Τι είναι τα εκ γενετής σημάδια
Τα εκ γενετής σημάδια, τα οποία δημιουργούνται είτε κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης είτε λίγο μετά τον τοκετό, προκαλούνται από την ανώμαλη ανάπτυξη των αιμοφόρων αγγείων στο δέρμα. Τα περισσότερα από αυτά είναι μόνιμα, ωστόσο ορισμένα ξεθωριάζουν καθώς το παιδί μεγαλώνει. Οι παιδίατροι επισημαίνουν ότι οι γονείς δεν θα πρέπει να πανικοβάλλονται με τα εκ γενετής σημάδια, καθώς τα περισσότερα είναι εντελώς αβλαβή ενώ η αιτία εμφάνισής τους είναι άγνωστη. Λίγα είναι αυτά που μπορεί να υποβόσκουν κάποια νόσο. Αυτά θα τα αξιολογήσει εγκαίρως είτε δερματολόγος είτε έμπειρος παιδίατρος και θα συστήσει την καλύτερη μέθοδο αντιμετώπισής τους. Όσα από τα σημάδια αυτά είναι αντιαισθητικά ή αναπτύσσονται ταχέως μπορούν, πάντα υπό την καθοδήγηση του παιδιάτρου, να αφαιρεθούν με laser.
Δείτε τα συνηθέστερα εκ γενετής σημάδια και μάθετε ό,τι χρειάζεται για το καθένα:
Αιμαγγειώματα-κηλίδες χρώματος σολομού
Πρόκειται για κηλίδες κόκκινου, ροζ ή σομόν χρώματος που εμφανίζονται συνήθως στον αυχένα, το μέτωπο, τα βλέφαρα ή ανάμεσα στα μάτια του μωρού. Τις έχουν 1 στα 3 νεογέννητα μωρά και αποκαλούνται συχνά «φιλιά αγγέλου» ή «τσιμπήματα πελαργού». Οφείλονται σε ομάδες διεσταλμένων τριχοειδών αγγείων που βρίσκονται κοντά στο δέρμα. Όσα από αυτά βρίσκονται στο πρόσωπο ξεθωριάζουν με το πέρασμα του χρόνου, ενώ αυτά στον αυχένα τείνουν να επιμένουν, χωρίς όμως να αποτελούν κανέναν λόγο ανησυχίας ή θεραπείας.
Ερυθροχρωματικές κηλίδες
Οι κηλίδες αυτές, συχνότερα στο πρόσωπο και τον λαιμό και σπανιότερα στο σώμα, ξεκινούν ως επιδερμικά σημάδια ροζ-κόκκινου χρώματος από την γέννηση του μωρού και σταδιακά σκουραίνουν και αποκτούν είτε κόκκινο είτε και μωβ χρώμα. Μάλιστα πολύ συχνά απλώνονται περισσότερο, ειδικά στο πρόσωπο, ενώ μπορεί και να αρχίσουν να εξέχουν. Προκύπτουν και αυτές από διεσταλμένα τριχοειδή αγγεία και η συχνότητά τους είναι περίπου 3 προς 1.000 μωρά. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ερυθροχρωματικές κηλίδες δεν σχετίζονται με κάποια πάθηση, ωστόσο πρέπει να ελεγχθούν προσεκτικά από γιατρό καθώς υπάρχει περίπτωση να συνδέονται με το σύνδρομο Klipper-Trenaunay ή το σύνδρομο Sturge-Weber και τότε χρήζουν συγκεκριμένης αντιμετώπισης. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει τρόπος να μειωθεί η εικόνα των κηλίδων αυτών είτε με θεραπεία laser, είτε με μοσχεύματα δέρματος είτε, βέβαια, με εξαιρετικά καλυπτικό makeup. Ένας δερματολόγος είναι ο πλέον κατάλληλος για να προτείνει την καλύτερη μέθοδο για το παιδί.
Μογγολικές κηλίδες
Πρόκειται για μεγάλες κηλίδες, μπλε ή γκρίζου χρώματος, οι οποίες μοιάζουν με μώλωπες λόγω του μπλε ή γκρι χρώματός τους. Εμφανίζονται από την γέννηση, συνήθως στα οπίσθια ή χαμηλά στην πλάτη του μωρού, και είναι συχνότερα σε παιδιά με πιο σκούρο χρώμα δέρματος. Κατά κανόνα εξαφανίζονται μέχρι το παιδί να πάει στο σχολείο και έτσι δεν απαιτούν κάποια θεραπεία.
