*Φωτογραφία: bustle.com
Περιπέτεια στο σούπερ μάρκετ
«Η αλήθεια είναι ότι αποφεύγω να πηγαίνω με τον μικρό (τώρα έκλεισε τα 2) στο σούπερ μάρκετ γιατί ξέρω πώς θα εξελιχθούν τα ψώνια μας. Εκείνος θα θέλει να πάρει όλες τις σοκολάτες (είναι αρκετά γλυκατζής) που θα δει στον διάδρομο, εγώ θα του πω “όχι” και μετά η κατάσταση θα ξεφύγει. Όπως ακριβώς έγινε την προηγούμενη εβδομάδα. Στο άκουσμα του “όχι”, λοιπόν, άρχισε να φωνάζει και να εκτοξεύει κατηγορίες ότι δεν είμαι καλή μαμά και ότι δεν θέλει να γυρίσει σπίτι μαζί μου. Τι έκανα; Άρχισα να επαναλαμβάνω ό,τι μου έλεγε με τον ίδιο τόνο που είχε κι εκείνος. Επειδή δεν το είχα ξανακάνει, σάστισε για μια στιγμή και μετά απλώς... σταμάτησε. Δεν είμαι περήφανη για τη μέθοδο που χρησιμοποίησα όμως είχα φτάσει στα όριά μου και όταν φτάσαμε σπίτι είχα τόσες τύψεις που του ζήτησα συγγνώμη. Πάντως, το κόλπο είχε πιάσει.»
Κατερίνα, 32 ετών
«Δεν θα φάω τίποτα»
«Τις προάλλες, πήγαμε σε μια ταβέρνα με τον γιο μας και μια φιλική μας οικογένεια με την κόρη τους. Όταν ήρθε η ώρα να παραγγείλουμε, ο γιος μου ζήτησε πίτσα. Ο σερβιτόρος και εγώ του εξηγούσαμε ότι δεν το μαγαζί δεν είχε πίτσα και ότι έπρεπε να παραγγείλει κάτι άλλο. Εκείνος, όμως δεν το πήρε καλά και άρχισε να φωνάζει, ή μάλλον να ωρύεται, να κλαίει και να φωνάζει: “Θέλω να φάω πίτσα”. Ένιωσα πολύ αμήχανα μπροστά στους υπόλοιπους θαμώνες- η ταβέρνα ήταν γεμάτη. Εκείνη τη στιγμή, λοιπόν, αποφάσισα ότι έπρεπε να φύγουμε από το τραπέζι μέχρι να ηρεμήσει. Τον πήρα και βγήκαμε έξω. Τον αγκάλιασα και τον φίλησα αλλά δεν του είπα τίποτα. Έπειτα από λίγα λεπτά, ηρέμησε και μου ζήτησε μόνος του να ξαναπάμε μέσα. Τελικά δέχτηκε ακόμα και να φάει μπιφτέκι!»
Κωνσταντίνα, 40 ετών.
Δράματα στην παραλία
«Η 4 ετών κόρη μου λατρεύει τη θάλασσα. Την προηγούμενη εβδομάδα πήγαμε σε μια από τις πιο πολυσύχναστες παραλίες κοντά στην Αθήνα. Έπρεπε όμως να φύγουμε σχετικά νωρίς γιατί θα τρώγαμε με τους γονείς μου. Μόλις είπα στη μικρή να ετοιμαστεί, την είδα όπως δεν την έχω ξαναδεί ποτέ μέχρι τώρα. Άρχισε να ουρλιάζει “όχιιιιιι”, είχε κοκκινίσει και πέταγε πάνω μας τα κουβαδάκια της. Προσπάθησα να την ηρεμήσω αλλά ήταν όλα μάταια. Ξαφνικά, την είδα να κοιτάει τον κόσμο γύρω μας και τότε προφανώς συνειδητοποίησε ότι είχαμε γίνει θέαμα. Αυτό ήταν. Ήρθε μόνη της προς το μέρος μου και χώθηκε στην αγκαλιά μου και. Δεν θυμάμαι να την έχω ξαναγκαλιάσει τόσο σφιχτά μέχρι τώρα».
Μαρία, 30 ετών.
Στο παιδικό πάρτι
«Ο γιος μου έκλεισε τα 3 και του οργανώσαμε πάρτι στον αγαπημένο του παιδότοπο. Όλα κυλούσαν καλά μέχρι που ο συνομήλικος ξάδερφός του αποφάσισε να τον βοηθήσει να σβήσει τα κεράκια της τούρτας. Αμέσως, ο γιος μου άρχισε να ξεσπάει –τελικά κατάλαβα ότι υπάρχει λόγος που τα λένε terrible threes. Φώναζε, έκλαιγε, προσπάθησε ακόμα και να χτυπήσει τον ξάδερφό του. Αφού λοιπόν τον απομάκρυνα από τον ξάδερφό του, πήγαμε σε μια γωνιά, έσκυψα στο ύψος του και του ψιθύρισα στο αυτί: “Καταλαβαίνω ότι στενοχωρήθηκες, όμως δεν ήταν σωστό να χτυπήσεις τον ξάδερφό σου. Αφού ηρεμήσεις, θα γυρίσουμε πίσω, θα ζητήσεις συγγνώμη και θα φάμε τούρτα”. Με το που το άκουσε, η κρίση υστερίας έγινε πιο έντονη. Αφού το επανέλαβα, όμως, λέγοντάς του ότι “είναι κρίμα να χαλάσεις τα γενέθλιά σου” μάλλον κατάλαβε ότι αυτή ήταν η καλύτερη λύση και έτσι απλώς ξανανάψαμε τα κεράκια στην τούρτα για να τα σβήσει».
Αλεξάνδρα, 38 ετών.
