*Φωτογραφία: cheltenhammaman.co.uk
«Αυτό το σαββατοκύριακο ήταν σαν να προσπαθούσες να χωρέσεις όλα τα ψώνια της εβδομάδας σε μία μόνο σακούλα που μάλιστα ήταν τόσο ανθεκτική όσο ένα μπισκότο που έχεις βουτήξει μέσα στον καφέ. Παραγεμισμένη και έτοιμη να σπάσει, με το περιεχόμενό της να πέφτει στον δρόμο και τους περαστικούς να κοιτάνε και να σκέφτονται από μέσα τους "ευτυχώς που δεν έτυχε σε μένα". Την ίδια ώρα, εσύ κλαις από μέσα σου και παίρνεις ένα χαρτομάντιλο από την τσέπη για να σκουπίσεις τη μύτη σου -το ίδιο χαρτομάντιλο που το παιδί σου είχε φυσήξει τη μύτη του πριν.
Σήμερα, φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο –πήγαμε στον ζωολογικό κήπο, κάναμε βόλτα στο πάρκο, κάτσαμε με τις ώρες στις κούνιες, πήγαμε σε 5 διαφορετικά μαγαζιά για να βρούμε όλα όσα χρειάζονταν τα παιδιά. Καθαρίσαμε, οργανώσαμε πάρτι, μαγειρέψαμε και η λίστα συνεχίζεται. Συνήθως είμαι πολύ αισιόδοξος αλλά όταν προσθέσεις 2 κουρασμένα κορίτσια και τα δίδυμα που είναι πάντα παντού, το αποτέλεσμα είναι δύο γονείς που τα 'χουν παίξει. Τα μάτια μου είναι τόσο κουρασμένα που αναγκάζομαι να τα ανοιγοκλείνω συνέχεια και οι γυναίκες που με βλέπουν στον δρόμο νομίζουν ότι τους κλείνω το μάτι πονηρά. Πρέπει να είμαστε λιγότερο αυστηροί με τον εαυτό μας και να θυμόμαστε πως κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Νιώθει κανείς άλλος ακριβώς το ίδιο; Είμαι τόσο κουρασμένος που θα μπορούσα ναzzzzzzzzzzzzz.»
Πηγή: huffingtonpost.com
