1. Αυξημένος κίνδυνος αποβολών
Όπως αναφέρει ο μαιευτήρας γυναικολόγος Ηλίας Καρλαύτης, ο κίνδυνος των αποβολών αυξάνεται σημαντικά στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, ειδικά στην περίπτωση του υπερθυρεοειδισμού (χωρίς όμως να αποκλείεται και ο υποθυρεοειδισμός ως πιθανή αιτία)- το ίδιο ισχύει και για την Νόσο του Graves. Για να αποφευχθεί αυτή η δυσάρεστη κατάληξη, είναι απαραίτητη η επίσκεψη στον γιατρό κάθε 3 με 4 εβδομάδες καθώς και η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, που αποτελείται κυρίως από προπυλθειουρακίλη.
2. Προεκλαμψία
Σύμφωνα με τον ενδοκρινολόγο- διαβητολόγο κ. Ιωάννη Ράλλη, ο αθεράπευτος και ανεξέλεγκτος υποθυρεοειδισμός αυξάνει τον κίνδυνο της προεκλαμψίας, μιας σχετικά σοβαρής πάθησης της κύησης που συνήθως εκδηλώνεται με αυξημένη πίεση και πρήξιμο στα άκρα και για την οποία έχουμε μιλήσει σε παλαιότερο άρθρο μας.
Αν ο υποθυρεοειδισμός διαγνωστεί κατά την κύηση, η θεραπεία με Τ4 κρίνεται απαραίτητη. Επιπλέον, όπως επισημαίνει ο ενδοκρινολόγος, τα όρια των ορμονών του θυρεοειδούς μπορεί να αλλάξουν σε κάθε τρίμηνο, γι’ αυτό ο σχετικός έλεγχος απ’ τον γιατρό, κάθε 4 με 6 εβδομάδες, είναι σχεδόν επιτακτικός!
Στην περίπτωση που ο υποθυρεοειδισμός είναι γνωστός πριν την κύηση, το πιθανότερο είναι ότι θα αυξηθεί η δόση της φαρμακευτικής αγωγής, αφού οι ανάγκες του μωρού το απαιτούν.
3. Προβλήματα στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του μωρού
Όπως αναφέρει η παιδίατρος κ. Ελισάβετ Ευσταθίου στο paidiatros.com, ο συγγενής υποθυρεοειδισμός, που είναι κληρονομικός σε ένα ποσοστό 25% εφόσον και οι δύο γονείς είναι φορείς της ασθένειας και μεταφέρουν τα «κακά» αντισώματά τους στο βρέφος, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη νοημοσύνη του παιδιού και την ανάπτυξη του εγκεφάλου του τους 6 πρώτους μήνες της ζωής του, αν δεν διαγνωστεί εγκαίρως. Εφόσον οι γονείς είναι υποψιασμένοι, το παιδί πρέπει να υποβληθεί σε σχετικές εξετάσεις την δεύτερη με τέταρτη μέρα της ζωής του για να διαπιστωθεί αν πάσχει.
Εφόσον διαγνωστεί τόσο νωρίς, το παιδί θα πρέπει απλώς να λαμβάνει αγωγή με θυροξίνη είτε μέχρι το τρίτο έτος (σε κάποιες περιπτώσεις πρόκειται για παροδική διαταραχή) είτε για όλη του τη ζωή.
4. Πρόωρος τοκετός και χαμηλό βάρος μωρού
Οι ορμονικές διαταραχές, στις οποίες ανήκουν οι διαταραχές του θυροειδούς, ανάμεσα στις οποίες και η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες ενός πρόωρου τοκετού, δηλαδή πριν τις 37 εβδομάδες, με άμεση συνέπεια και το χαμηλό βάρος γέννησης, από 2,5 κιλά και κάτω. Για να υπάρχει σχετικός έλεγχος και να μειωθεί ο κίνδυνος για το παιδί, καλό θα είναι οι ορμονικές τιμές να ελέγχονται τακτικά κατά τη διάρκεια της κύησης.
5. Ταχυκαρδία στο έμβρυο και το νεογέννητο
Ένα ακόμα σύμπτωμα του υπερθυρεοειδισμού είναι η εμβρυική ταχυκαρδία, μία σοβαρή κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες στο παιδί ή να οδηγήσει ακόμα και σε εμβρυικό θάνατο. Δυστυχώς, η ταχυκαρδία μπορεί να «περάσει» και στο νεογέννητο και να το επιβαρύνει με άλλα προβλήματα όπως η καρδιακή ανεπάρκεια και η δυσκολία στην αναπνοή.
6. Αποκόλληση πλακούντα
Σύμφωνα με σχετική έρευνα, οι γυναίκες που χρειάστηκε να αφαιρέσουν τον θυρεοειδή αδένα ή που ακολούθησαν θεραπεία με ιώδιο πριν την εγκυμοσύνη, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ταλαιπωρηθούν από την αποκόλληση του πλακούντα, κατά την οποία τμήμα του πλακούντα αποχωρίζεται από τη μήτρα και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε αποβολή.
Οι ειδικοί συνιστούν ότι εφόσον γνωρίζετε ότι έχετε ήδη κάποια διαταραχή του θυρεοειδούς, θα πρέπει να απευθυνθείτε αμέσως στον ενδοκρινολόγο που σας παρακολουθεί, ο οποίος σε συνεργασία με τον γυναικολόγο θα συμφωνήσουν στην αγωγή που θα πρέπει να ακολουθήσετε. Ωστόσο, δεν θα πρέπει να ανησυχείτε! Εφόσον η κατάσταση είναι ελεγχόμενη και παρακολουθείστε στενά απ’ τον γιατρό σας, το πιθανότερο είναι ότι θα ξεπεράσετε όλα τα παραπάνω εμπόδια και θα φέρετε υγιές κανονικά το μωράκι σας στον κόσμο!
Ακόμα κι αν δεν έχετε διαγνωστεί με κάποιο πρόβλημα του θυρεοειδούς αλλά πιστεύετε ότι κάτι «τρέχει», δείτε σε παλαιότερο άρθρο μας τα σημάδια που θα πρέπει να σας υποψιάσουν, για να προλάβετε κάθε δυσάρεστη επιπλοκή πριν την εγκυμοσύνη.
