Κατερίνα, 33 ετών
«Όταν διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού, δεν κράτησα ωάρια όπως μου συνέστησαν οι γιατροί»
Ποτέ δεν ήθελα παιδιά. Το μητρικό ένστικτο δεν ξύπνησε ποτέ σε μένα, γι΄αυτό πολλοί με θεωρούσαν ασυμβίβαστη ή περίεργη.
Όταν διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού πριν 3 χρόνια, οι γιατροί μου συνέστησαν να καταψύξω τα ωάριά μου ώστε να μπορώ να τεκνοποιήσω αργότερα, εάν κι εφόσον το ήθελα. Ακόμα και τότε, όμως, όταν ήρθα αντιμέτωπη με ενδεχόμενη στειρότητα, η προτεραιότητά μου ήταν να σώσω τη δική μου ζωή. Ήταν κάτι σαν επιβεβαίωση για μένα πως πραγματικά, η μητρότητα δεν μου ταιριάζει.
Ευτυχώς, ο σύντροφός μου με στηρίζει στην επιλογή μου. Δεν είμαι εγωίστρια – προσφέρω πολλά στον κόσμο. Νοιάζομαι για τους ανθρώπους και τα παιδιά. Απλά, δεν θέλω να κάνω δικά μου.
Μαίρη, 35
«Μου αρέσει η δουλειά μου, τα ταξίδια και η περιπέτεια. Όλα αυτά, δεν συνδυάζονται με παιδιά»
Μεγαλώνοντας, δεν σκέφτηκα πότε θα κάνω παιδιά. Ήμουν τόσο σίγουρη πως δεν θα γίνω μητέρα, που δεν με απασχόλησε ποτέ παρόλο που η μητέρα μου με ρωτούσε συχνά, και μάλιστα επιθετικά, πότε θα της «χαρίσω» εγγόνια.
Κάποια στιγμή απλά συνειδητοποίησα πως το να έχω παιδιά, θα εμπόδιζε την καριέρα μου. Είμαι δημοσιογράφος και ταξιδεύω πολύ! Μου αρέσει η περιπέτεια και να γνωρίζω κόσμο. Μου αρέσει η ζωή μου η οποία, όμως, δεν συνδυάζεται με παιδιά! Έχω προσπαθήσει πολύ για να φτάσω στο σημείο που βρίσκομαι σήμερα επαγγελματικά και δεν θα ήθελα να το αφήσω για να γίνω μητέρα.
Άννα, 54 ετών
«Δεν έχω δικά μου παιδιά, αλλά 14 παιδιά χωρίς γονείς με φωνάζουν μαμά»
Πάντα γνώριζα πως δεν θα γίνω μητέρα. Ήταν απόλυτα φυσιολογικό για μένα. Η μητρότητα θέλει χρόνο και ενέργεια, πρέπει να είσαι κοντά στα παιδιά συνέχεια. Άλλωστε, όταν είσαι μητέρα, αυτή είναι η δουλειά σου…Προσωπικά, ήθελα πάντα να προσφέρω και να βοηθώ. Ήθελα να αλλάξω τον κόσμο – πλέον ξέρω πως αυτό ήταν απλά ένα αφελές παιδικό όνειρο το οποίο, όμως ακόμα το κυνηγώ και δυστυχώς, δεν συνδυάζεται με την μητρότητα.
Ολόκληρη η ζωή μου βασίστηκε σε αυτό το όνειρο. Σήμερα, δουλεύω σε ένα μεγάλο ίδρυμα με παιδιά που δεν είχαν την ευτυχία και την τύχη να μεγαλώνουν με τους γονείς τους. Φροντίζω 14 παιδιά, τα οποία με φωνάζουν «μαμά». Πολλοί μου λένε πως θα γινόμουν καλή μητέρα και πως είναι κρίμα που δεν έκανα παιδιά. «Μα είμαι ήδη!» τους απαντώ. Γιατί ναι, μπορεί να μην γέννησα, αλλά είμαι μαμά.
Δήμητρα, 44 ετών
«Οι φίλες μου μού λένε πως δεν θέλω παιδιά επειδή φοβάμαι…»
Πριν παντρευτούμε με τον άντρα μου, είχαμε αποφασίσει από κοινού ότι δεν θέλαμε παιδιά. Τότε, ήμασταν είκοσι ετών και χτίζαμε ακόμα τη ζωή μας. Πάντα είχα την εντύπωση πως, εκείνη που θέλει συνήθως παιδιά μεγαλώνοντας, είναι η γυναίκα. Ωστόσο, λίγο μετά τα τριάντα μας, εγώ παρέμενα σταθερή στην απόφασή μου. Όχι, όμως, και ο άντρας μου.
Σύντομα χωρίσαμε αφού δεν είχαμε πια κοινούς στόχους. Ήταν πολύ σκληρό για μένα να τον αποχωριστώ, όμως δεν μπορούσα να με φανταστώ με παιδιά. Δεν είναι όλα για όλους, εξάλλου… Από την άλλη, δεν μπορούσα να στερήσω από τον άνθρωπο που αγαπούσα αυτό που ήθελε περισσότερο: να γίνει πατέρας!
Σήμερα, είμαι παντρεμένη με τον δεύτερο σύζυγό μου, με τον οποίον, ευτυχώς, έχουμε κοινά πλάνα ζωής. Δεν θέλουμε να κάνουμε παιδιά. Δεν θα ήμασταν καλοί γονείς. Τα παιδιά πρέπει να γεννιούνται από ανθρώπους που μπορούν να τα υποστηρίξουν στο 100% και να είναι πάντα δίπλα τους. Οι φίλες μου υποστηρίζουν πως δεν θέλω παιδιά επειδή φοβάμαι… Δεν ξέρω. Δεν νομίζω. Όπως και να’ χει, είμαι πια 44 και άτεκνη από δική μου επιλογή.
Σοφία, 31 ετών
«Δεν θέλω να κάνω παιδιά. Δεν υπάρχει κάτι πιο βαθύ… απλά δεν θέλω»
Είναι περίεργο να με ρωτάνε «γιατί δεν θες να κάνεις παιδιά;». Όλοι ψάχνουν πολύ συγκεκριμένες απαντήσεις τις οποίες θα προσπαθούν, αργότερα, να αντικρούσουν για να με πείσουν για το αντίθετο. Ωστόσο, ήξερα από πολύ μικρή πως η μητρότητα δεν μου ταιριάζει. Δεν έπαιζα ποτέ με κούκλες. Δεν ήθελα να τις φροντίζω ή να τις ντύνω όπως οι φίλες μου.
Ευτυχώς οι γονείς μου, με στήριξαν από την αρχή. Όσο για τον λόγο που δεν θέλω να γίνω μητέρα; Διότι δεν θέλω. Έτσι απλά.
