Τo Deep Web (ή Deepnet) είναι το «κρυφό» μέρος του δικτύου στο οποίο δεν έχει πρόσβαση ο μέσος χρήστης. Είναι μέχρι και 500 φορές μεγαλύτερο απ’ αυτό που βλέπουμε εμείς οι κοινοί θνητοί σερφάροντας με τις συνηθισμένες μηχανές αναζήτησης. Επομένως αυτό που βλέπουμε εμείς όταν κάνουμε τις διαδικτυακές μας βόλτες είναι, στην ουσία η κορυφή του παγόβουνου.
Το μεγαλύτερο μέρος του παγόβουνου, η παχιά βάση του, είναι κρυμμένο κάτω απ’ την επιφάνεια και αποτελεί τη Μέκκα των απανταχού παρανόμων: σε sites που απαιτούν εγγραφή και κωδικό πρόσβασης για να σου επιτρέψουν να περιηγηθείς σ΄ αυτά, θα δεις αγοραπωλησίες ναρκωτικών, πλαστών εγγράφων ή όπλων.
Εκεί, στο σκοτεινό, «μυστικό» ίντερνετ, ο περιηγητής θα βρει την ένδειξη CP –Child Pornography.
Το ηλεκτρονικό περιοδικό Cracked, δημοσίευσε πρόσφατα ένα ρεπορτάζ που μας έκανε ν’ ανατριχιάσουμε. Μία χρήστης, που για ευνόητους λόγους διατηρεί την ανωνυμία της, βούτηξε στα βαθιά νερά του Deep Web, διείσδυσε κρυφά στον διαδικτυακό κόσμο των παιδόφιλων με το ψευδώνυμο Pam και φέρνει στο φως τις λεπτομέρειες των παράνομων δραστηριοτήτων τους, του τρόπου που δρουν και των συνηθειών τους.
Ακολουθούν αποσπάσματα από το ρεπορτάζ με τίτλο «5 πράγματα που έμαθα διεισδύοντας στο Deep Web των παιδεραστών».
Οφείλουμε να προειδοποιήσουμε ότι οι πληροφορίες που ακολουθούν είναι για γερά στομάχια.
5. Εκεί, θα βρεις μια ολόκληρη «κοινότητα» παιδόφιλων
Για να καταφέρεις να μπεις στη σκοτεινή πλευρά του internet χρειάζεσαι ένα «κλειδι» κι αυτό είναι το Tor, «ένα δίκτυο από μηχανήματα εθελοντών που επιτρέπει την ανώνυμη περιήγηση στο διαδίκτυο», όπως διαβάζουμε στο difitallife.gr. Η Pam, για να αποκτήσει πρόσβαση στην «κοινότητα» των παιδεραστών χρησιμοποίησε αυτή την ανώνυμη «υπηρεσία» -η οποία, αξίζει να αναφερθεί, ότι (σαν από παγκόσμια φάρσα) ενώ χρησιμοποιείται σε μεγάλο βαθμό για παράνομες δραστηριότητες, φτιάχτηκε με τη βοήθεια της αμερικανικής κυβέρνησης.
Μόλις η Pam μπήκε στο Deep Web ξεκίνησε να ψάχνει υλικό με τον ίδιο τρόπο που θα έψαχνε ένας παιδόφιλος: ξεκίνησε την αναζήτησή της στην αντίστοιχη Wikipedia των παιδεραστών που όχι μόνο υπάρχει, αλλά έχει το εφιαλτικό όνομα Hard Candy.
Για να αποκτήσεις πρόσβαση σε κάποιο από τα site με το σκληρό πορνογραφικό υλικό, πρέπει να πείσεις τους διαχειριστές και τους χρήστες ότι είσαι ένας απ’ αυτούς ή ότι έχεις κάποια διασύνδεση. «Αν δεν τους δίνεις ένα link παιδικής πορνογραφίας κάθε 10 λεπτά, δεν σε δέχονται», γράφει η Pam και συνεχίζει «Υπάρχουν forum που δεν επιτρέπουν την πρόσβαση, παρά μόνο σε χρήστες που έχουν δικό τους υλικό παιδικής πορνογραφίας! Δεν τόλμησα καν να το ψάξω.»
