Το ότι ο αριθμός των κιλών σας είναι πεισματάρικα αμετακίνητος, παρά το ότι κόψατε τα παγωτά ή το βραδινό, ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι εστιάζετε τις προσπάθειές σας στον περιορισμό των θερμίδων και μόνο. Ο ύπουλος λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να χάσουν βάρος είναι το χρόνιο, σιωπηλό πρήξιμο των λιποκυττάρων, λέει η Lori Shemek, Διδάκτωρ και συγγραφέας. «Όσο πιο «φουσκωμένα» λιποκύτταρα έχει κανείς τόσο πιο εύκολα παίρνει βάρος, αφού εμποδίζουν τις ορμόνες που βοηθούν στην απώλεια βάρους να λειτουργήσουν σωστά», γράφει η Shemek.
Aκολουθούν μερικές ύπουλες αιτίες που μπορεί να σας απομακρύνουν από το στόχο σας.
1. Για όλα φταίνε οι ορμόνες
Τα λιποκύτταρα παράγουν λεπτίνη, μια ορμόνη που ειδοποιεί τον οργανισμό ότι έχει καταναλώσει όσο φαγητό χρειάζεται (σε πολλούς από ‘μας η ορμόνη αυτή είναι μάλλον… χαλασμένη). «Όταν ο αριθμός των λιποκυττάρων ενός οργανισμού είναι μεγάλος –όπως συμβαίνει στους υπέρβαρους οργανισμούς- υπερεκκρίνεται λεπτίνη», εξηγεί η Δρ. Shemek. Και, αφού η λεπτίνη, όπως είπαμε, είναι η ορμόνη που λέει στον οργανισμό μας «Σταμάτα να τρως! Έχεις χορτάσει» θα ήταν λογικό, εφ’ όσον υπερεκκρίνεται, να προκαλεί διαρκή κορεσμό και, άρα, να αδυνατίζει.
Αντίθετα, όμως στην περίπτωση ενός παχύσαρκου οργανισμού οι αισθητήρες της λεπτίνης υπερφορτώνονται και απορρυθμίζονται, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να αδυνατεί να λάβει το μήνυμα του κορεσμού. Έτσι, το λίπος συσσωρεύεται, ο μεταβολισμός επιβραδύνεται και, τελικά, το υπέρβαρο άτομο συνεχίζει να τρώει περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται, αφού οι ορμόνες του δεν το ειδοποιούν ότι έχει χορτάσει.
2. Το άγχος είναι παχυντικό
Λογικά έχετε ήδη υπ’ όψη σας -γνωστικά ή εμπειρικά- ότι το στρες ανοίγει την όρεξη. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι το άγχος μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τον μεταβολισμό σας. Όπως εξηγεί η Shemek, ένας άνθρωπος που ταλαιπωρείται από χρόνιο στρες, διαταράσσει τη λειτουργία των επινεφριδίων -αδένων που βοηθούν στο να μετατραπούν τα λίπη και οι πρωτεΐνες σε γλυκόζη. Έτσι, το σώμα αντί να μετατρέπει το λίπος σε καύσιμο, το αποθηκεύει.
Ο τρόπος να αναστραφεί αυτό το ντόμινο αντιδράσεων (άγχος-διαταραχή λειτουργίας επινεφριδίων-κακός μεταβολισμός) είναι ο οργανισμός να απελευθερώσει στο αίμα περισσότερες «θετικές» ορμόνες, όπως σεροτονίνη και ντοπαμίνη. Η μαύρη σοκολάτα, τα αυγά, η γαλοπούλα και τα κεράσια είναι μερικές από τις τροφές που μπορούν να βοηθήσουν στην παραγωγή ορμονών «καλής διάθεσης», που είναι κρίσιμης σημασίας για έναν υγιή μεταβολισμό.
