Καθαρό σπίτι ή ποιοτικός χρόνος με το παιδί; Αν αφιερώσεις τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο σου στις δουλειές του σπιτιού, δεν περνάς χρόνο με το παιδί. Εάν περάσεις χρόνο με το παιδί, το σπίτι μοιάζει με βομβαρδισμένο. Οι ενοχές είναι δεδομένες. Βάλε τις προτεραιότητες σου και όλα θα γίνουν όπως πρέπει. Στην ανάγκη, βάλε τα παιδιά να σε βοηθήσουν στις δουλειές του σπιτιού! Όσο για τις ενοχές, μην ανησυχείς. Και σε αυτήν την περίπτωση, κάτι θα βρεις για να σε ταλαιπωρήσει.
Στιγμές προσωπικής ηρεμίας με παιδικά στην τηλεόραση ή καθόλου τηλεόραση; Πόσες και πόσες φορές δεν ένιωσες την ανάγκη για ηρεμία και λίγο προσωπικό χρόνο; Πόσες και πόσες φορές δεν κατέφυγες στην τηλεόραση και μερικά μπισκότα για να κρατήσεις τα παιδιά απασχολημένα; Πόσες και πόσες φορές δεν ένιωσες (εκ των υστέρων) τύψεις επειδή τα «πάρκαρες» στην tv; Μην ξεχνάς, όμως, ότι και τις φορές που υποβίβασες την ανάγκη σου να μείνεις λίγο μόνη, τελικά ξέσπασες την έντασή σου στα παιδιά. Ούτε και τότε απέφυγες τις ενοχές μετά, σωστά;
Δουλειά ή σπίτι με το μωρό μας; Είτε έτσι, είτε αλλιώς, οι ενοχές είναι οι ίδιες. Στην μία περίπτωση κατηγορείς τον εαυτό σου επειδή λείπεις πολλές ώρες, στην άλλη περίπτωση νιώθεις τύψεις επειδή δεν έχεις την οικονομική άνεση να του παρέχεις τα πάντα. Ό,τι και να διαλέξεις, αποενοχοποιήσου: το πιο σημαντικό όλων είναι να είσαι δίπλα του συναισθηματικά, να το αγαπάς και να του το δείχνεις!
Ύπνος στο κρεβάτι του ή ύπνος στο κρεβάτι μας; Ένα ακόμα θέμα για το οποίο οι απόψεις διίστανται. Εάν κάνουμε τα αδύνατα δυνατά να κοιμηθεί μόνο στο κρεβάτι του, νιώθουμε ενοχές που του στερούμε την αγκαλιά μας. Εάν, πάλι, υποκύψουμε στο αίτημά του και το πάρουμε στο κρεβάτι μας, οι ερινύες θα μας κυνηγούν διότι δεν το διδάξαμε αυτονομία και ανεξαρτησία. Δύσκολες αποφάσεις που ταλαιπωρούν όλες τις μαμάδες του κόσμου.
Κοιμάται νηστικό επειδή δεν του αρέσει το φαΐ ή παραγγέλνουμε απ’ έξω; Το φαγητό είναι θέμα διαχρονικό και πάντα επίκαιρο. Υπάρχουν φαγητά που είναι απαραίτητα για τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού και τα οποία δεν θέλει ούτε να τα ακούσει. Η μία επιλογή είναι να του σερβίρουμε τα βραστά μπρόκολα μεσημέρι και βράδυ μέχρι να τα φάει. Όταν πεινάμε, τρώμε ό,τι έχουμε, σωστά; Λάθος! Το πιθανότερο είναι να κοιμηθεί χωρίς να φάει τίποτα κι εμείς, μένοντας σταθερές στις απόψεις μας, να κοιμηθούμε με τύψεις για το άδειο του στομάχι. Εάν, όμως, υποκύψουμε και παραγγείλουμε για να μην πάει στο κρεβάτι νηστικό, θα μας «τρώνε» οι τύψεις που δεν δείξαμε την πρέπουσα αυστηρότητα.
Τα καθημερινά διλήμματα των μαμάδων είναι άπειρα και προκύπτουν από εκεί που δεν το περιμένεις. Επειδή, όμως, είναι στη φύση μας να νιώθουμε ενοχές για όλους και για όλα, καλό θα ήταν να ζυγίζουμε τις καταστάσεις, να διαλέγουμε το καλύτερο δυνατό ανά περίπτωση κι έπειτα να πετάμε στον κάδο των αχρήστων την επιλογή που απορρίψαμε. Εξάλλου, οι τύψεις δεν γυρνούν τον χρόνο πίσω! Όπως έλεγε και η Σκάρλετ, «αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα». Ό,τι δεν κάναμε σήμερα, μπορούμε πάντα να το κάνουμε την επόμενη φορά.
