Μην σκέφτεστε ότι κάποιος θα αλλάξει γιατί δεν πρόκειται!
«Είμαι 27 χρονών και σε έναν μήνα από τώρα θα βγει το διαζύγιό μου. Ακόμη και τώρα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Με τον πρώην άντρα μου παντρευτήκαμε όταν ήμουν 23 ετών, αφού ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος. Ήμουν ευτυχισμένη και πίστευα πολύ στο ''ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα''. Δεν θεώρησα ποτέ ότι αυτός ο γάμος γινόταν μόνο για το παιδί. Με αγαπούσε, τον αγαπούσα και αυτό ήταν αρκετό. Απ’ ότι φαίνεται δεν ήταν.
Κάποια στοιχεία του χαρακτήρα του που έβλεπα και με ενοχλούσαν πίστευα ότι θα διορθώνονταν με τον καιρό. Έκανα, όμως, λάθος. Το πιο πολύτιμο μάθημα που πήρα από αυτόν τον χωρισμό είναι ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Και για να χρησιμοποιήσω τα λόγια της Μάγια Αγγέλου ''όταν κάποιος σου δείχνει ποιος είναι πίστεψέ τον την πρώτη φορά''. Είχα όλα τα σημάδια και επέλεξα να τα παραβλέψω.
Θα ήθελα να παρακινήσω όλες τις γυναίκες να ακούν περισσότερο το ένστικτό τους. Μην σκέφτεστε ότι κάποιος θα αλλάξει, γιατί δεν πρόκειται. Ήμουν μικρή και έκανα μια λάθος επιλογή, την οποία θα κουβαλάω μέσα μου για πολλά χρόνια. Μου δίδαξε όμως κάτι πολύ σημαντικό και πιστεύω ότι αυτή η εμπειρία θα με βοηθήσει όταν θελήσω να φτιάξω ξανά την προσωπική μου ζωή. Προς το παρόν έχω το καλύτερο κομμάτι αυτής της σχέσης: το παιδί μου!» Α. 27 ετών.
Μεγαλώσαμε και γίναμε δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι.
«Ερωτεύτηκα σφοδρά τον πρώην άντρα μου, όταν ήμουν στο λύκειο. Μόλις αποφοιτήσαμε παντρευτήκαμε και μείναμε μαζί γύρω στα 7 χρόνια. Τι πήγε λάθος; Μεγαλώσαμε και γίναμε δύο τελείως διαφορετικοί άνθρωποι. Προσπαθήσαμε πολύ να κρατήσουμε ζωντανή την σχέση μας. Αποφασίσαμε να μην κάνουμε ακόμα παιδί για να μπορέσουμε να ζήσουμε περισσότερα πράγματα μαζί και να μην έχουμε απωθημένα.
Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν αρκούσε. Είχε πάρει ο καθένας τον δικό του δρόμο. Σιγά-σιγά δεν είχαμε τίποτα να πούμε μεταξύ μας. Περνούσαμε αρκετό καιρό χώρια και το μόνο κοινό μας σημείο ήταν το σκυλάκι μας. Όταν η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, χωρίσαμε. Φιλικά και πολιτισμένα για την στην ουσία δεν τρέφαμε αρνητικά συναισθήματα ο ένας για τον άλλον. Απλώς δεν ταιριάζαμε.
Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να βγω ραντεβού ή να γνωρίσω κάποιον άλλον. Ήθελα πρώτα να βρω τον εαυτό μου και τι θέλω. Στην πορεία έμαθα να αγαπάω την μοναξιά και να μην με ενοχλεί. Δεν σκοπεύω να συμβιβαστώ μέχρι να βρω αυτό που ψάχνω.» Τ. 30 ετών.
Όταν δεν σας κάνει κάτι να φεύγετε. Μην φοβάστε τι θα πουν οι άλλοι.
«Ντρεπόμουν. Ήμουν 26 χρονών και χωρισμένη. Ήταν ένα βασανιστικό διαζύγιο που μου κόστισε πολύ. Το μόνο θετικό στην όλη ιστορία ήταν ότι δεν είχαμε παιδιά. Παντρεύτηκα 24 ετών και μετά από 2 χρόνια ήμουν διαζευγμένη και ένιωθα αποτυχημένη. Ήταν μια μαχαιριά στην αυτοπεποίθησή μου και τότε πίστευα ότι ποτέ δεν θα συνέλθω.
