Η ταχύτητα και το εύρος των νέων πληροφοριών αλλάζουν ολόκληρο το κοινωνικό σκηνικό
Η ταχύτητα με την οποία ταξιδεύει, πλέον, μία πληροφορία, ακόμα κι αν μας φαίνεται φυσιολογική επειδή την έχουμε συνηθίσει, στην πραγματικότητα έχει καταφέρει να αλλάξει ολόκληρο το κοινωνικό και αξιακό σκηνικό της σύγχρονης εποχής. Αναλογιστείτε, μόνο, πως όταν ήμασταν εμείς παιδιά δεν ξέραμε τι σημαίνει κινητό τηλέφωνο. Δεν μας πήρε παρά ελάχιστα χρόνια να το συνηθίσουμε τόσο πολύ ώστε να αναρωτιόμαστε πως ζήσαμε χωρίς αυτό! Ωστόσο, η ασύλληπτη εξέλιξη της τεχνολογίας, η οποία έχει πάρει φόρα και αλλάζει καθημερινά, έχει επιφέρει μια τεράστια αλλαγή στη ζωή μας, η οποία δεν θυμίζει σε τίποτα την εποχή που ήμασταν παιδιά. Και αυτήν την αλλαγή, στην οποία εμείς πρέπει να προσαρμοστούμε, τα παιδιά μας την βιώνουν σαν την μόνη πραγματικότητα που γνώρισαν, σαν κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
Τα παιδιά μεγαλώνουν γρηγορότερα
Είναι αποδεδειγμένο, πλέον, πως η ωρίμανση των παιδιών έρχεται περίπου δύο χρόνια νωρίτερα. Τα κορίτσια αδιαθετούν συνήθως στην Ε’ δημοτικού ενώ οι σωματικές αλλαγές των παιδιών έρχονται πιο πρόωρα. Εκτός από τις σωματικές αλλαγές, όμως, τα σημερινά παιδιά ωριμάζουν και πιο γρήγορα. Σύμφωνα με έρευνες, θα έχουν την πρώτη τους σεξουαλική επαφή στα 14 (και όχι στα 16-17 όπως η δική μας γενιά) ενώ αυτονομούνται σχετικά νωρίς. Βγαίνουν χωρίς την επίβλεψή μας στο γυμνάσιο, ντύνονται με ρούχα που κάποτε τα φορούσαμε στην ενηλικίωσή μας και ενημερώνονται για θέματα κοινωνικά και πολιτικά από πολύ νωρίς λόγω της επαφής τους με το διαδίκτυο.
Είναι δύσκολο για έναν γονιό που προετοιμαζόταν να αντιμετωπίσει τα πρώτα σημάδια της εφηβείας μετά τα 12 να έρχεται σε επαφή μαζί τους στα 10. Οι εποχές είναι διαφορετικές και δεν γνωρίζει πώς να διαχειριστεί καίρια και σημαντικά θέματα των παιδιών με τρόπο που δεν θα το τραυματίσει αλλά, παράλληλα, θα το προστατεύσει από τους σημερινούς κινδύνους.
Οι γονείς δεν ζουν στο 100% τις στιγμές με τα παιδιά τους
Έχω ακούσει πάρα πολλές μαμάδες να νιώθουν ενοχές που δεν καταφέρνουν να βρίσκονται δίπλα στα παιδιά τους με όλο τους το είναι όταν περνούν χρόνο μαζί. Πολλές φορές, κι ενώ απολαμβάνουμε έναν σαββατιάτικο περίπατο μαζί τους, το μυαλό μας τρέχει στις δεκάδες υποχρεώσεις που μας κυνηγούν. Συχνά, το οικονομικό κυριαρχεί ενώ έρχεται να προστεθεί και η ενασχόλησή μας με το κινητό. Πλέον είναι πολύ συνηθισμένο να βλέπεις γονείς, την ώρα που κάθονται στο ίδιο τραπέζι με την οικογένειά τους, να κοιτούν κάθε λίγο το τηλέφωνό τους.
Φυσικά και είναι κατακριτέα μια τέτοια στάση. Οποιοσδήποτε μπορεί εύκολα να την καταδικάσει. Ωστόσο, το πιθανότερο είναι πως κάποιες φορές πέφτουμε και οι ίδιοι σ’ αυτήν την παγίδα. Εάν, όμως, καταφέρουμε να το δούμε και να το παραδεχτούμε, τότε μπορεί και να το λύσουμε.
Πρέπει να μιλάμε στα παιδιά πολύ, ακόμα και για θέματα για τα οποία δεν ήμαστε προετοιμασμένοι
Το άγχος των σημερινών γονιών δεν περιορίζεται στο πότε θα κάνουν σεξ τα παιδιά τους, στα ναρκωτικά και την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Έχουμε να σκεφτούμε πολλά περισσότερα θέματα για τα οποία καλούμαστε να τους ενημερώσουμε και να τα προετοιμάσουμε, ακόμα κι αν δεν είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό. Οι κίνδυνοι του διαδικτύου, για παράδειγμα, είναι το μείζον θέμα της εποχής μας. Επίσης, η σχολική (και όχι μόνο) βία, σε μια εποχή που οι ακραίες και οι επιθετικές φωνές παίρνουν μεγάλες διαστάσεις στον κόσμο, μας απασχολεί σε σημείο που μπορεί να χάσουμε τον ύπνο μας. Τα ναρκωτικά δεν έχουν μείνει, φυσικά, στην μαριχουάνα και την ηρωίνη που γνωρίζαμε αλλά έχουν δεκαπλασιαστεί σε σημείο που είναι αδύνατο να τα γνωρίζουμε όλα και να εντοπίζουμε τα σημάδια τους.
Για όλα αυτά τα θέματα, λοιπόν, πρέπει να ενημερωνόμαστε καθημερινά και να συζητάμε μαζί τους όποτε μας δίνεται η ευκαιρία προκειμένου να τα κρατάμε ασφαλή και υγιή. Και αν αναλογιστείτε το άγχος και την φρενίτιδα της καθημερινότητας, κάτι τέτοιο μοιάζει βουνό!
Ωστόσο, δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Η προστασία των παιδιών, όσο κι αν πολλές φορές θυμίζει Γολγοθά, είναι προτεραιότητα και τα περιθώρια αποτυχίας είναι στενά. Δεν μας μένει, λοιπόν, παρά να εκσυγχρονιστούμε, να προσαρμοστούμε και να είμαστε ουσιαστικά δίπλα στα παιδιά μας.
