5 μαθήματα ζωής που κάθε γονιός πρέπει να δώσει στο παιδί του

5 μαθήματα ζωής που κάθε γονιός πρέπει να δώσει στο παιδί του

Όλοι οι γονείς αγωνιούν για το πώς θα εξελιχθεί ο άνθρωπος που με κόπο μεγαλώνουν. Αγωνιούν και βάζουν τα δυνατά τους να εμφυσήσουν στα παιδιά τους τις αξίες που θεωρούν σημαντικότερες, για να γίνουν ενήλικες με ώριμη σκέψη, υπεύθυνοι, ισορροπημένοι, που στέκουν γερά στα πόδια τους και αγαπούν τον εαυτό τους και τους συνανθρώπους τους. Ακολουθούν πέντε μαθήματα ζωής, που κάθε γονιός πρέπει να προσπαθήσει να διδάξει στα παιδιά του.

«Είσαι αυτός που είσαι και μπορείς να γίνεις ό,τι θέλεις»

Ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα που πρέπει να δώσει ένας γονιός στο παιδί του, είναι το να μάθει να αγαπά και να σέβεται τον εαυτό του. Αγαπώντας πάντα, στηρίζοντας και δίνοντας όλη τους την πρόσοχη στις ανάγκες τους παιδιού τους, οι γονείς μπορούν να μεγαλώσουν έναν άνθρωπο με αυτοπεποίθηση, που δεν φοβάται να εκφραστεί και που νιώθει άνετα με τον εαυτό του -από μέσα και απ΄έξω. 

Ταυτόχρονα, με τη διαρκή στήριξη και την ενθάρρυνση, οι γονείς «διδάσκουν» τα παιδιά τους ότι μπορούν να γίνουν ό,τι θέλουν. Η αγάπη και η φροντίδα μπορούν να δώσουν φτερά στο παιδί για να πετάξει όπου αυτό θέλει -ο κόσμος, όταν είσαι ακόμη μικρός, είναι όλος δικός σου.

«Είσαι υπεύθυνος για τις επιλογές και τις πράξεις σου»

Δεν είναι λίγοι οι γονείς -και, ιδίως, ας μην κρυβόμαστε: δεν είναι λίγες οι μαμάδες- που λειτουργούν περιοριστικά και υπερπροστατευτικά εξαιτίας της αγωνίας και των ανησυχιών τους. Ωστόσο, μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλάβει, κι ας μην έχει πτυχία Ψυχολογίας, ότι μ' αυτό τον τρόπο αναθρέφονται άνθρωποι που δεν έχουν την ευθύνη των πράξεών τους. Ανάμεσα λοιπόν στις τόσες υποχρεώσεις των γονιών, βρίσκεται κι αυτή του ελέγχου του ενστίκτου τους που τους σπρώχνει στο να αναλαμβάνουν οι ίδιοι τις ευθύνες των παιδιών τους, ούτως ώστε να μεγαλώσουν έναν ενήλικα ώριμο, έντιμο και υπεύθυνο που ξέρει ότι μπορεί να είναι ελεύθερος να κάνει όποια επιλογή θέλει, αλλά δεν είναι ελεύθερος να αγνοήσει τις συνέπειες αυτής της επιλογής. 

«Κανείς δεν θέλει να είναι κακός»

Αναρωτιόμαστε: υπάρχει άνθρωπος που να ζει ευτυχισμένος,ενώ ταυτόχρονα είναι κακεντρεχής και καχύποπτος απέναντι στους συνανθρώπους του; Το φάρμακο της ευτυχίας βρίσκεται στο να μπορείς να συγχωρείς, να ξεχνάς, να μην δηλητηριάζεσαι. Οι ενήλικες που κουτσομπολεύουν, που καταδικάζουν και κουνούν το δάχτυλο που κρίνουν ζώντες και νεκρούς είναι φυσικό να μεγαλώσουν παιδιά που θα έχουν την ίδια αντιπάθεια απέναντι στο ανθρώπινο είδος -παιδια δηλαδή με ανασφάλειες και πολύ σκοτάδι. Διδάξτε στο παιδί σας ότι οι άνθρωποι είναι απ' τη φύση τους καλοί. Ότι κανείς δεν θέλει να είναι κακός και ακόμη και ο πιο περίεργος, ο πιο στριμμένος και αντιπαθής έχει κάποιους πολύ καλούς λόγους που έγινε έτσι.

Ας προσπαθήσουμε να μεγαλώσουμε ανθρώπους που αγαπούν τον εαυτό τους και τους γύρω τους -ανθρώπους με ενσυναίσθηση και διάθεση για κατανόηση. 

«Η βία δεν είναι ποτέ η λύση και δεν είναι ποτέ ανεκτή!»

Να και κάτι που μπορείτε να μάθετε στο παιδί αξιωματικά -δηλαδή, χωρίς πολλές εξηγήσεις και αναλυσεις. Το μήνημα είναι ένα: το σώμα σου, σου ανήκει και κανείς δεν μπορεί να επέμβει σε αυτό με τρόπο που εσύ δεν θέλεις και αντίστοιχα, το ίδιο ισχύει για κάθε άνθρωπο. Δεν επιτρέπεται να ασκούμε οποιουδήποτε τύπου βία και δεν επιτρέπουμε ποτέ και σε κανέναν -ακόμη και αν τον αγαπάμε- να γίνει βίαιος απέναντί μας. Το να διδάξουμε τα παιδιά μας ότι η ελευθερία τους τελειώνει εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των συνανθρώπων τους είναι η ελάχιστη συμβολή μας στη διαμόρφωση ενός ανθρώπου ισορροπημένου.

«Τα χρήματα και τα υλικά αγαθά θα διευκολύνουν τη ζωή σου -δεν θα την γεμίσουν»

Αυτή η «διδαχή» θα μπορούσε να «πηγαίνει πακέτο» με το ότι το μυαλό μας είναι το πολυτιμότερο όπλο και εργαλείο που διαθέτουμε. Είναι δύσκολο στις μέρες μας να κατορθώσει ένας γονιός να περάσει στο παιδί το απλό και παροδιασοκό μήνυμα «τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία», τη στιγμή που η έλλειψή τους δημιουργεί στις περισσότερες οικογένειες από γκρίνια και δυσκολίες μέχρι... πείνα. Μπορούν όμως οι γονείς να υπενθυμίζουν τακτικά με το χαμόγελό τους, όλες τις ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές που το μόνο υλικό αγαθό που χρειάστηκαν ήταν, ας πούμε, μια μπάλα.

v