Η Pam κατάφερε να γίνει μέλος σε σελίδες και forum, και –όπως αναφέρει- τότε ξεκίνησε μια περίοδος παράνοιας που διήρκησε 6 μήνες. «Κάθε φορά που χτυπούσε το κουδούνι, φοβόμουν ότι ήταν το FBI που με εντόπισε και ότι πρέπει να αποδείξω ότι είμαι ερευνήτρια.»
Ξέρετε ποιο είναι το πιο τρομακτικό; Ότι το FBI δεν χτύπησε το κουδούνι ποτέ.
4. Τα «στρατόπεδα» των παιδόφιλων
Κι όμως τα αποτελέσματα της εξάμηνης έρευνας της Pam δείχνουν ότι υπάρχουν πολλοί παιδόφιλοι εκεί έξω που δεν θέλουν να κακοποιήσουν κανένα παιδί και μισούν την ερωτική ορμή που νιώθουν γι' αυτά.
Στο 7axxn, σελίδα με περισσότερους από 90.000 εγγεγραμμένους χρήστες, η Pam βρήκε μια ολόκληρη κοινότητα παιδεραστών που… προτιμούν ξεκάθαρα τον βιασμό και την κακοποίηση, από τη συναινετική συνεύρεση. Για την ακρίβεια, εκτός από τον μεγάλο όγκο πορνογραφικού υλικού, στο site αυτό είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς οι συζητήσεις και οι δημοσκοπήσεις μεταξύ των χρηστών, με «ερωτήματα» όπως «Τι γνώμη έχετε για το hurtcore είδος στην παιδική πορνογραφία;» (για το είδος δηλαδή του σκληρού υλικού που περιλαμβάνει έξτρα βία). Αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως βλέπετε και στην παρακάτω φωτογραφία, το 40% απάντησε «love it!».
Μπαίνοντας στον κόσμο των παιδόφιλων θα δει κανείς δυο κατηγορίες: εκείνους που έχουν λίγο-πολύ συμβιβαστεί με το γεγονός ότι έχουν κακοποιήσει σεξουαλικά αθώα θύματα ανίκανα να δώσουν οποιουδήποτε είδους συγκατάθεση κι εκείνους που θεωρούν τους εαυτούς τους «εραστές» (lovers) των παιδιών και επιμένουν ότι η σχέση τους με ένα παιδί νηπιαγωγείου ήταν μια σχέση «αμοιβαία σεξουαλική».
Και κάπου εδώ, θέλουμε να καταθέσουμε ότι το στομάχι μας έχει δεθεί κόμπος κι ότι το ανθρώπινο είδος δεν σταματά ποτέ να σε κάνει να θες να κάνεις εμετό.
3. Για κάποιους είναι «οικογενειακή επιχείρηση»
Κι εκεί που νομίζεις ότι τα ‘χεις δει όλα, ότι ο κόσμος είναι πιο μαύρος, κακός, σιχαμένος και σκοτεινός κι από τον χειρότερο εφιάλτη σου, μαθαίνεις ότι υπάρχουν χρήστες στο Deep Web που φτιάχνουν και ανεβάζουν πορνογραφικά βίντεο με πρωταγωνιστές τα παιδιά τους.
Ναι, και μαμάδες.
Μία γυναίκα-μέλος του 7axxn, ισχυρίζεται ότι στα βίντεο που παρέχει στην «κοινότητα» των παιδόφιλων πρωταγωνιστούν τα 3 παιδιά της. Η ίδια λέει πως κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον πατέρα της ως παιδί και… το απόλαυσε, επομένως εξελίχθηκε σε μια παιδόφιλο υπερήφανη για την ταυτότητά της! Έψαξε, βρήκε και παντρεύτηκε έναν άντρα με την ίδια διαστροφή. Τρεις μήνες αργότερα παντρεύτηκαν και αμέσως θέσπισαν τους παρακάτω κανόνες:
-Aπαγορεύεται η σεξουαλική επαφή πριν τα 5 έτη.
