Το 2009, ο 11χρονος αμερικανός Carl Walker-Hoover, μαθητής και αθλητής, κρεμάστηκε έξω από το δωμάτιό του με ένα καλώδιο. Ο λόγος; Είχε πολλές φορές παραπονεθεί ότι έχει πέσει θύμα bullying στο σχολείο του επειδή όλοι έλεγαν ότι είναι gay. Η μαμά του είχε κάνει ό,τι μπορούσε: Τον υποστήριζε και τον ανακούφιζε κάθε φορά που επέστρεφε από το σχολείο κλαμένος. Μίλησε με τους υπεύθυνους του σχολείου του παιδιού, οι οποίοι την καθησύχασαν ότι θα επενέβαιναν σε επόμενο περιστατικό επίθεσης κατά του Carl. Ωστόσο, η ζημιά στην ψυχούλα του παιδιού είχε ήδη γίνει και λίγους μήνες μετά βρέθηκε νεκρός.
Ο Carl δεν είναι το μοναδικό αγόρι που έχει αυτοκτονήσει επειδή δεν άντεξε στην κατακραυγή του κοινωνικού συνόλου για τις προτιμήσεις του. Αμέτρητα παιδιά έχουν χάσει την ζωή τους, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα –κι ας μην έχει γίνει ευρέως γνωστό. Μάλιστα, πολλά από αυτά τα παιδιά δεν είχαν καν μιλήσει στους γονείς τους για την περιθωριοποίηση που αντιμετώπιζαν, ίσως γιατί και τα ίδια δεν ήξεραν καλά-καλά τι ακριβώς συμβαίνει με την σεξουαλικότητά τους. Φανταστείτε, λοιπόν, πόση πίεση πρέπει να ένιωθαν τα παιδιά αυτά από το περιβάλλον τους.
Για την ακρίβεια, σύμφωνα με μελέτη του Trevor Project, ενός αμερικανικού οργανισμού που διαθέτει γραμμή 24ωρης υποστήριξης για ομοφυλόφιλα παιδιά, οι πιθανότητες να αυτοκτονήσει ένας έφηβος με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις, από έναν ετεροφυλόφιλο είναι 4 φορές περισσότερες! Ακόμα χειρότερα, σχεδόν διπλάσια είναι τα ποσοστά αυτοκτονιών για τα παιδιά που αποκαλύπτουν στην οικογένειά τους ότι είναι gay και η οικογένεια τα απορρίπτει.
Οι περισσότεροι από εσάς ίσως σκεφτείτε αυτή τη στιγμή ότι είναι καλύτερα να μην ξέρετε τίποτα για τις σεξουαλικές προτιμήσεις του παιδιού σας -ειδικά αν διαφέρουν από αυτές των περισσότερων- ή ότι το παιδί σας είναι ακόμα πολύ μικρό για να έχετε τέτοιους προβληματισμούς. Ωστόσο, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν οι παιδίατροι και οι παιδοψυχολόγοι, ήδη από 9 ετών τα παιδιά ξεκινούν να ερωτεύονται ή να νιώθουν σεξουαλική έλξη για άλλα άτομα. Μέχρι τα 12-14, συνήθως έχουν καταλήξει στις προτιμήσεις τους -χωρίς, βέβαια, αυτό να αποτελεί κανόνα. Ίσως, λοιπόν, να μην είναι πολύ νωρίς για να σκεφτείτε την πιθανότητα το παιδί σας να είναι gay και κυρίως να προσπαθήσετε να μπείτε στην θέση του, να καταλάβετε πώς μπορεί να νιώθει και να σκέφτεται. Γιατί η δική σας στάση θα παίξει σπουδαίο ρόλο στη μετέπειτα ζωή του.
Αξίζει δε να αναφέρουμε, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics, ότι τα ομοφυλόφιλα παιδιά από ιδιαίτερα απορριπτικές οικογένειες, έχουν 6 φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν κατάθλιψη μεγαλώνοντας, και 5 φορές περισσότερες πιθανότητες να υποκύψουν στα ναρκωτικά ή στο σεξ χωρίς προφυλάξεις, συγκριτικά με τα ομοφυλόφιλα παιδιά που έγιναν αμέσως αποδεκτά από τους γονείς τους. Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν δεν χαίρεστε με το γεγονός ότι παιδί σας μπορεί να είναι gay, το να βρείτε τον τρόπο να το αποδεχτείτε και να το αγαπήσετε είναι το εισιτήριο για να το κρατήσετε ασφαλές αργότερα στην ζωή του. Στο μεταξύ, καλό είναι να γνωρίζετε τα παρακάτω...
