«Είμαι φανατικά υπέρ των εμβολίων.
Θεωρώ αυτονόητο ότι τα παιδιά μου πρέπει να κάνουν όσα περιλαμβάνονται στο Εθνικό Σύστημα Εμβολιασμού και μάλιστα ότι τα εμβόλια θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικά. Δεν θέλω ασθένειες που έχουν πια εξαλειφθεί, χάρη στην επίπονη έρευνα και την σκληρή δουλειά αμέτρητων επιστημόνων, να επιστρέψουν και μάλιστα ως επιδημία. Άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους από τέτοιες επιδημίες. Ακόμα χειρότερα, παιδιά έχουν πεθάνει από τέτοιες ασθένειες. Και τα μωρά μας εξαρτώνται από εμάς, για να πάρουμε την σωστή απόφαση και να τα εμβολιάσουμε όταν πρέπει.
Το να κάνεις εμβόλια στο παιδί σου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ προσωπική επιλογή.
Μια προσωπική επιλογή δεν επηρεάζει εκατοντάδες, χιλιάδες ανθρώπους, κοινότητες ολόκληρες. Το να επιλέγει, όμως, κανείς να μην εμβολιάσει το παιδί του γιατί φοβάται τις παρενέργειες και να λέει ότι είναι δικαίωμά του να πάρει αυτή την απόφαση, είναι απλά λάθος.
Το να θηλάσεις ή να μην θηλάσεις, είναι προσωπική επιλογή.
Το ποιο σχολείο θα επιλέξεις για το παιδί σου είναι προσωπική επιλογή.
Το να μεγαλώσεις το παιδί σου με ελεύθερα ήθη είναι προσωπική επιλογή.
Το να μην βαφτίσεις το παιδί σου είναι προσωπική επιλογή.
Ο εμβολιασμός, όμως, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ προσωπική επιλογή, και δεν θα πρέπει ποτέ να είναι.
Ακόμα κι αν πίστευα ότι ο εμβολιασμός συνδέεται με παρενέργειες, π.χ. με αυτισμό (που δεν το πιστεύω γιατί ΔΕΝ συνδέεται, και υπάρχουν αμέτρητες έρευνες που το έχουν αποδείξει) θα προτιμήσω τον αυτισμό από τον θάνατο. Θα πάρω αυτό το ρίσκο με τα παιδιά μου. Μπορώ να διαχειριστώ τον αυτισμό. Μπορώ να τον καταλάβω, να μάθω γι'αυτόν, να συνηγορήσω για το παιδί μου και να μοιραστώ μαζί του αυτό το πρόβλημα. Τουλάχιστον, μπορώ να αγκαλιάσω το παιδί μου, να το δω να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται όπως κάθε παιδί που γεννιέται πρέπει να αναπτύσσεται. (Και πριν μου πει κάποιος ότι τα λέω αυτά γιατί δεν ξέρω πώς είναι να έχεις ένα αυτιστικό παιδί –περιμένετε. Έχω ένα παιδί, το οποίο μπορεί να μην έχει διαγνωστεί τυπικά με αυτισμό, αλλά έχει πολλές αναπτυξιακές δυσκολίες με τις οποίες παλεύουμε καθημερινά. Οπότε, καταλαβαίνω τι σημαίνει να έχεις ένα παιδί με ειδικές ανάγκες).
Δεν μπορεί κανείς να επιλέξει αν το παιδί μου θα έχει αυτισμό. Αλλά όταν κάποιος λέει ότι επιλέγει να μην εμβολιάσει το παιδί του και ότι είναι δικαίωμά του –αποφασίζει και για τους γύρω του, για χιλιάδες γονείς και τα παιδιά τους. Εκθέτει τόσο τα παιδιά του όσα και τα παιδιά των άλλων σε ασθένειες που δεν πρέπει πια να υπάρχουν. Εκθέτει τους γηραιότερους ή ακόμα και ενήλικες που δεν έχουν κάνει τα εμβόλια αυτά (αν και ακόμα μπορούν) σε αυτές τις ασθένειες. Βάζει, δηλαδή, σε κίνδυνο τις ζωές αμέτρητων ανθρώπων. Και αυτό δεν είναι δικαίωμά του.
Έχει τύχει ποτέ να δείτε μωρό πέντε εβδομάδων στη ΜΕΘ λόγω κοκκύτη; Το έχετε δει συνδεδεμένο σε μηχανήματα και ορούς, παλεύοντας για την ζωή του; Δεν θα χρειαζόταν να βρίσκονται εκεί τα μωρά αυτά, αν τα μεγαλύτερα αδέρφια τους είχαν εμβολιαστεί και δεν τα κολλούσαν.
Ο κοκκύτης μπορεί να σκοτώσει. Αν τον γλυτώσει κανείς, θα έχει σίγουρα βλάψει ανεπανόρθωτα τους πνεύμονές του και θα του έχει αφήσει προβλήματα υγείας εφ'όρου ζωής. Έχουν πεθάνει άνθρωποι στο παρελθόν εξαιτίας της ανεμοβλογιάς (σε κάποιες χώρες ακόμα πεθαίνουν). Υπάρχουν, λοιπόν, επιπτώσεις αυτής της «προσωπικής επιλογής» σε άλλους ανθρώπους. Δεν μας φτάνουν οι ασθένειες από τις οποίες έτσι κι αλλιώς απειλούμαστε, για τις οποίες ένας Θεός ξέρει αν θα βρεθεί ποτέ εμβόλιο; Καρκίνος, HIV, αμέτρητες αναπνευστικές παθήσεις, Έμπολα και ποιος ξέρει τι άλλο θα εμφανιστεί στο μέλλον.
Γι'αυτό σας παρακαλώ, πριν αποφασίσετε να κάνετε τον μη-εμβολιασμό του παιδιού σας «προσωπική επιλογή», ενημερωθείτε για τα εμβόλια. Απευθυνθείτε σε γιατρούς, ψάξτε στοιχεία σε σοβαρές πηγές και μην παρασύρεστε από τους τρομολάγνους. Να θυμάστε ότι αυτό που επιλέγετε να κάνετε ή να μην κάνετε, επηρεάζει περισσότερους ανθρώπους από εσάς και το παιδί σας.»
