«Είμαι εξαντλημένη
Δεν είμαι απλώς κουρασμένη. Είμαι εξαντλημένη σωματικά και ψυχικά γιατί κάνω πράγματα που δεν φαντάζεσαι. Εργάζομαι, γυρίζω σπίτι, προσέχω τα παιδιά ενώ ήδη είχα μείνει άϋπνη όλο το βράδυ με το μωρό που δεν μπορούσε να κοιμηθεί το βράδυ. Είμαι πολύ κουρασμένη για να μπορέσω να διαχειριστώ με ψυχραιμία τις κρίσεις του 2χρονου παιδιού μας.
Θα ήθελα να με ρωτάς αν χρειάζομαι να φέρεις κάτι από το σούπερ μάρκετ όταν επιστρέφεις σπίτι απ’ τη δουλειά. Να πεις στα παιδιά να πλύνουν τα χέρια τους πριν το φαγητό ή να τα ετοιμάσεις για ύπνο. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο εξάλλου: η κούραση οδηγεί στο στρες και το στρες οδηγεί στον θυμό. Γι’ αυτό μην αναρωτιέσαι γιατί κάθε μέρα δείχνω θυμωμένη.
Τι μπορείς να κάνεις:
Ρώτα με πώς μπορείς να με βοηθήσεις. Όταν θηλάζω το μωρό μας, κάνε μου λίγη παρέα ή φέρε μου ένα μπουκάλι νερό να έχω δίπλα μου. Πρόσεχε το μεγαλύτερο παιδί μας όσο εγώ είμαι απασχολημένη. Βοήθησέ με με τα ψώνια. Δες τι λείπει απ’ το ψυγείο, δες αν χρειαζόμαστε γάλα, τυρί, βούτυρο ή δημητριακά και αγόρασέ τα μόνος σου χωρίς να στο πω εγώ. Προσπάθησε να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου να με βοηθάς.
Βρες τρόπους να με κάνεις να χαλαρώσω. Ένα ολιγόλεπτο μασάζ στον αυχένα θα με κάνει να ηρεμήσω. Ένας καφές με την κολλητή μου όσο εσύ προσέχεις τα παιδιά θα με βοηθήσει να ξεσκάσω. Ξέρεις τι χρειάζομαι και τι είναι καλύτερο για μένα.
Δείξε κατανόηση για όσα κάνω. Μην κλείνεις τα μάτια σου μπροστά στην κούρασή μου, παίζοντας με το κινητό σου ενώ δεν σκέφτεσαι πόσο έχω εξαντληθεί όλη μέρα. Κάποιες φορές μια απλή ερώτηση όπως “Τι μπορώ να κάνω για να σε βοηθήσω;” αρκεί για να μου δείξεις ότι με καταλαβαίνεις.
Η δουλειά που δεν φαίνεται
Η δουλειά στο γραφείο, το διάβασμα των παιδιών, η λίστα με τα ψώνια της εβδομάδας, τα ραντεβού με τον παιδίατρο, τα δώρα που πρέπει να πάρεις για τα δεκάδες πάρτι που είναι καλεσμένα τα παιδιά, πότε παίρνουν τα παιδιά ελέγχους στο σχολείο… Αν η λίστα σε κούρασε, να ξέρεις ότι αυτές είναι μόνο λίγες από τις υποχρεώσεις που έχουμε ως μαμάδες καθημερινά. Αυτές είναι οι αόρατες δουλειές μας. Είναι αλήθεια πως πλέον έχουμε περισσότερη βοήθεια στο σπίτι σε σχέση με παλιά. Αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι αναλαμβάνουμε πολύ περισσότερες ευθύνες στο νοικοκυριό και στην ανατροφή των παιδιών απ’ ότι οι άντρες. Είναι ένα ψυχολογικό βάρος που μπορεί να οδηγήσει στην παραίτηση και φυσικά στον θυμό.
Τι μπορείς να κάνεις:
Να εκτιμάς αυτά που προσφέρω. Προσπάθησε να δεις όλα όσα κάνω “αόρατα” και να μου δείξεις με τον τρόπο σου ότι αναγνωρίζεις την προσπάθεια που καταβάλλω καθημερινά. Προσπάθησε να καταλάβεις γιατί νιώθω τόσο κουρασμένη παρά το ότι ξύπνησα πριν από λίγο και μην αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να είμαι εξαντλημένη.