Καφεγαλακτόχροες κηλίδες
Οι κηλίδες αυτές έχουν ανοιχτό καφέ χρώμα και μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος. Μεγαλώνοντας το παιδί οι κηλίδες αυτές μπορεί να «απλώσουν» ή να σκουρύνουν, πάντως εφόσον πρόκειται για μία ή δύο σε όλο το σώμα, δεν προκαλούν καμία ανησυχία. Αν, όμως, το μωρό έχει πολλές τέτοιες κηλίδες, μεγαλύτερες π.χ. ένα κέρμα, μπορεί να σχετίζονται με νευροϊνωμάτωση ή άλλες συγγενείς παθήσεις και πρέπει να ελεγχθούν από δερματολόγο.
Αιμαγγείωμα που μοιάζει με φράουλα
Είναι καλοήθης αγγειακός όγκος που αποτελείται από κύτταρα, τα οποία καλύπτουν τα αιμοφόρα αγγεία. Εμφανίζεται σε 2 ανά 100 παιδιά στην επιφάνεια του δέρματος, συχνότερα στο πρόσωπο, στο κεφάλι, στην πλάτη ή στο στήθος και μπορεί να έχει χρώμα κόκκινο η μωβ. Εμφανίζονται λίγες εβδομάδες μετά την γέννηση του μωρού και μέσα στον πρώτο χρόνο «φουσκώνουν» αρκετά. Ωστόσο, κατά κανόνα εξαφανίζονται μέχρι τα 9 έτη, αφήνοντας ίσως κάποια δυσχρωμία στην επιδερμίδα, στο σημείο όπου είχαν πρωτοεμφανιστεί. Δεν απαιτούν κάποια θεραπεία, εκτός κι αν εμφανιστούν δίπλα στο μάτι ή στο στόμα ή σε κάποιο σημείο που μπορεί να ματώσει εύκολα και να μολυνθεί. Στην περίπτωση αυτή καλό θα είναι να αφαιρεθούν με laser.
Σπηλαιώδες αιμαγγείωμα
Υπάρχει ήδη από την στιγμή της γέννησης του μωρού. Πρόκειται για αιμαγγείωμα που ξεκινά κάτω από το δέρμα και εμφανίζεται ως μπλε, σπογγώδη μάζα από ιστό γεμάτο αίμα. Αν βρίσκεται αρκετά βαθιά, το δέρμα που το καλύπτει μπορεί να δείχνει εντελώς φυσιολογικό. Κατά κανόνα εξαφανίζεται μέχρι τα πρώτα χρόνια της εφηβείας. Συχνά μπορεί να εμφανιστεί συνδυασμός σπηλαιώδους αιμαγγειώματος και αιμαγγειώματος σε σχήμα φράουλας.
Αρτηριοφλεβική δυσπλασία
Η αρτηριοφλεβική δυσπλασία προκαλείται από μη φυσιολογικά διαπλασμένες, διεσταλμένες φλέβες. Παρά το γεγονός ότι υπάρχει από την γέννηση, δεν γίνεται αντιληπτή παρά μόνο αργότερα στην παιδική ηλικία ή στην ενηλικίωση. Αρτηριοφλεβική δυσπλασία εμφανίζεται στο 1% έως 4% των μωρών. Συχνά, βρίσκεται στο σαγόνι, τα μάγουλα, τη γλώσσα και τα χείλη. Μπορεί, επίσης, να εμφανιστεί και σε άλλες περιοχές του σώματος. Συνεχίζει να αναπτύσσεται αργά και δεν συρρικνώνεται με τον χρόνο. Η χειρουργική της αφαίρεση κρίνεται απαραίτητη από τον γιατρό για την αντιμετώπιση πιθανού πόνου ή αν εμποδίζει τις λειτουργίες του ατόμου.
Συγγενείς μελανοκυτταρικοί σπίλοι
Εμφανίζονται κατά την γέννηση και η επιφάνειά τους μπορεί να είναι επίπεδη ή ανώμαλη. Πρόκειται για κρεατοελιές που μπορεί να αναπτυχθούν οπουδήποτε στο σώμα (στο κεφάλι ή τον κορμό) και ποικίλουν σε μέγεθος, από μερικά χιλιοστά έως αρκετά εκατοστά. Συγγενείς σπίλοι εμφανίζονται στο 1% των νεογνών. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν είναι επικίνδυνοι, ωστόσο έχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης μελανώματος, την πιο θανατηφόρα μορφή καρκίνου του δέρματος. Όλες οι κρεατοελιές θα πρέπει να παρακολουθούνται για τυχόν αλλαγές.
Πηγές: Webmad, Tzeremias.gr
