Λυπάμαι πολύ για την δοκιμασία που περνάτε και για την οδυνηρή αυτή κατάσταση στην ζωή σας. Να δούμε όμως ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστείτε αυτήν την συνθήκη για να είναι όσο πιο ολοκληρωμένη για τον γιο σας.
Αρχικά θα χρειάζεται το παιδί να βλέπει εσάς κάθε μέρα ακόμη κι αν είναι για μια ώρα. Προτιμότερο είναι να πηγαίνετε εσείς στο σπίτι των γονέων σας. Θα εξηγήσετε ότι ο μπαμπάς είναι άρρωστος και ότι χρειάζεται να μένετε μαζί του για να τον φροντίσετε και πως μια μέρα ο μπαμπάς θα πάει στον ουρανό -κοντά στον Θεούλη (αν έχετε πίστη) και πως θα σας βλέπει από ψηλά. Αφού το συζητήσετε αυτό μαζί του και ακούσετε τις απορίες του και το συναίσθημά του δώστε του μια με δυο μέρες κι ύστερα ρωτήστε τον αν θέλει να δει τον μπαμπά. Αν θέλει πηγαίνετε τον να συναντήσει τον μπαμπά του, αν όχι μην επιμείνετε.
Λυπάμαι που το γράφω αυτό αλλά στην κηδεία μην επιτρέψετε να παρευρεθεί ο γιος σας. Προστατέψτε τον από όλο το βαρύ ιεροτελετουργικό. Μαύρα ή σκούρα ρούχα μην φορέσετε πάνω από 40 μέρες. Θα χρειαστεί να δώσετε πολύ χρόνο στον γιο σας να σας μιλήσει για τα συναισθήματα του, να επεξεργαστεί την απώλεια και να κατανοήσει πώς άλλαξε η ζωή σας.
Ό,τι χρειαστείτε παρακαλώ μην διστάσετε να ξαναγράψετε. Καλή δύναμη.
* Η Μαρία Σαράντη είναι Κλινική Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια.