Τι κάνουν λοιπόν οι μαμάδες που δεν δουλεύουν; Μετακινούνται από καναπέ σε κρεβάτι με καφέ/ περιοδικά/ σνακς/ κοκτέιλ με ομπρελίτσες; Καλλωπίζονται ακατάπαυστα μπροστά στον καθρέφτη; Βαριούνται θανάσιμα ;
Όχι, δεν βαριούνται. Αντιθέτως, πνίγονται στη δουλειά. Και, δηλαδή, τι κάνουν; Κάνουν δουλειές, που σύμφωνα με μελέτη, θα έπρεπε να αμείβεται με 82 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο. Δηλαδή, τι κάνει όλη μέρα μια μαμά που δεν εργάζεται;
Κάνει όλη τη φασίνα
Δεν εργάζεται, δεν είναι πλούσια, κι έτσι δεν δικαιολογείται οικιακή βοηθός –εκτός ίσως από μερικές φορές το μήνα «για τα χοντρά». Αυτό σημαίνει ότι τζάμια, χαλιά, γενική στο μπάνιο και άλλες τέτοιες δουλειές που μια μαμά που δουλεύει δεν προλαβαίνει ούτε γι’ αστείο να κάνει, για τη γυναίκα που δεν εργάζεται είναι καθημερινότητα. Γι’ αυτό τα χέρια της είναι συνήθως ξηρά –χλωρίνες, καθαριστικά, νερά.
Έχει τα πιο απαιτητικά αφεντικά του κόσμου
Κάθε φορά που μια εργαζόμενη μαμά παραπονιέται για το δύστροπο αφεντικό της, ένα πιτσιρίκι γελάει διαβολικά. Οι μαμάδες που «όλη μέρα κάθονται στο σπίτι» έχουν για προϊστάμενο ένα χαριτωμένο, απαιτητικό, γκρινιάρικο ανθρωπάκι που θέλει να παίξει, να φάει επιτέλους corn flakes, να ζωγραφίσουν τουλάχιστον τέσσερα κάστρα με ιππότες και να πάνε στις κούνιες.
Και όλα αυτά, τα θέλει τώρα. Ή μάλλον όχι, τα θέλει… χτες. Η πιο αγχωτική προθεσμία για δουλειά μπορεί άνετα να συγκριθεί με ένα νήπιο που κυλιέται στο πάτωμα και γοερά λέει «Θέεεελω» ή «Αφού υποσχέεεθηκεεεες».
Επιπλέον μια μαμά που δεν εργάζεται έχει σοβαρές πιθανότητες να έχει «πάνω απ’ το κεφάλι της» περισσότερους από έναν εργοδότες.
Παιχνίδια, πολλά παιχνίδια
Η ημέρα μιας μαμάς που δεν εργάζεται, περιλαμβάνει άπειρο παιχνίδι –ειδικά αν το παιδί είναι ακόμη μικρό και δεν έχει αρχίσει να κάνει βήματα προς την αυτονομία. Θα παίξει κούκλες , κρυφτό και μπάλα, θα χοροπηδήξει στο κρεβάτι, θα κυνηγήσει δεκάδες φορές το μωρό στο διάδρομο (κι αυτό κάθε που του λέει «Σ’ έπιασα!», θα ξεκαρδίζεται).
Και όταν η-τι-κάνεις-όλη-μέρα μαμά δεν παίζει, τότε μαζεύει παιχνίδια. Από το πάτωμα, από τα κρεβάτια, πίσω απ’ τους καναπέδες, πάνω απ’ τη στέγη. Εκατομμύρια παιχνίδια («Γιατί έχουμε τόσα παιχνίδια;») και δισεκατομμύρια τουβλάκια και τρισεκατομμύρια αυτοκινητάκια.
Κάνει 32 δουλειές ταυτόχρονα
Με τον ώμο στηρίζει το ακουστικό στ’ αυτί της και μουρμίζει «ναι, ναι» στη μαμά/ πεθερά/ τραπεζικό/ τηλεφωνήτρια που φλυαρεί. Ταυτόχρονα, δοκιμάζει στον καρπό της τη θερμοκρασία του γάλατος του μωρού και με επιδεξιότητα νίντζα κουνάει με το πόδι το ριλάξ, μήπως και το μωρό σταματήσει να κλαίει.
