*Φωτογραφία: fthmb.tqn.com
Σύμφωνα με σχετικό άρθρο της παιδιάτρου Ελισάβετ Ευσταθίου στο paidiatros.com, το ύψος του παιδιού θα πρέπει να σας προβληματίσει στις ακόλουθες περιπτώσεις:
-αν το βάρος του αυξάνεται με πιο γρήγορους ρυθμούς συγκριτικά με το ύψος του
-αν δεν υπάρχει διαφορά στο ύψος του σε δύο διαδοχικές μετρήσεις μέσα σε 6 μήνες
-αν έχετε καταγράψει ότι από 2 έως 10 ετών ψηλώνει λιγότερο από 4-5 εκατοστά τον χρόνο
- αν αναπτυσσόταν φυσιολογικά και ξαφνικά μειώθηκε ο ρυθμός ανάπτυξής του
-αν είναι πιο κοντό σε σύγκριση με τους συμμαθητές του ιδίου φύλου
Το παιδί δεν αναπτύσσει οπτική επαφή
Από την ηλικία περίπου των 3 μηνών, τα μωρά αρχίζουν να παρατηρούν καλύτερα χρωματιστά αντικείμενα και να εντυπωσιάζονται από το φως. Παρατηρούν, επίσης, τους κοντινούς τους ανθρώπους και δείχνουν τα άτομα που αναγνωρίζουν. Γι’ αυτό, η μειωμένη οπτική επαφή τόσο με αντικείμενα όσο και με τα υπόλοιπα άτομα του περιβάλλοντός τους είναι ίσως η πιο σημαντική ένδειξη για να απευθυνθείτε στον αναπτυξιολόγο.
Δεν ανταποκρίνεται όταν το φωνάζετε
Το να μην απαντάει ένα παιδί στο όνομά του μπορεί να σημαίνει, εκτός των άλλων, είτε ότι έχει κάποιο πρόβλημα στην ακοή είτε στη γλωσσική του ανάπτυξη. Αν παρατηρήσετε, λοιπόν, ότι το φωνάζετε και εκείνο αδιαφορεί, καλό θα είναι να απευθυνθείτε άμεσα στον γιατρό- τα γλωσσικά προβλήματα μπορεί να συνυπάρχουν με τον αυτισμό, γι’ αυτό δεν πρέπει να τα αγνοήσετε.
Παρουσιάζει καθυστέρηση στην ομιλία
Συνήθως τα παιδιά λένε τις πρώτες του λεξούλες («μαμά», «μπαμπά») αφού γιορτάσουν τα πρώτα τους γενέθλια και σταδιακά μαθαίνουν κι άλλες λέξεις. Ενδεικτικά, σύμφωνα με τους ειδικούς, μέχρι τον δεύτερο χρόνο, το παιδί αναμένεται να χρησιμοποιεί δύο λέξεις για να φτιάξει μία πρόταση. Για να πάρετε μία ιδέα, το ανησυχητικό θα είναι αν το παιδί δεν μπορεί να πει το όνομά του και να σχηματίσει μικρές προτάσεις, έστω και με δύο λέξεις, μέχρι την ηλικία των 3 ετών.
*Φωτογραφία: newsapi.com.au
Με γνώμονα αυτά τα ορόσημα, λοιπόν, πολλοί γονείς ανησυχούν για τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού τους. Σε κάποιες περιπτώσεις, ο λόγος αναπτύσσεται μετά τον παιδικό σταθμό, γι’ αυτό και κάποιοι παιδίατροι συμβουλεύουν τους γονείς να περιμένουν μέχρι το παιδί να συναναστραφεί άλλα συνομήλικα παιδιά. Σύμφωνα με την παιδοψυχολόγο κ. Έλενα Γιουρούκου, όμως, σε κάποιες περιπτώσεις, «η καθυστέρηση στην ομιλία μπορεί να υποδηλώνει μία παρέκκλιση στο αναπτυξιακό δυναμικό του παιδιού, που πιθανώς συνοδεύεται από άλλες ιδιαιτερότητες στην κοινωνική του συμπεριφορά». Τότε, καλό θα είναι να πάρετε τη γνώμη του ειδικού.
