*Φωτογραφία: sleepingshouldbeeasy.com
«Όσο σε έβλεπα να κοιμάσαι από την ενδοεπικοινωνία, αναρωτιόμουν αν κι εσύ μπορούσες να καταλάβεις σε τι διέφερε το σημερινό βράδυ. Σε έβαλα στην κούνια, σε νανούρισα, σε φίλησα για καληνύχτα. Όπως κάθε βράδυ.
Αλλά σήμερα σε θήλασα για τελευταία φορά.
Πλησιάζαμε σιγά-σιγά σ’ αυτή την στιγμή. Μειώναμε τα γεύματα, ένα-ένα τη φορά και άρχισες να δοκιμάζεις και άλλες γεύσεις. Κόψαμε και τον θηλασμό πριν τον ύπνο με σχετική ευκολία και με τη βοήθεια του μπαμπά σου.
Αυτή τη βδομάδα ξύπναγες λίγο μετά τις 5, όπως συνηθίζεις και δεν ζήταγες να θηλάσεις με επιμονή όπως άλλες φορές. Έτσι πέρασε το πρώτο πρωινό.
Το βράδυ της Πέμπτης, θήλασες και τη στιγμή αυτή θα τη θυμάμαι για πάντα. Δεν είχα δίπλα μου το κινητό, συγκεντρώθηκα σε σένα, ήθελα να θυμάμαι κάθε κίνηση του στόματός σου, κάθε κίνηση των χεριών σου, ξέροντας ότι αυτή η μέρα θα ερχόταν σύντομα. Έβαλες μέσα στο χέρι μου, το δικό σου για να το φιλήσω. Το ξαναέκανες, γέλασες και συνέχισες.
Ήταν η τελευταία φορά που σε θήλασα.
Πήρα αυτή την απόφαση γιατί πιστεύω ότι ήρθε η ώρα. Έχεις αρχίσει να μεγαλώνεις όλο και πιο γρήγορα, γίνεσαι πιο αυτόνομος και πλέον προτιμάς τα μπιμπερό και τις αγκαλιές από το να σε θηλάζω.
Η σημερινή μέρα έφτασε και όσο τελείωνε, είχα όλο και περισσότερο άγχος. Άρχισα να συγκινούμαι στη σκέψη ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που κάναμε κάτι αποκλειστικά οι δυο μας για τους τελευταίους 16 μήνες.
16 μήνες. 509 μέρες γεμάτες με προσπάθεια, στοργή και πόνο.
509 μέρες στις οποίες μοιραστήκαμε αυτόν τον ξεχωριστό δεσμό, που δεν έχεις νιώσει με κανέναν άλλο. 509 μέρες που πέρασα 2 φορές μαστίτιδα. Προσπαθούσα να έχω περισσότερο γάλα και για να έχεις αρκετό γάλα για την επόμενη μέρα, το αντλούσα με το θήλαστρο 3 φορές ενώ ήμουν στη δουλειά. Σε θήλαζα το βράδυ, σε θήλαζα δημόσια σε εστιατόρια, σε αεροπλάνα, παντού.
509 μέρες που σε κράταγα, χάζευα τα ροζ μαγουλάκια και τη μυτούλα σου, τον τρόπο που κουνούσες το στόμα σου και που σήκωνες τα μάτια σου για να με κοιτάξεις.
Σήμερα ένιωθα αβεβαιότητα. Αβεβαιότητα για το πώς να στο εξηγήσω, ξέροντας ότι μπορεί και να μην με καταλάβεις. Αβεβαιότητα για το αύριο, για το μέλλον και για το πόσο θα αλλάξει η σχέση μας.
[...]
Θυμάμαι πόσο χαριτωμένο ήταν που, όταν κατάλαβες από πού προερχόταν το γάλα, μου σήκωνες τη μπλούζα για να θηλάσεις. Και πώς αυτή η απλή κίνηση μετατράπηκε σε απαίτηση κάθε φορά που ήθελες να φας, όπου κι αν βρισκόμαστε.
*Φωτογραφία: scarymommy.com
Αποφάσισα πως σήμερα θα έτρωγες όσο ήθελες. Η σημερινή μέρα ήταν ξεχωριστή.
Αφού σε ετοίμασα για ύπνο, γύρισες σε μένα και μου σήκωσες τη μπλούζα. Σε κοίταξα στα μάτια και σου είπα πως ήταν η τελευταία φορά. Κούνησες το κεφάλι σαν να κατάλαβες ή μπορεί και να νόμιζες ότι σε ρώταγα αν ήθελες κι άλλο. Ήθελα να πιστεύω πως ίσχυε το πρώτο.
Όσο σε κράταγα στα χέρια μου, με τα ποδαράκια σου να στριμώχνονται στην αγκαλιά μου, θυμόμουν όλους αυτούς τους 16 μήνες.
[...]
Σήμερα σε θήλασα για τελευταία φορά. Αύριο το πρωί θα ξυπνήσεις και θα ζητήσεις και πάλι να θηλάσεις αλλά εγώ θα σου αποσπάσω την προσοχή και θα σου δώσω κάτι άλλο να φας.
Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσεις αύριο βράδυ. Θέλω να πιστεύω ότι κατάλαβες όσα σου είπα και δεν θα σε πειράξει να σου αρνηθώ τον θηλασμό πριν τον ύπνο, όμως ξέρω ότι δεν θα γίνει έτσι. [...] Δεν θέλω να με δεις να κλαίω, δεν θέλω να νιώθεις ότι είναι δικό σου λάθος.
Γιατί δεν είναι. Αντίθετα, είσαι ο λόγος που ζήσαμε μαζί αυτό το όμορφο, δύσκολο, κουραστικό και ξεχωριστό ταξίδι. 16 μήνες δεσμού, τους 5 από τους οποίους ήμουν η αποκλειστική πηγή διατροφής σου ενώ μετά ο θηλασμός ήταν ένας τρόπος να νιώθεις τη στοργή μου.
Σήμερα ήταν η τελευταία φορά που σε θήλασα. Αλλά δεν υπάρχει τελευταία φορά για την αγάπη μου. Θα σε ξυπνήσω αύριο και θα σιγουρευτώ πως ξέρεις ότι είσαι τα πάντα για μένα. Και μαζί θα δούμε πώς θα συνεχίσουμε από δω και πέρα.»
Πηγή: scarymommy.com