Χαλαρές βόλτες για ψώνια (δεν κάνει)
Είναι ωραία, σκέφτεστε ίσως, να έχεις όλη την ημέρα δικιά σου. Να ξυπνάς ό,τι ώρα θες και με την άνεση σου να κάνεις τα ψώνια σου παρέα με το παιδί. Δεν είναι αυτή όμως η καθημερινότητα μιας μαμάς που μένει σπίτι. Αντίθετα, ξυπνάει όταν το παιδί ξυπνήσει (δηλαδή απ' το άγριο χάραμα) και ακολουθεί πιστά τις ανάγκες και το πρόγραμμά του. Μια μητέρα που εργάζεται ίσως πεταχτεί στο σούπερ μάρκετ στα γρήγορα, μετά τη δουλειά. Η μαμά που ζει όλη τη μέρα με το παιδί της -και που δεν έχει καμία βοήθεια- θα το ντύσει, θα το βάλει στο καρότσι, θα κάνει τη διαδρομή στα κακοτράχαλα πεζοδρόμια μέχρι το σούπερ μάρκετ, θα διαχειριστεί τα παράπονα και τα «θέλω να πάρουμε παγωτό» του παιδιού και, τελικά, εξαντλημένη και φορτωμένη θα πάρει το δρόμο του γυρισμού.
Όχι, δεν είναι κόλαση, αλλά σίγουρα δεν είναι ο παράδεισος που κάποιοι φαντάζονται.
Ησυχία, ξεκούραση και ιδιωτικότητα
Ενώ κάποιοι σκίζονται στη δουλειά, άλλοι κάνουν τη ζωή τους άνετοι στο σπιτάκι τους. Μπα. Το να μένεις 24 ώρες το 24ωρο με τα παιδιά σου σημαίνει ότι 24ώρες το 24ωρο τρέχεις και δεν φτάνεις. Ο μεσημεριανός τους ύπνος -όταν είναι ακόμη μικρά και κοιμούνται το μεσημέρι- είναι ίσως η μόνη όαση. Και, μπορεί η κάθε μαμά να απολαμβάνει και να χαίρεται το χρόνο που περνάει με τα παιδιά της (όσο ακόμη είναι μικρά και τον χαίρονται κι εκείνα), αλλά ποιος θέλει να πηγαίνει στην τουαλέτα με κοινό;
Μερικές μαμάδες που δουλεύουν, ανυπομονούν να πάνε στη δουλειά
Εννοείται πώς οι μαμάδες που δουλεύουν, περνούν δύσκολες ώρες όταν πρέπει να αποχωριστούν το παιδί τους. Και, εννοείται, πώς το να περνάς τη μισή σου μέρα χωριστά απ' το παιδί σου προκαλεί άγχος ή ενοχές ή απλά... σου λείπει. Όμως είναι γεγονός ότι η δουλειά είναι ανάσα. Προσφέρει αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία και -ειδικά αν έχει κανείς την τύχη να μην είναι πολύωρη- μπορεί να φτιάξει τη διάθεση και να κάνει τη μαμά πιο ισορροπημένη.
Δεν θέλουμε επουδενί να βάλουμε λάδι στη φωτιά της ανούσιας διαμάχης μεταξύ εργαζόμενων μαμάδων και μαμάδων που μένουν σπίτι. Πρέπει απλώς να υπογραμμιστεί ότι μια μαμά που περνάει όλη της μέρα με το μωρό της, δεν κάνει απαραίτητα ζωή χαρισάμενη. Τρέχει, αγχώνεται, επικοινωνεί λίγο με ενήλικες, εργάζεται σκληρά για να «φέρει βόλτα» το σπίτι και, όχι, δεν βαριέται, δεν κάθεται όλη μέρα, δεν κάνει διακοπές.
Κάνει τη μαμά. Κι αυτή είναι μια δουλειά που πληρώνεται με πολλή αγάπη, αλλά είναι μια δύσκολη δουλειά.
