Χρειάζεται να έχουμε στο μυαλό μας, ότι η λογική πίσω από τις ασκήσεις του σχολείου είναι να μπορέσει ο δάσκαλος να αξιολογήσει τον μαθητή και να τον βοηθήσει στις τυχόν ελλείψεις του. Όταν ο γονιός μπαίνει ως ενδιάμεσος και αναλαμβάνει την ολοκλήρωση τους, εκτός του ότι εμποδίζει την σωστή βαθμολόγηση του παιδιού, στερεί από τον ίδιο τον μαθητή τη δυνατότητα να ξέρει σε ποια μαθήματα υστερεί και πού πρέπει να δώσει περισσότερη προσοχή, με αποτέλεσμα να μην έχει γνώση των δυνατοτήτων του για να γίνει καλύτερος. Και στην περίπτωση που πάρει έναν «κακό» βαθμό, ο βαθμός αυτός θα ισοδυναμεί με την αποτυχία του γονιού και όχι (όπως πρέπει!) με τα κενά που μπορεί να έχει το παιδί σε ένα μάθημα.
Δεν έχουν κίνητρο να γίνονται καλύτεροι
Σε οτιδήποτε κάνουμε στην ζωή μας χρειαζόμαστε μια κινητήριο δύναμη που να μας ωθεί να γινόμαστε καλύτεροι. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους ενήλικες, αλλά και για τα παιδιά. Το προσωπικό διάβασμα και ο χρόνος που αφιερώνει ένας μαθητής στις σχολικές του υποχρεώσεις είναι ένα μέσο αυτοβελτίωσης. Όταν ο γονιός παρεμβαίνει και δίνει έτοιμες λύσεις, το παιδί δυσκολεύεται να αποδώσει το μέγιστο των δυνατοτήτων του και επαναπαύεται, χωρίς να προσπαθεί. Αφήστε το παιδί ελεύθερο να κάνει τις δικές του επιλογές και να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες μόνο του. Όταν δει ότι οι κόποι του καρποφορούν και φέρνουν επιθυμητά αποτελέσματα, όχι μόνο θα αναπτερωθεί το ηθικό του, αλλά θα έχει και ουσιαστικό κίνητρο να βελτιώσει τις επιδόσεις του.
Δεν μαθαίνουν να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους
Για να μάθουν τα παιδιά να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουν ότι τα μαθήματα του σχολείου είναι δική τους υποχρέωση και ο ρόλος του μαθητή επιφορτίζει τα ίδια και όχι τους γονείς. Όταν θεωρούν δεδομένο ότι θα προσφερθούμε να αναλάβουμε τις υποχρεώσεις τους, δίνουμε την εντύπωση ότι το σχολείο δεν αφορά μόνο τους ίδιους. Αντίθετα, όταν διαβάζουν μόνοι τους μαθαίνουν να προγραμματίζουν και να διανέμουν τον χρόνο και την προσοχή τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι σωστοί απέναντι στα σχολικά τους καθήκοντα. Το ίδιο ισχύει και όταν αμελούν ή ξεχνούν μια υποχρέωσή τους. Αν για παράδειγμα, το παιδί θυμηθεί αργά το βράδυ ότι δεν έχει κάνει την αυριανή του εργασία, μην του φωνάξετε και μην προτρέξετε να την κάνετε εσείς αντί για το ίδιο, γιατί με αυτόν τον τρόπο του στερείτε τον τρόπο να είναι υπεύθυνο για την δική του «δουλειά».
Φωτογραφίες: brightside.me