Μοιράσου μαζί μου τις “αόρατες” δουλειές. Προσπάθησε να πάρεις λίγες από τις ευθύνες μου. Δείξε μου ότι μπορείς να κάνεις όσα μπορώ να κάνω κι εγώ.
Δείξε στα παιδιά πώς μπορούν να βοηθούν. Μπορούν να βοηθούν στο σπίτι. Μάθε και στον γιο μας και στην κόρη μας να κάνουν κάποιες δουλειές που αρμόζουν στην ηλικία τους.
Η αδυναμία της μητρότητας
Η μητρότητα δίνει δύναμη και μας παίρνει δύναμη ταυτόχρονα, κάτι που οι άντρες δεν μπορούν πάντα να καταλάβουν. Μας δίνει δύναμη σωματικά και πνευματικά. Ωστόσο, η μητρότητα μας στερεί την αυτονομία μας για όσα θέλουμε να κάνουμε. Χάνουμε τον εαυτό μας γιατί η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από τα παιδιά. Χάνουμε τον έλεγχο στο σώμα μας. Το στήθος μας αλλάζει, δεν μπορούμε πια να ελέγξουμε την όρεξή μας. Κάποιες φορές κοιτάμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και δεν μας αρέσει αυτό που βλέπουμε.
“Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τα παιδιά”
Κάθε μικρή ή μεγάλη απόφαση σχετίζεται με τα παιδιά. Το αν θα επιστρέψουμε στη δουλειά μετά τη γέννα, το αν θα μπορούμε να δουλεύουμε υπερωρίες, αν θα έχουμε την ευκαιρία να πάρουμε προαγωγή κ.ο.κ. Μπορεί τελικά να τα κάνουμε όλα αυτά αλλά πάντα θα μας ακολουθούν οι τύψεις των μαμάδων. Αν αποφασίσουμε να μείνουμε σπίτι, χάνουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι δικό μας. Αυτή η αδικία είναι πολλές φορές η αιτία του θυμού μας.
Τι μπορείς να κάνεις:
Εννοείται πως δεν μπορείς να γεννήσεις ή να θηλάσεις. Αλλά μπορείς να είσαι δίπλα μου την ώρα του τοκετού, μπορείς να αλλάζεις τις πάνες του μωρού, να κάνεις μπάνιο τα παιδιά, να τα βάλεις να κοιμηθούν. Μπορείς να κάνεις πολλά για να βοηθήσεις. Όταν αποκτήσεις έναν πιο ενεργό ρόλο, η σχέση μας θα δυναμώσει.
Να με στηρίζεις στις αποφάσεις που παίρνω. Μην με κάνεις να νιώθω άσχημα αν αποφασίσω να επιστρέψω στη δουλειά. Αν υπάρχει πρόβλημα, προσπαθήστε να βρείτε μια λύση: ο παιδικός σταθμός ή μία baby sitter μπορούν να βοηθήσουν.
Ρώτα με πώς είμαι. Επικεντρωνόμαστε στις ανάγκες των παιδιών. Αλλά τι γίνεται με τις ανάγκες της μαμάς; Αν το παιδί αρρωστήσει, εννοείται πως θ’ ανησυχήσεις. Όμως πρέπει να σκέφτεσαι και τη μαμά του που ξενυχτάει δίπλα του. Ρώτα με τι κάνω, πώς κρατιέμαι. Οι γυναίκες έχουμε τη φήμη ότι είμαστε περίπλοκες όμως στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Παρατήρησε ό,τι κάνει η σύζυγός σου, αυτά που βλέπεις αλλά και αυτά που δεν βλέπεις, αναγνώρισε την προσπάθειά της και δεξ’ της την εκτίμησή σου. Τότε δεν θα χρειαστεί να αναρωτιέσαι γιατί είναι συνέχεια θυμωμένη, στο εγγυώμαι.»
Πηγή: kidspot.com.au