Ανήκει σε κάποια ομάδα υψηλού κινδύνου
Όπως αναφέρει και η παιδίατρος-αναπτυξιολόγος κ. Κωνσταντίνα Γκόλτσιου σε σχετικό άρθρο της, οι γονείς θα πρέπει να επισκεφθούν τον γιατρό σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις, κατά τις οποίες η ενδελεχής ιατρική παρακολούθηση του παιδιού κρίνεται απαραίτητη. Αν για παράδειγμα, γεννήθηκε πρόωρα, δηλαδή πριν τις 37 εβδομάδες ή αν είχε χαμηλό βάρος κατά τη γέννησή του. Επιπλέον, θα πρέπει να λάβετε υπόψην την κληρονομικότητα και το οικογενειακό σας ιστορικό, όπως αν το αδερφάκι του παιδιού είχε παρουσιάσει κάποιο παρόμοιο πρόβλημα καθυστέρησης στην ανάπτυξή του. Έστω και προληπτικά, λοιπόν, δεν θα πρέπει να παρακάμψετε ή να αναβάλλετε το ραντεβού σας στον γιατρό.
Εκδηλώνει προβλήματα στις καθημερινές του ανάγκες
Όταν το παιδί παρουσιάζει δυσκολίες σε καθημερινές του λειτουργίες, όπως την ώρα του φαγητού και του ύπνου, ουρεί ή αφοδεύει τακτικά πάνω του και βρέχει συχνά το κρεβάτι του, θα χρειαστεί να συμβουλευτείτε τον ειδικό. Φυσικά, ατυχήματα συμβαίνουν σε κάθε παιδί και ειδικά την περίοδο που εκπαιδεύεται για το γιο-γιο, όμως όταν αυτά συνεχίζονται χωρίς κανένα αποτέλεσμα, το πρόβλημα μπορεί να είναι ένδειξη κάποιου προβλήματος της ανάπτυξής τους.
*Φωτογραφία: irishtimes.com
Οι κινητικές του δεξιότητες είναι περιορισμένες
Παρατηρώντας τις κινητικές ικανότητες του μωρού, όπως το να μπορεί να στηρίζει το κεφάλι του στους 3-5 μήνες και να μπορεί να κάθεται στους 6-8 μήνες μέχρι τα πρώτα βήματα που αναμένεται να κάνει γύρω στον πρώτο χρόνο της ζωής του, θα καταλάβετε αν πρέπει να επισκεφθείτε έναν ειδικό. Όπως τονίζει και η παιδίατρος Μαρία Λουράκη, όμως, «οι αποκλίσεις από το αναμενόμενο δεν είναι πάντα παθολογικές, και μπορεί να οφείλονται σε παράγοντες όπως η προωρότητα ή ακόμα και η ιδιοσυγκρασία του παιδιού». Ο παιδίατρος είναι αυτός που γι’ αρχή θα καταλάβει αν συντρέχει λόγος ανησυχίας και θα σας παραπέμψει ή όχι στον αναπτυξιολόγο.
Να θυμάστε επιπλέον πως οι παιδαγωγοί, οι δάσκαλοι και ο παιδίατρος είναι σύμμαχοί σας σ’ αυτό το έργο και μπορούν να σας δώσουν πολύτιμα στοιχεία για την ανάπτυξη του παιδιού. Οι παιδαγωγοί μπορεί να εντοπίσουν για παράδειγμα, δυσκολίες στη συναναστροφή του παιδιού με τους συμμαθητές ή τυχόν μαθησιακές δυσκολίες ενώ ο παιδίατρος είναι αυτός που μπορεί να κρίνει αν το παιδί χρειάζεται την παρακολούθηση από έναν πιο εξειδικευμένο γιατρό.