3. Λιμοκτονείτε για να αδυνατίσετε
«Αφού δεν τρώω πολύ, γιατί παχαίνω;». Ακριβώς επειδή δεν τρώτε πολύ, είναι η απάντηση των ειδικών. Η τακτική του ενός και μόνο γεύματος ανά ημέρα, για να μειωθούν οι θερμίδες είναι ξεκάθαρα λάθος τακτική απώλειας βάρους. Για να ενεργοποιηθεί ο μεταβολισμός και να λειτουργήσει σωστά, χρειάζεται πολλά, μικρά γεύματα.
Τρώγοντας μια-δυο φορές την ημέρα, κάνετε τον οργανισμό σας να… ανησυχεί για την ακεραιότητα της υγείας του κι έτσι, κάνει τα πάντα για να συντηρηθεί «αποθηκεύοντας» λίπος. Αντίθετα, τρώγοντας πέντε με έξι μικρότερα γεύματα ανά ημέρα, κρατάτε το μεταβολισμό σας σε επιφυλακή και καίτε περισσότερο λίπος.
4. Υποθυρεοειδισμός
Ένας άνθρωπος που πάσχει από υποθυροειδισμό, θα δυσκολευτεί να χάσει βάρος ακόμη κι αν κάνει την αυστηρότερη δίαιτα. Η ορμονική αυτή διαταραχή παρατηρείται κυρίως στις γυναίκες και επηρεάζει την έκκριση μιας ορμόνης, της ιωδοθυρονίνης, που παράγεται στον θυρεοειδή αδένα. Η ιωδοθυρονίνη «δραστηριοποιεί» τα τριγλυκερίδια για να μπορέσει ο οργανισμός να τα χρησιμοποιήσει ως πηγή ενέργειας. Όταν η ορμόνη αυτή εκκρίνεται σε χαμηλότερα από το φυσιολογικό επίπεδα, η απώλεια λίπους γίνεται ακόμη πιο δύσκολη.
5. Οι αδικίες της ζωής
Αδικία Νο1: Κληρονομικότητα
Ο αριθμός των λιποκυττάρων του οργανισμού, καθώς και το μέγεθός τους ορίζεται και σταθεροποιείται κατά την παιδική ηλικία. Επομένως, αν κάποιος μικρός ήταν αδύνατος μεγαλώνοντας πάχυνε, θα χάσει πολύ πιο εύκολα βάρος από κάποιον που είναι παχύσαρκος από παιδί.
Αδικία Νο2: Φύλο
Ναι, είναι αλήθεια. Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι οι γυναίκες παχαίνουν χαρακτηριστικά ευκολότερα από τους άντρες, αφού έχουν την φυσική τάση, λόγω εγκυμοσύνης, να παράγουν περισσότερο λίπος.
Παλιοζωή, παλιόκοσμος και παλιοκοινωνία –ας κλείσουμε μ’ αυτό.
Ακόμα...
Ένας περιβαλλοντικός παράγοντας-έκπληξη
Σύμφωνα με τον Mark Hyman, διευθυντή της Κεντρικής Κλινικής του Κλίβελαντ, οι περιβαλλοντικές τοξίνες μπορεί να «χαλάσουν» τον μεταβολισμό. «Η έκθεση σε τοξική μούχλα, είναι μείζον ζήτημα υγείας που ανησυχεί πολλούς επιστήμονες και μπορεί να πείσει τον οργανισμό να φτιάξει αντισώματα κατά του ίδιου του, του νευρικού και εγκεφαλικού ιστού», γράφει ο γιατρός.
Ασθενής του Μ. Hyman είχε εν αγνοία της εκτεθεί σε τοξική μούχλα για εκτενές χρονικό διάστημα και ανακάλυψε ότι το σώμα της παρήγαγε αντισώματα κατά του… εαυτού του για να προστατευτεί από τον τοξικό εισβολέα. «Ο χρόνιος αυτός αγώνας του οργανισμού, αύξησε το στρες, προκάλεσε προβλήματα στο συκώτι της και την οδήγησε στην αύξηση βάρους, επειδή τα κέντρα ελέγχου του βάρους του εγκεφάλου της υπέστησαν ζημιές!», εξηγεί ο γιατρός (και μας αγχώνει!).