Η απότομη αλλαγή στη ζωή μου με έφθειρε πολύ ψυχολογικά. Αναγκάστηκα να γυρίσω στο πατρικό μου. Έψαχνα για πολύ καιρό δουλειά χωρίς αποτέλεσμα και οικονομικά ήμουν εξαρτημένη από τους γονείς μου. Στα 26 μου έβλεπα όλες μου τις φίλες να γνωρίζουν τον άνθρωπό τους, να κάνουν σχέδια για γάμο και εγώ ήμουν στο μηδέν με ένα διαζύγιο στο ενεργητικό μου.
Ήμουν ανασφαλής, οργισμένη και είχα κλειστεί στον εαυτό μου χωρίς να κάνω τίποτα γι’ αυτό. Με έναν δικό μου τρόπο με ''τιμωρούσα'' και δεν ήθελα να με βοηθήσω να το ξεπεράσω. Ευτυχώς, όμως, για όλους τους ανθρώπους υπάρχει ένας φύλακας άγγελος να τους προστατεύει. Για μένα αυτός ο άνθρωπος ήταν η μεγάλη μου αδερφή. Δεν με άφησε να παραδώσω τα όπλα. Αντίθετα χάρη στην επιμονή της και τις άπειρες ώρες δωρεάν ψυχανάλυσης, κατάφερε το ακατόρθωτο: να αποδεχτώ ότι είμαι διαζευγμένη και να νιώσω περήφανη γι’ αυτό.
Κάποια στιγμή όλοι κάνουμε λάθος επιλογές, αλλά ευτυχώς στην εποχή μας δεν χρειάζεται να ζούμε με αυτές. Το συνειδητοποίησα αργά, όμως, δεν είχα στιγματιστεί από ένα διαζύγιο. Η οικογένεια και οι φίλοι μου δεν με έκριναν και σιγά-σιγά έπαψα να με κρίνω και εγώ. Όταν δεν σας κάνει κάτι να φεύγετε. Μην φοβάστε τι θα πουν οι άλλοι. Στο κάτω κάτω ο καθένας είναι υπεύθυνος για τη δική του ζωή.» Ζ. 29 ετών.
Έμαθα πολλά για μένα και από τον γάμο και από το διαζύγιο
«Παντρεύτηκα στα 22 και χώρισα στα 24- όσο γρήγορα παντρεύτηκα δηλαδή. Η αιτία του χωρισμού ήταν ότι υπήρξε τρίτο πρόσωπο στη σχέση μας και ότι το έμαθα. Νομίζω είναι περιττό να πω πόσο πληγώθηκα. Ένιωθα προδομένη και δυστυχισμένη για πολύ καιρό. Αυτό που με πείραζε τότε ήταν ότι λόγω της μικρής μου ηλικίας, ο περίγυρός μου θεωρούσε το διαζύγιο σχεδόν ασήμαντο.
Όλοι μου έλεγαν: ''Είσαι πολύ νέα, θα βρεις κάποιον άλλον'' ή «Ευτυχώς που δεν είχατε παιδιά!'' και πραγματικά ένιωθα σαν να υποτιμούσαν όσα βίωνα. Είναι αλήθεια ότι όταν χωρίζεις μικρός έχεις πολλά χρόνια για να φτιάξεις από την αρχή τη ζωή σου, όμως, αυτό δεν κάνει τον χωρισμό να πονάει λιγότερο.
Παρόλο που πληγώθηκα από αυτόν τον άνθρωπο, δεν μετανιώνω που τον παντρεύτηκα. Έμαθα πολλά για μένα μέσα από τον γάμο και το διαζύγιο. Ανακάλυψα ότι είμαι πολύ δυνατή, ανεξάρτητη και ώριμη. Το μόνο μου ''μειονέκτημα'' είναι ο παρορμητισμός μου. Δουλεύω πολύ όμως με τον εαυτό μου και κάπως θα τον χαλιναγωγήσω μέχρι την επόμενη φορά που θα πω ''Δέχομαι!''. Κ. 28 ετών.