Συμπεριφορές που σημαίνουν ή δεν σημαίνουν κάτι
Πλησιάζουν οι Απόκριες και ο 6χρονος γιος σας δηλώνει ότι θέλει να ντυθεί Χιονάτη, όπως η μεγάλη του αδερφή. Μπορεί αυτό να είναι σημάδι ότι είναι gay; «Σε καμία περίπτωση», λέει ο J. Michael Bailey, καθηγητής ψυχολογίας στο Northwestern University. «Δεν είναι περίεργο για αγόρια και κορίτσια να προσποιούνται περιστασιακά ότι ανήκουν στο αντίθετο φύλο, ειδικά όταν έχουν μεγαλύτερο αδελφάκι αντίθετου φύλου, το οποίο παίζει διασκεδαστικά παιχνίδια με φίλους του ίδιου φύλου» (π.χ. αν ο γιος σας έχει μεγαλύτερη αδελφή που συνηθίζει με τις φίλες της να παίζει τις πριγκίπισσες της Disney).
Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορεί πολύ συχνά να επιδείξουν σεξουαλικές συμπεριφορές που να μην έχουν καθόλου να κάνουν με τον μελλοντικό σεξουαλικό προσανατολισμό τους. Τόσο τα μικρά αγόρια όσο και τα μικρά κορίτσια μπορεί να επιδιώκουν να αγγίζουν το στήθος της μαμάς ή της γιαγιάς τους ή να κρυφοκοιτάζουν όταν κάποιος ενήλικες γδύνεται. Μπορεί να παίζουν τον γιατρό ή να μιμούνται τα φιλιά των μεγάλων στο στόμα, λένε οι ειδικοί, όμως όλα αυτά είναι δείγματα φυσιολογικής περιέργειας. Είναι μετά τα 9-12 έτη που η συμπεριφορά αυτή θα γίνεται πιο συνειδητά και ίσως πιο κρυφά.
Ωστόσο, τονίζει ο Bailey, το αν θα επιδείξει ένα παιδί σεξουαλική συμπεριφορά και σε ποια ηλικία, έχει να κάνει με έναν συνδυασμό ψυχολογικών, περιβαλλοντικών και βιολογικών παραγόντων, όπως το πότε ξεκινά να παράγει σεξουαλικές ορμόνες και αν έχει την δυνατότητα να εκδηλώσει τέτοια συμπεριφορά. «Είναι γεγονός ότι κάποια παιδιά πειραματίζονται με ομοφυλόφιλη συμπεριφορά και άλλα παιδιά με ετεροφυλόφιλη συμπεριφορά, όμως ακόμα κι έτσι, δεν παύει να είναι απλά πειραματισμός», συμπληρώνει ο Bailey.
Πέρα από το να επιλέγουν ρούχα του αντίθετου φύλου, άλλες συμπεριφορές που μπορεί να απασχολήσουν τους γονείς είναι: όταν το παιδί συχνά προσποιείται ότι ανήκει στο αντίθετο φύλο ή θέλει να παίζει μόνο με παιδιά του αντίθετου φύλου, το πάθος (για κορίτσι) ή η απέχθεια (για αγόρι) για άγρια παιχνίδια, η επιλογή ρούχων του αντίθετου φύλου σε καθημερινή βάση (όχι μόνο π.χ. στις Απόκριες). Η επίσημη ψυχολογική ορολογία για τέτοιες συμπεριφορές είναι η «μη συμμόρφωση με τους ρόλους του φύλου». Αποτελεί αυτή η «μη συμμόρφωση» πρόβλεψη ότι το παιδί θα είναι gay; Σύμφωνα με τον Bailey «αν ένα αγόρι κάνει πολλά από τα παραπάνω -φορά γυναικεία ρούχα, προτιμά κοινωνικά παιχνίδια αντί για βίαια ή θέλει να κάνει παρέα μόνο με κορίτσια- και συνεχίζει να τα κάνει για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να αποτελεί τέτοιο δείγμα. Εξηγεί ότι ιδιαίτερα στα αρσενικά, η επαναληψιμότητα των παραπάνω και το να μην τα προσπερνούν με τον καιρό, αντίθετα να τα εντείνουν, είναι συνήθως σημάδι ομοφυλοφιλίας.
Τα κορίτσια που προτιμούν «αγορίστικα» πράγματα αντίθετα, δεν έχουν τόσο αυξημένες πιθανότητες να γίνουν gay. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακριβώς γιατί συμβαίνει αυτό –μπορεί να έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα κορίτσια γενικά τείνουν να ασχολούνται περισσότερο με «αγορίστικες» δραστηριότητες παρά το ανάποδο, καθώς και με το ότι η κοινωνία δέχεται περισσότερο τα «αγοροκόριτσα» παρά τα θηλυπρεπή αγόρια. Μπορεί, ακόμα, η γυναικεία σεξουαλικότητα να είναι πιο ρευστή από την ανδρική.
