Η μαμά που υπογράφει το παρακάτω κείμενο, είχε σχεδιάσει εντελώς διαφορετικά τη ζωή της. Ήθελε να δουλέψει, να ξοδέψει τα λεφτά της για τον εαυτό της, να μη χάσει την ελευθερία της… μέχρι που έμεινε έγκυος.
«Πάντα ήθελα να γίνω μητέρα… κάποτε. Κάθε φορά που φανταζόμουν τον εαυτό μου 10 χρόνια μετά, έβλεπα παιδιά – δεν τα έβλεπα να έρχονται άμεσα, αν και αυτό έγινε τελικά. Συνέβη δύο φορές, απροσδόκητα, και ήμουν ξαφνιασμένη, πανικοβλημένη και απολύτως τρομοκρατημένη. Το ζήτημα είναι ότι είμαι πολύ οργανωτικός άνθρωπος. Τα απροσδόκητα και οι εκπλήξεις δεν μου αρέσουν και, όσο κι αν θέλω να είμαι ευέλικτη, έχω αποτύχει παταγωδώς ως ενήλικας.
Αν ο κόσμος μου ήταν μια ντουλάπα, όλα θα ήταν τακτοποιημένα ανά χρώμα, θα είχαν ετικέτες και θα ανήκαν σε ξεχωριστές κατηγορίες. Καταλαβαίνετε τι εννοώ;
Η εγκυμοσύνη και η μητρότητα δεν χωρούσαν στη ζωή μου όταν τελικά έμεινα έγκυος. Ο σύντροφός μου κι εγώ; Δεν ήμασταν παντρεμένοι (κι ενώ δεν είναι αναγκαία προϋπόθεση, έτσι είχα σχεδιάσει ότι θα γίνουν τα πράγματα). Η καριέρα μου; Δεν ήμουν ακόμα στη θέση που ήθελα να είμαι. Το σπίτι μας; Αν και η διαρρύθμισή του ήταν καλή, ήταν απλώς μια γκαρσονιέρα.
Δεν μπορούσα όμως ούτε να το αποφύγω ούτε να προσποιηθώ ότι δεν ήταν αλήθεια. Μου το υπενθύμιζαν οι ραγάδες, το παραγεμισμένο μου στήθος και τα πρησμένα μου πόδια. Το βάρος μου ολοένα κι αυξανόταν. Η αναπνοή μου έγινε βαριά και άρχισα να δυσκολεύομαι να ανεβαίνω σκάλες στους δρόμους και στο μετρό ή να περπατάω. Επίσης στην αρχή κάθε εγκυμοσύνης μου ήμουν αρκετά ελαφρόμυαλη, γεγονός που έκανε τα μέρη με πολυκοσμία το τέλειο περιβάλλον για να ρεζιλευτώ. Έχετε ζητήσει ποτέ από Νεοϋορκέζο τη θέση του στο μετρό; Μην δοκιμάσετε καν!
Αντιμετώπισα και κάτι εντελώς αναπάντεχο, το οποίο λέγεται “χολόστατη κύηση” –μια πάθηση του ήπατος, που εμφανίζεται στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης. Δεν απειλεί τη ζωή της μητέρας, αλλά μπορεί να αποβεί μοιραία για το μωρό. Όλα ξεκίνησαν όταν άρχισα να παρατηρώ έντονη φαγούρα στην κοιλιά. Θεώρησα ότι οφείλεται στο τέντωμα του δέρματος, αλλά όταν τελικά το ανέφερα στη γυναικολόγο μου, μου έγραψε κάποιες εξετάσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι κάποιες τιμές ήταν πολύ υψηλές και ότι αν ξεπερνούσα τις 37 εβδομάδες κύησης, το παιδί ίσως κινδύνευε. Ήμουν έτοιμη να γεννήσω τρεις εβδομάδες πριν το προγραμματισμένο.
Συνέβαινε. Συνέβαινε για τα καλά. Κι εγώ δεν ήμουν έτοιμη.
Αφού γέννησα, συνέβησαν τα πάντα… Αντιμετωπίσαμε τεράστιους λογαριασμούς μαιευτηρίου, έξοδα για τη φροντίδα των παιδιών, τις πάνες, τα ρούχα τους και η λίστα συνεχίζεται… Σε κάθε απρογραμμάτιστο συμβάν της ζωής, αυτό που θα σε βγάλει εντελώς έξω απ’ τα νερά σου είναι οι συνέπειες του συμβάντος στα οικονομικά. Πήρα τη δύσκολη απόφαση ν’ αφήσω μια δουλειά που αγαπούσα για μία που θα με πλήρωνε καλύτερα και θα μου επέτρεπε να έχω πιο ελαστικό ωράριο. Απαρνηθήκαμε τους κανόνες μας και τον τρόπο ζωής μας, για να φιλοξενήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τα νέα μέλη της οικογένειάς μας.
Δεν ήμουν καθόλου, μα καθόλου έτοιμη. Ήθελα να ζήσω τη ζωή μου εγωκεντρικά, να εστιάσω στη δουλειά μου, να ξοδεύω τα λεφτά μου για τον εαυτό μου και να ζω ελεύθερα, αλλά η πείρα μου με δίδαξε ότι αν, για να κάνω παιδιά, περίμενα πότε θα νιώσω έτοιμη, δεν θα έκανα ποτέ. “Δεν υπάρχει κατάλληλη στιγμή. Υπάρχει μόνο το τώρα.”
Δεν ήμουν έτοιμη μέχρι τη στιγμή που δεν είχα άλλη επιλογή εκτός απ’ το να είμαι έτοιμη. Και ξέρετε τι; Δεν θα το άλλαζα για τίποτα.
Επομένως, τι πειράζει αν πρέπει να δουλέψω πέντε φορές πιο σκληρά για να προχωρήσω; Οι επαγγελματικοί μου στόχοι ακόμη υπάρχουν. Το σπίτι μας είναι μικρό, αλλά αυτό μας φέρνει πιο κοντά. Δεν είμαστε πολύ συνηθισμένη οικογένεια κι αυτό μ’ αρέσει. Παλεύουμε πολύ για να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, να έχουμε τη ζωή μας σε μία τάξη, να περιμένουμε μέχρι τη στιγμή που είναι απόλυτα σωστή για μια νέα αρχή. Κι είναι αλήθεια ότι εγώ, πρώτη, θα είχα ακολουθήσει αυτήν ακριβώς τη συνταγή της απόλυτης οργάνωσης και προγραμματισμού, αν τα πράγματα δεν έβγαιναν… εκτός προγράμματος. Είμαι όμως πιο χαρούμενη και πιο ικανοποιημένη από ποτέ, επειδή είμαι περιτριγυρισμένη από αγάπη. Κι ακόμα καλύτερα: από αγάπη που πολλαπλασιάζεται.»
Πηγή: popsugar.com
