν περιορίζονται ούτε τον «καλό καιρό» όταν προσπαθείς να τους στριμώξεις στο σπίτι για να διαβάσουν ή να ανταλλάξετε δυο κουβέντες. Πόσο εύκολο είναι, λοιπόν, να τους απαγορεύσεις την έξοδο τώρα που δεν έχουν και σχολείο; Κάπως έτσι, βγαίνουν απ’ το σπίτι και κυκλοφορούν σε πολυσύχναστους χώρους αυξάνοντας τον κίνδυνο να κολλήσουν και εντείνοντας την ανησυχία μας.

Το μέτρο χάνει την ισχύ του αν τα παιδιά συνωστίζονται αλλού

Όπως είναι φυσικό, λοιπόν, τα παιδιά που δεν συνωστίζονται πια στις σχολικές τάξεις δεν πρέπει να συνωστίζονται και πουθενά αλλού. Αν, παρά τα μέτρα και τις απαγορεύσεις, εκείνα στοιβάζονται σε δημόσιους χώρους, ο κίνδυνος να εξαπλωθεί ο ιός πολύ γρήγορα σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού γίνεται συντριπτικά μεγαλύτερος.

Ακούγεται τρομακτικό, αλλά πρινπρολάβουμε να αντιληφθούμε τι συμβαίνει, μπορεί να ζήσουμε γεγονότα σαν κι αυτά που βιώνουν οι Ιταλοί, οι οποίοι, απ’ ότι λένε οι μαρτυρίες, πήραν τις πρώτες εξελίξεις αψήφιστα και άργησαν πάρα πολύ να συμμορφωθούν με την απλή αλλά σωτήρια εντολή που λέει: «ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΠΙΤΙ!». 

Γιατί τα παιδιά πρέπει οπωσδήποτε να μείνουν σπίτι

Παρά το γεγονός ότι τα παιδιά δεν φαίνεται να νοσούν το ίδιο εύκολα από τον κορονοϊό όπως οι ενήλικες, ειδικά εκείνοι που έχουν πιο προχωρημένη ηλικία, πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι κολλάνε τον ιό το ίδιο εύκολα. Όντας ασυμπτωματικά, τα παιδιά γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα, αφού μπορεί να είναι φορείς του ιού χωρίς να το γνωρίζει κανείς.

Την ίδια στιγμή, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι τα παιδιά, όχι μόνο παρουσιάζουν υψηλή μεταδοτικότητα του ιού, αλλά διατηρούν μέρος του ιού στον οργανισμό τους για παραπάνω από 14 ημέρες, που θεωρείται μέχρι σήμερα ότι ο ιός έχει κάνει τον κύκλο του και ο ασθενής ή φορέας είναι «καθαρός».

Πως να μιλήσουμε στα παιδιά για τη σοβαρότητα της κατάστασης χωρίς να τα τρομάξουμε

Δεν χρειάζεται να τρομάξουμε τα παιδιά για να τα πείσουμε ότι τα πράγματα είναι σοβαρά και πρέπει να συμμορφωθούμε όλοι στις οδηγίες των υπευθύνων. Επιλέγοντας τον κατάλληλο τρόπο ανάλογα με την ηλικία του παιδιού, μπορούμε να μάθουμε τι γνωρίζει ήδη απ’ τον περίγυρό του, να του υποδείξουμε τι είναι λάθος και να του πούμε εμείς πως έχει πραγματικά η κατάσταση

Πρέπει να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει ότι μαζί μας είναι ασφαλές και το ίδιο ισχύει για όλα τα παιδιά, τους φίλους και τους συμμαθητές του. Σε μικρότερα παιδιά δε χρειάζεται να δίνουμε πολλές λεπτομέρειες, ενώ, γενικώς καλό είναι να διατηρούμε όσο γίνεται πιο ψύχραιμη στάση και να μιλάμε με ήρεμη και σταθερή φωνή. Αν το παιδί ρωτάει κάτι που δεν γνωρίζουμε πρέπει να το καθησυχάζουμε, κατόπιν να ενημερωνόμαστε από τις επίσημες πηγές και ύστερα να του δίνουμε την απάντηση.

Ο στόχος μας πρέπει να είναι να δώσουμε στο παιδί να καταλάβει ότι η «καραντίνα» είναι ένα μέτρο που δεν έχει αξία αν δεν το ακολουθήσουμε όλοι μαζί και πως έτσι προστατεύουμε όχι μόνο τους εαυτούς μας, αλλά και εκείνους που αγαπάμε, όπως π.χ. τον παππού και τη γιαγιά.

Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να είμαστε διαθέσιμοι κάθε στιγμή της ημέρας για τα παιδιά. Όχι μόνο για να συζητάμε τις εξελίξεις και να λύνουμε ψύχραιμα τις απορίες τους, αλλά και για να περνάμε δημιουργικό κι ευχάριστο χρόνο μαζί βοηθώντας τα να ξεχαστούν και να αποφορτιστούν χωρίς να πανικοβληθούν ή να μπουχτίσουν.

v