Η μεγάλη εικόνα: Το παιδί σας πάνω απ'όλα
Όσο ανοιχτόμυαλοι κι αν είστε και πιστεύετε πως η ομοφυλοφιλία αποτελεί ένα φυσικό μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας, οι περισσότεροι από εσάς θα ανησυχήσετε αν μάθετε ότι το παιδί σας είναι gay, κυρίως λόγω της κατακραυγής που πιθανώς δεχτεί. Όσο κι αν σέβεστε και θαυμάζετε ομοφυλόφιλα άτομα, μπορεί να σας σοκάρει το να είναι το παιδί σας ένα από αυτά, να μην θέλετε να το μάθουν οι φίλοι σας, ή να ανησυχείτε ακόμα και για την υγεία του, πιθανώς για κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Μπορεί ακόμα και να ανήκετε σε εκείνους που πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι αμαρτία.
Όπως, όμως, κι αν νιώθετε εσείς και ο σύντροφός σας, ένα είναι σίγουρο για το παιδί σας: Θέλει απελπισμένα να ξέρει ότι το αγαπάτε και το αποδέχεστε όπως ακριβώς είναι.
Οι παιδοψυχολόγοι τονίζουν ότι η ευτυχία και η ασφάλεια του παιδιού σας δεν θα πρέπει να έχει καμία σχέση με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Πρέπει, λοιπόν, να ξεχάσετε ότι κάνατε κάποιο λάθος (γιατί δεν υπάρχει καμία μελέτη που να αποδεικνύει ότι οι γονείς μπορούν με κάποιον τρόπο να «κάνουν» ένα παιδί gay –ούτε το αντίστροφο) και να φροντίσετε να μην κάνετε το λάθος να γίνει το παιδί σας δυστυχισμένο. Και δυστυχισμένο θα γίνει αν πιστέψετε ότι το παιδί σας έχει κάποιο πρόβλημα.
Κι αν σας είναι τρομερό δύσκολο να αποδεχτείτε ότι π.χ. η κόρη σας θα βγαίνει με ένα κορίτσι, αντί για ένα αγόρι, ίσως έχει έρθει η ώρα να μιλήσετε με κάποιον ειδικό, ο οποίος θα σας βοηθήσει να παραμείνετε συνδεδεμένη με το παιδί σας. Ως γονείς, λένε οι παιδοψυχολόγοι, έχετε την υποχρέωση να επικυρώνετε τα συναισθήματα των παιδιών σας, να διορθώνετε τα στερεότυπα και να δείχνετε στα παιδιά ότι τόσο οι straight όσο και οι gay μπορούν να έχουν χαρούμενες και παραγωγικές ζωές.
Τι άλλο μπορείτε να κάνετε; Να μετατρέψετε το σπίτι σας σε έναν ασφαλή παράδεισο για το παιδί. Πώς;
-Εφόσον το παιδί πλησιάζει στην εφηβεία, μπορείτε να συζητάτε μαζί του χαλαρά για το θέμα (π.χ. να ξεκινήσετε μια συζήτηση για τους gay γάμους, για να δείξετε στο παιδί ότι δεν ντρέπεστε να μιλήσετε γι'αυτό).
-Να μην έχετε αποκλειστικά «αγορίστικα» ή «κοριτσίστικα» παιχνίδια στο σπίτι (κι αν το παιδί χωρίζει τα παιχνίδια του ανάλογα με το φύλο, ρωτήστε το γιατί και πώς το σκέφτεται).
-Δείξτε σεβασμό απέναντι στους gay (και επ'ουδενί μη λέτε στον γιο σας πράγματα όπως «τι κλαις; Αδερφή είσαι;»).
-Παρέχετε στο παιδί πληροφορίες κατάλληλες για την ηλικία του σχετικά με το σώμα και την σεξουαλικότητά του (π.χ. βιβλία που μπορούν να το βοηθήσουν να καταλάβει τι του συμβαίνει).
-Ακολουθήστε την επιθυμία του παιδιού σας (αν η κόρη σας θέλει να κόψει τα μαλλιά της αγορίστικα, μην αρνηθείτε, απλά θυμίστε της ότι μπορεί την επόμενη εβδομάδα να το μετανιώσει. Βοηθήστε το παιδί σας στην αναζήτησή του αυτή και δώστε του να καταλάβει ότι είστε εκεί, για κάθε του απορία).
-Να είστε σαφείς: Πείτε ξεκάθαρα στο παιδί ότι το λατρεύετε, όποιες κι αν είναι οι προτιμήσεις του. Αυτό είναι το σημαντικότερο μήνυμα που μπορείτε να του περάσετε!
Πηγή: Parenting