-Αν κάτι τα κάνει να νιώθουν άβολα, το σταματάμε (μπορούν ΠΑΝΤΑ να πουν «όχι»).
-Απαγορεύεται η σωματική τιμωρία.
-Το σεξ ή η αποχή από το σεξ δεν μπορεί ποτέ να χρησιμοποιηθεί ως τιμωρία.
-Ποτέ δεν λέμε ψέματα στα παιδιά μας.
-Μηδέν λογοκρισία κάθε είδους.
Η «μαμά» αυτή παραδέχεται ότι παραβίασε τον Κανόνα Νούμερο 1 όταν η πρώτη της κόρη γεννήθηκε -κι εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο να προσθέσουμε.
Αν αναρωτιέστε πώς καταφέρνουν να ξεφύγουν από τον νόμο αυτοί οι άνθρωποι, είναι επειδή…
2. Οι παιδόφιλοι έχουν το «εγχειρίδιό» τους
Ναι, σύμφωνα με την πολύμηνη έρευνα της Pam, υπάρχει «Οδηγός των Παιδόφιλων» σε μορφή PDF ή .doc και περιλαμβάνει «εξηγήσεις» και δικαιολογίες για το φαινόμενο της παιδοφιλίας, γεγονός που εξηγεί γιατί τόσοι παιδόφιλοι καταλήγουν να χρησιμοποιούν περίπου τις ίδιες φράσεις. Μεταξύ άλλων, το «εγχειρίδιο» δίνει συμβουλές και tips ασφάλειας για τους αγοραστές παιδικής πορνογραφίας αλλά και πλήρεις οδηγίες για… το πώς να κάνουν σεξ με ένα παιδί, αλλά και το πώς να το κρατήσουν κρυφό.
1. Ξέρουν καλά να διατηρούν την ανωνυμία τους
Αν έχετε καρδιά κι αισθήματα, η ανάγνωση αυτού του κειμένου ήταν για σας ένας Γολγοθάς. Φανταστείτε, λοιπόν, πώς ένιωσε η «μυστική πράκτορας» που περιπλανήθηκε στο πιο σκοτεινό πορνογραφικό δίκτυο που μπορεί κανείς να φανταστεί.
Κάποια στιγμή, η Pam ανακάλυψε ένα… tip για τον καλύτερο τρόπο να ναρκώσεις ένα παιδί. «Τα ναρκωτικά κάνουν θαύματα. Ηρεμούν πολύ και χαλαρώνουν τους μύες… Παρεμπιπτόντως, μόνο τα κουράζουν και τα ρίχνουν σε βαθύ ύπνο. Δεν είναι καλή επιλογή για όσα (παιδιά) κοιμούνται ελαφριά, εκτός κι αν τα συνδυάσεις με αλκοόλ. Προσέξτε!».
«Ήθελα να εντοπίσω αυτούς τους ανθρώπους», γράφει η Pam. «Έψαξα όσο πιο πολύ μπορούσα για οποιοδήποτε στοιχείο… Δεν βρήκα τίποτα. Αυτοί οι άνθρωποι… μιλάνε τόσο ανοιχτά για το τι θέλουν να κάνουν σε παιδιά και, ταυτόχρονα, είναι τόσο προσεκτικοί στο να μην πουν τίποτα που να μαρτυρήσει το πού βρίσκονται.»
Νομίζεις ότι τα έχεις ακούσει όλα, θαρρείς πως το ανθρώπινο είδος σε έχει απογοητεύσει με όσα μέσα έχει και μετά διαβάζεις τα παραπάνω. Και ίσως χειρότερο κι απ’ τη μαμά που βιντεοσκοπεί τον βιασμό των παιδιών της, να είναι το γεγονός ότι κανείς, ποτέ δεν χτύπησε το κουδούνι της Pam. Ούτε ένας τόσος δα αστυνομικός.
